Spawęki

Spawęki
Pedipalpi
Börner, 1904
Ilustracja
Damon johnstoni z rzędu tępoodwłokowców
Ilustracja
Thelyphonus spp. z rzędu biczykoodwłokowców
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

(bez rangi)Pantetrapulmonata
(bez rangi)Tetrapulmonata
(bez rangi)Schizotarsata
(bez rangi)spawęki

Spawęki[1][2], nogogłaszczkowce[2] (Pedipalpi) – wyróżniany przez część autorów takson pajęczaków o niepewnym monofiletyzmie. Należy tu około 500 opisanych gatunków zasiedlających głównie strefę tropikalną i subtropikalną[1].

Taksonomia

Spawęki obejmują trzy współcześnie rozpoznawane rzędy[1]:

  • tępoodwłokowce (Amblypygi)
  • biczykoodwłokowce (Thelyphonida, Uropygi s.s.)
  • rozłupnogłowce (Schizomida)

Pierwszy z nich określany bywa jako spawęki pająkokształtne, a pozostałe łączone w spawęki skorpionokształtne[2] (Camarostomata[3], Uropygi s.l.[4]).

Kladogram Tetrapulmonata według Schultza (2007)

Tetrapulmonata
Schizotarsata

Haptopoda


Pedipalpi
Uropygi s.l.

Schizomida



Thelyphonida




Amblypygi





Araneae



Takson Pedipalpi wprowadzony został w 1904 roku przez Carla J.B. Börnera[5]. W pierwszej połowie XX wieku był w powszechnym użyciu. Klasyfikowany był w randze rzędu. Później jednak pojawiła się hipoteza, że tępoodwłokowce są bliżej spokrewnione z pająkami niż pozostałymi spawękami. W związku z tym rozbito Pedipalpi na 3 rzędy, z których tępoodwłokowce łączono z pająkami w klad Labellata. Monofiletyzm Labellata potwierdzały analizy filogenetyczne przeprowadzone przez P. Weygoldta i H.F. Paulusa w 1979 roku, L. van der Hammena w 1989 roku oraz W.C. Wheelera i C.Y. Hayashi w 1998 roku. Według każdej z nich Labellata stanowiły jako całość grupę siostrzaną dla kladu złożonego z biczykoodwłokowców i rozłupnogłowców. Tymczasem w 1987 roku W.A. Shear i współpracownicy zwrócili uwagę na podobieństwa między Amblypygi i Uropygi. Kolejne podobieństwa wykazał J.W. Schultz w pracach z 1989, 1990 i 1999 roku[4]. W 2002 roku ukazała się analiza filogenetyczna G. Giribeta i innych, która wskazywała na istnienie kladu Pedpipalpi kosztem Labellata[3]. W badaniach filogenetycznych Schultza z 2007 roku spawęki zostały rozpoznane jako grupa, której monofiletyzm jest dobrze udowodniony[4]. Z wynikami Schultza nie zgadza się J. Haupt: na podstawie analizy budowy szczękoczułków doszedł on do wniosku, że tępoodwłokowce są grupą siostrzaną pająków, a termin Pedipalpi powinien zostać odrzucony[6].

Opis

Schizomus crassicaudatus z rzędu rozłupnogłowców

Do wspólnych cech spawęk należą m.in. chwytne nogogłaszczki o biodrach zmodyfikowanych celem wsparcia zewnętrznych mięśni gardzielowych, czułkowate odnóża pierwszej pary, odnóża kroczne o asymetrycznych mięśniach zginaczach stawu udowo-rzepkowego, odnóża par 2–4 z trzema członami końcowymi stóp[4].

Przypisy

  1. a b c Marek Żabka: Rząd: biczykoodwłokowce – Thelyphonida (Uropygi), rząd: rozłupnogłowce – Schizomida, rząd: tępoodwłokowce – Amblypygi. W: Zoologia: Stawonogi. Czesław Błaszak (red. nauk.). T. 2. Cz. 1: Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
  2. a b c spawęki, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-09-16].
  3. a b Gonzalo Giribet, Gregory D. Edgecombe, Ward C. Wheeler, Courtney Babbitt. Phylogeny and systematic position of Opiliones: a combined analysis of chelicerate relationships using morphological and molecular data. „Cladistics”. 18, s. 5–70, 2002. 
  4. a b c d Jeffrey W. Schultz. A phylogenetic analysis of the arachnid orders based on morphological characters. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 150, s. 221–265, 2007. 
  5. Carl Julius Bernhard Börner. Beiträge zur Morphologie der Arthropoden. I. Ein Beitrag zur Kenntnis der Pedipalpen. „Zoologica (Stuttgart)”. 42, s. 1–174, 1904. 
  6. Joachim Haupt. Chelicerae of arachnids: facts and fiction. „Arthropoda Selecta”. 18 (1–2), s. 17–19, 2009. 

Media użyte na tej stronie

Damon johnstoni – Lydekker, 1879.png
West african tailless whip-scorpion Damon johnstoni (=Titanodamen johnstoni; Arachnida: Amblypygi)
1911 Britannica-Arachnida-Schizomus crassicaudatus3.png
Schizomus crassicaudatus, one of the Pedipalpi. Lateral view of a male. II to VI, the prosomatic appendages, the first being concealed; 5, the fifth, and 11, the eleventh tergites of the opisthosoma; pa, the conical post-anal lobe.
(Original drawing by Pickard—Cambridge, directed by Pocock.)
Two whip scorpions; Thelyphonus giganteus and Thelyphonus rufipes Wellcome V0022423.jpg
Coloured engraving of two whip scorpions: Thelyphonus giganteus (fig. 768, =Mastigoproctus giganteus) and Thelyphonus rufipes (fig. 769, =Thelyphonus caudatus).