Spandau (dzielnica)

Spandau
Dzielnica Berlina
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Miasto

Berlin

Okręg administracyjny

Spandau

W granicach Berlina

1 października 1920

Powierzchnia

8,03 km²

Populacja (31 sierpnia 2013)
• liczba ludności


35 813

• gęstość

4 460 os./km²

Strefa numeracyjna

030

Tablice rejestracyjne

B

Położenie na mapie okręgu
Położenie na mapie
52°32′N 13°12′E/52,533333 13,200000
Portal Niemcy

Spandau, Berlin-Spandau (dolnołuż. Spandawa) – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Spandau. Od 1 października 1920 w granicach miasta. Liczy ok. 36 tys. mieszkańców.

Historia

Spandau był zasiedlony co najmniej od VI wieku przez połabskie plemię słowiańskie Hawelan, którzy ok. 720 roku zasiedlili tereny wokół rzek Haweli (dawniej rzeka Obła) i Sprewy. Na wyspie utworzonej przez rzekę Hawelę ok. roku 750 powstaje gród (obecna dzielnica Spandau). W 1197 po raz pierwszy wzmiankowano zamek Spandow. Wokół tego zamku powstała osada Spandow, która w 1232 uzyskała prawa miejskie, nadane przez margabiów Brandenburgii Jana I i Ottona III. W drugiej połowie XVI wieku wzniesiono istniejącą do dziś twierdzę bastionową. W 1878 zmieniono pisownię nazwy miasta ze Spandow na Spandau[1]. W latach 1886-1920 należał do rejencji rejencji poczdamskiej w prowincji Brandenburgia.

1 października 1920 włączono Spandau do Berlina. Po II wojnie światowej Spandau znalazł się w sektorze brytyjskim, a później w Berlinie Zachodnim. Po wojnie w więzieniu Spandau do 1987 r. wyrok odbywali zbrodniarze hitlerowscy.

Transport

Przez dzielnicę przebiega linia U7 metra z następującymi stacjami:

  • Rathaus Spandau
  • Altstadt Spandau

Osoby związane z dzielnicą

Przypisy

  1. Otto Kuntzemüller, Urkundliche Geschichte der Stadt und Festung Spandau von Entstehung der Stadt bis zur Gegenwart, Berlin 1928, s. 219

Bibliografia

  • Amt für Statistik Berlin-Brandenburg, Poczdam

Media użyte na tej stronie