Spółgłoska uderzeniowa wargowo-zębowa

Spółgłoska uderzeniowa wargowo-zębowa
Numer IPA	184 413
ⱱ
Jednostka znakowa	ⱱ
Unikod	U+2c71
UTF-8 (hex)	e2 b1 b1
Inne systemy
IPA Braille↗	⠖⠧
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska uderzeniowa wargowo-zębowa – rodzaj dźwięku mowy, spotykany w niektórych językach. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest oznaczana symbolem [ⱱ].

Artykulacja

• modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji,
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka,
• dolna warga kontaktuje się z górnymi siekaczami – jest to spółgłoska wargowo-zębowa,
• kontakt artykulatorów jest bardzo krótki – jest to spółgłoska uderzeniowa,
• wiązadła głosowe drgają – jest to spółgłoska dźwięczna.

Przykłady

Przypisy