Spacesynth

Spacesynth – gatunek muzyki elektronicznej o "kosmicznym" zabarwieniu, nawiązujący często do tematyki science fiction oraz do filmów z gatunku space opera. Funkcjonuje także pod nazwami spacedance i synthdance.

Spacesynth, pomimo podobieństwa nazw, nie jest kontynuacją gatunku muzycznego space disco, uprawianego pod koniec lat 70. XX wieku, pomimo elementów łączących oba nurty muzyczne. Najbardziej znanymi przedstawicielami gatunku spacesynth są Koto i Laserdance.

Historia

Spacesynth został wymyślony w Europie, w pierwszej połowie lat 80. XX wieku. Początkowo funkcjonował w ramach gatunku muzyki dyskotekowej italo disco, naśladując jej cechy charakterystyczne. Pierwszymi wykonawcami spacesynth były włoskie formacje Cyber People, Hipnosis i Koto oraz holenderski duet Laserdance. W latach 1983-1987 nieliczne utwory tych wykonawców były autorsko publikowane wyłącznie na singlach i maxi-singlach. Gościły także na składankach z muzyką italo disco. Pierwsza płyta długogrająca, zawierająca w całości muzykę spacesynth – Future Generation duetu Laserdance – została opublikowana w roku 1987. Z niej pochodził Power Run, wyposażony w niezwykle chwytliwą melodię jeden z największych przebojów grupy. Popularnością i rozpoznawalnością dołączył on do wcześniejszego przeboju duetu Koto Visitors. Oba utwory trwałe określiły styl muzyczny spacesynth[1].

Aż do połowy lat 90. spacesynth był muzycznie reprezentowany przede wszystkim przez Koto i Laserdance. Od 1989 roku oba te projekty muzyczne były prowadzone przez tego samego kompozytora, Michiela van der Kuya, który dodatkowo tworzył utwory spacesynth pod nazwą Rygar[2]. Inne projekty muzyczne tego nurtu to m.in. Proxyon, Rofo, Syntech, Trilithon, Daylight i Futurespace. Określenie "projekty muzyczne" nie jest przypadkowe, ponieważ często jeden wykonawca produkował muzykę pod kilkoma szyldami (Michiel van der Kuy – Laserdance i Rygar, później także Koto; Stefano Cundari – Koto, Cyber People oraz Hipnosis; Huib Schippers – Syntech oraz Trilithon; Humphrey Robertson – Daylight i Futurespace, także nowe inkarnacje wcześniejszych wykonawców pod zmienionymi nazwami Ciber People i Hypnosis).

W pierwszej połowie lat 90. XX wieku, wobec ogromnej popularności nowych gatunków house, techno i eurodance, spacesynth zniknął ze sceny muzycznej. Słynny wówczas przebój techno "James Brown Is dead"(ang.) został skomponowany przez Michiela van der Kuya pod szyldem L.A. Style(ang.) i pseudonimem kompozytorskim Denzil Slemming[3]. Tymczasem spacesynth, niemal zapomniany, odrodził się po roku 2000, przede wszystkim dzięki Internetowi, jako niszowy nurt muzyki elektronicznej. Obecnie jest reprezentowany głównie przez młodych kompozytorów z Polski, Szwecji, Finlandii, Niemiec, Chorwacji i Rumunii. Spośród założycieli gatunku, działalność w gatunku spacesynth reaktywowali tylko Michiel van der Kuy i Rob van Eijk, nagrywający płyty pod szyldami Area 51 oraz Rygar.

Wytwórnie

W latach 80. i 90. muzykę spacesynth publikowały wytwórnie płytowe: Memory Records, Beat Box (Włochy), ZYX Music (Niemcy), Hotsound, Made Up Records, Rams Horn, Galaxis (Holandia) i Snake's Music (Polska). Obecnie ten gatunek wydają trzy niezależne wytwórnie: amerykańska Space Sound Records[4], prowadzona przez polskiego producenta, Marka Kołodyńskiego; brytyjska Alpha Centauri[5], kierowana także przez Polaka Macieja Repetowskiego, oraz szwajcarski Hypersound Productions[6], własność Humphreya Robertsona.

