Speedway of Nations
2022 | |
Państwo | Zawody międzynarodowe |
---|---|
Oficjalny skrót | SoN |
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Sponsor tytularny | |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 15 drużyn |
Zwycięzca | |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | Rosja (2018) |
Obecny zwycięzca | Australia (2022) |
Najwięcej zwycięstw | Rosja (3) |
Strona internetowa |
Speedway of Nations – cykl zawodów żużlowych organizowanych pod patronatem Międzynarodowej Federacji Motocyklowej od 2018 roku, zastępując rozgrywany w latach 2001–2017 drużynowy Puchar Świata (ang. Speedway World Cup)[1], będący kontynuacją drużynowych mistrzostw świata (ang. Speedway World Team Cup) organizowanych od 1960 roku.
Drużyny narodowe rywalizują w formie par, jednakże zwycięzcy otrzymują tytuł Drużynowych Mistrzów Świata[2].
W 2020 roku poinformowano, że drużynowy Puchar Świata będzie ponownie organizowany, co trzy lata, od 2023 roku. W pozostałych latach rozgrywany ma być natomiast turniej Speedway of Nations.
Format
Każde spotkanie odbywa się między siedmioma drużynami narodowymi, a każda drużyna narodowa reprezentowana jest przez dwóch zawodników. Trzeci zawodnik, który do 2021 roku musiał mieć 21 lat lub mniej (obecnie bez limitu wiekowego), jest zawodnikiem rezerwowym i może być wprowadzony w dowolnym momencie. Każda para jeździ przeciwko sobie jeden raz. Łączna suma punktów każdej pary zostanie wykorzystana do ustalenia wyniku końcowego[3].
Dwa półfinały rozgrywane są w różnych krajach, a trzy najlepsze drużyny w każdym z nich awansują do finału. Finał rozgrywany jest pomiędzy gospodarzami a sześcioma zakwalifikowanymi państwami. Odbywa się w dwóch rundach, z drugim i trzecim państwem, które przechodzi do półfinału, który jest pojedynczym wyścigiem. Zwycięzca półfinału awansuje do Wielkiego Finału. Zwycięzca Wielkiego Finału zostaje mistrzem Speedway of Nations.
Medaliści
Klasyfikacja medalowa
Według państw
Lp. | Państwo | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|
1. | Rosja | 3 | – | – | 3 |
2. | Wielka Brytania | 1 | 2 | – | 3 |
3. | Australia | 1 | – | 1 | 2 |
4. | Polska | – | 3 | 1 | 4 |
5. | Dania | – | – | 2 | 2 |
6. | Szwecja | – | – | 1 | 1 |
Według zawodników
Tabela obejmuje pierwszą 10. najbardziej utytułowanych zawodników.
Pogrubioną czcionką – zostali zaznaczeni zawodnicy, którzy kontynuują karierę żużlową.
Lp. | Zawodnik | Państwo | Lata[e] | Złoto | Srebro | Brąz | Razem |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Artiom Łaguta | Rosja | 2018–2020 | 3 | – | – | 3 |
Emil Sajfutdinow | Rosja | 2018–2020 | 3 | – | – | 3 | |
3. | Gleb Czugunow | Rosja | 2018–2019 | 2 | – | – | 2 |
4. | Robert Lambert | Wielka Brytania | 2018–2022 | 1 | 2 | – | 3 |
5. | Tai Woffinden | Wielka Brytania | 2018–2021 | 1 | 1 | – | 2 |
Daniel Bewley | Wielka Brytania | 2021–2022 | 1 | 1 | – | 2 | |
7. | Jason Doyle | Australia | 2019–2022 | 1 | – | 1 | 2 |
Max Fricke | Australia | 2019–2022 | 1 | – | 1 | 2 | |
9. | Jewgienij Sajdułlin | Rosja | 2020 | 1 | – | – | 1 |
Tom Brennan | Wielka Brytania | 2021 | 1 | – | – | 1 | |
Jack Holder | Australia | 2022 | 1 | – | – | 1 |
Reprezentacje występujące
- Legenda
- – mistrzostwo
- – wicemistrzostwo
- – trzecie miejsce
- 4–7 – miejsca 4–7
- • – nie zakwalifikowali się do finału
- •• – zgłoszeni do rozgrywek, ale nie wystąpili lub wycofali się
- – – nie brali udziału
- – – zawieszeni
- – gospodarze finału
Finaliści | 2018 (7) | 2019 (7) | 2020 (7) | 2021 (7) | 2022 (7) |
---|---|---|---|---|---|
Australia | 5 | 5 | 4 | ||
Czechy | • | • | 7 | • | 5 |
Dania | 4 | 4 | 4 | ||
Finlandia | • | • | – | • | 7 |
Francja | • | • | – | 5 | • |
Łotwa | • | • | – | 6 | • |
Niemcy | 7 | 6 | – | • | • |
Polska | 6 | ||||
Rosja[f] | • | – | |||
Szwecja | 6 | 5 | 4 | 7 | |
Wielka Brytania | 7 | 6 | |||
Pozostali | 2018 (7) | 2019 (7) | 2020 (7) | 2021 (7) | 2022 (7) |
Norwegia | – | – | – | – | • |
Słowacja | – | – | – | – | •• |
Słowenia | • | • | – | • | • |
Stany Zjednoczone | • | • | – | • | • |
Ukraina | • | • | – | • | • |
Włochy | • | • | – | • | • |
Uwagi
- ↑ a b c Finał dwudniowy.
- ↑ a b Wystąpił 1. dnia turnieju.
- ↑ a b Wystąpił 2. dnia turnieju.
- ↑ Finał dwudniowy został skrócony do jednego.
- ↑ Lata, w których dany zawodnik zdobywał medale.
- ↑ W związku z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego, wykluczającą Rosję z imprez sportowych o randze mistrzostw świata w latach 2021–2022, zawodnicy rosyjscy startowali jako reprezentanci Rosyjskiej Federacji Motocyklowej (MFR).
Przypisy
- ↑ BREAKING NEWS: FIM SPEEDWAY OF NATIONS, Speedway World Championships [dostęp 2019-07-07] (ang.).
- ↑ FIM Speedway of Nations, pzm.pl [dostęp 2019-06-03] (ang.).
- ↑ FINAL SPEEDWAY OF NATIONS CALENDAR AND DRAW REVEALED, Speedway World Championships [dostęp 2019-07-07] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Speedway World Cup – Strona oficjalna. speedwayworld.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-03)].
Media użyte na tej stronie
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
An icon that represents a bronze medal
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.