Spadochronowa Szkoła Podchorążych

Spadochronowa Szkoła Podchorążych – szkoła podchorążych utworzona przy 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej w 1943 roku.

Historia

Spadochronowa Szkoła Podchorążych rozkazem Naczelnego Wodza Władysława Sikorskiego została otwarta na początku 1943 roku. Celem szkoły było wyszkolenie dla 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej kadry młodych oficerów, których wraz z rozwojem brygady zaczynało brakować.

Udało się zorganizować jedynie jeden turnus, który odbywał się w dniach 18 stycznia – 5 czerwca 1943 roku.

Nauka

Szkoła miała 2 klasy – strzelecką i łączności. Czas szkolenia obejmował 20 tygodni nauki, podczas których w tygodniu zajęcia trwały 7 godzin, a w soboty 4.

Szkoła szkoliła oficerów liniowych, wobec czego szczególny nacisk kładziono na szkolenie bojowe, wychowanie fizyczne i doskonalenie spadochronowe, naukę o broni i szkolenie strzeleckie oraz szkolenie pionierskie.

Szkolenie bojowe rozłożono na 3 etapy. Pierwszy etap przygotował pojedynczego żołnierza do walki i trwał 3 tygodnie. Drugi etap trwał 7 tygodni i obejmował zgrywanie żołnierzy wewnątrz drużyn i szkolenie ich na dowódców drużyn spadochronowych. Trzeci etap doskonalił umiejętności młodszych oficerów funkcyjnych. Trwał on 10 tygodni.

Kadra szkoły

Kadrę szkoły wyłoniono z oficerów 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej:

• dowódca szkoły: kpt. Władysław Hojnor
• zastępca dowódcy szkoły: kpt. Romuald Konarzewski
• dozór z ramienia dowódcy 1 SBS: ppłk dr Zdzisław Szydłowski
• dowódcy plutonów: por. Marian Pobożniak, por. Jan Pić i por. Józef Burzawa

Bibliografia

• Szkolenia w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. W: Piotr Witkowski: Polskie jednostki powietrznodesantowe na zachodzie. Wyd. pierwsze. Warszawa: Bellona SA, 2009, s. 160-164. ISBN 978-83-11-11640-5. (pol.).