Sparapet

Sparapet (ormiański: Սպարապետ) – dziedziczny tytuł wojskowy prawdopodobnie powstały w II wieku p.n.e.[1] w Armenii rządzonej przez króla Artaksesa I. Był używany w królestwie Armenii i królestwie Armenii Mniejszej (choć w Cylicji używano także nazwy konstabl, ormiański: Գունդստաբլ) na określenie najwyższych dowódców. Korzeni tytułu należy szukać w Partii, gdzie funkcjonowała ranga Spahboda. Jego odpowiednik istniał również w Gruzji, tamtejszych wodzów określano mianem Spaspet.

Od czasów rządów Artaksydów dziedzicznymi sparapetami byli członkowie rodu Mamikonian[2] i dzierżyli ten tytuł aż do wzrostu potęgi innych rodzin. W VIII wieku zaczęli określać się tak Bagratydzi.

Przypisy

  1. ↑ Yeremyan, Suren. „Հայաստանը հելլենիստական դարաշրջանում” (Armenia w czasach hellenistycznych), Encyklopedia Ormiańskiej SRR, Erywań, 1987, s. 98.
  2. ↑ | The Sparapetut'iwn in Armenia