Główni wykonawcy[7]

Holandia

  • Laserdance (Michiel van der Kuy, Erik van Vliet)
  • Rygar (Michiel van der Kuy, Rob van Eijk)
  • Area 51 (Michiel van der Kuy, Rob van Eijk)
  • Proxyon (Rob van Eijk, Michiel van Eijk, Michiel van der Kuy)
  • Syntech (Edwin van der Laag, Huib Schippers)
  • Trilithon (Huib Schippers)

Włochy

  • Koto (Anfrando Maiola, Stefano Cundari, w latach 1989-93 projekt tworzony przez Michiela van der Kuya)
  • Hipnosis (Stefano Cundari, Mirko Limoni)
  • Cyber People (Stefano Cundari, Mirco Limoni, Giorgio Spagna)

Polska

  • AERO51music (Janusz Golesz, Marcin Golesz)
  • ALPHAWAVE (Krystian Tomasz)
  • Prodomo (Marcin Sierant)
  • Protonic Storm (Krzysztof Radomski)
  • Space Project (Tomasz Gillert, Marek Kołodyński)
  • Spaceraider (Tomasz Gillert)
  • Synthesis (Robert Ludwiński)
  • Vocoderion (Aleksandra Koszewska)
  • Galaxy Hunter (Zbigniew Danielewicz, Monika Novak, Aneta Antkowicz)
  • A.M. Samurai (Marek Adamczyk)
  • Bellatrix (Waldemar Żywica)
  • Synthaurion (Tomasz Mochol)
  • Synth Void (Piotr Nowak)
  • Cyberman (Daniel Borowiec)

Finlandia

  • Mark Vera (Jouni Airaksinen)
  • Dreamtime (Lauri Turjansalo)
  • Electron (Jorma Sallanen, Sakari Törmänen)
  • Paralyze (Johan Koskela)

Francja

Szwecja

  • Anders Lundqvist
  • Xain (Gustav Grefberg)
  • mindXpander (David Lilja, Patrik Rydberg)
  • Myvoice (Jukke Lundqvist)

Szwajcaria

  • Futurespace (Humphrey Robertson)
  • Daylight (Humphrey Robertson)
  • Ciber People (Humphrey Robertson)
  • Based on Bass (Humphrey Robertson)
  • Hypnosis (Humphrey Robertson)

Niemcy

  • Marco Rochowski
  • Macrocosm (Marco Rochowski, Anders Lundqvist)

Rumunia

  • Vanello (Razvan Dumitru Voicu)

Chorwacja

  • Galactic Warriors (Krunoslav Paic, Max Backes)

Węgry

  • Mflex (Mike Flaksza, Marcello Fantini, Vincenzo Rizzoli)

Japonia

  • Amateras (Kenji Tanaka)

ZSRR

Przypisy

  1. ↑ What is Spacesynth? (ang.). spacesynth.net. [dostęp 2012-09-13].
  2. ↑ Interview with Michiel van der Kuy (ang.). spacesynth.net. [dostęp 2012-09-13].
  3. ↑ Denzil Slemming (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2012-09-13].
  4. ↑ Space Sound Records (ang.). www.spacesoundrecords.com. [dostęp 2012-09-13].
  5. ↑ Alpha Centauri (ang.). www.centaurimusic.com. [dostęp 2012-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-29)].
  6. ↑ Hypersound Productions (ang.). www.hypersound.ch. [dostęp 2012-09-13].
  7. ↑ Jouni Airaksinen, Lauri Turjansalo, SPACESYNTH.NET: Music Forum - View topic - SpaceSynth: PROJECTS and AUTHORS, www.spacesynth.net [dostęp 2016-08-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-18].