Speleomantes

	Speleomantes
	Dubois, 1984
	; Przedstawiciel rodzaju – jaskinnica cętkowana (S. supramontis)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	płazy
Rząd	płazy ogoniaste
Rodzina	bezpłucnikowate
Podrodzina	Plethodontinae
Rodzaj	Speleomantes
	Typ nomenklatoryczny
	Spelerpes italicus Dunn, 1923
Synonimy
	Atylodes Gistel, 1868; Speleomantes — Lanza, 1986; Atylodes — Wake, Salvador & Alonso-Zarazaga, 2005; Atylodes — Vieites, Min & Wake, 2007;
	Atylodes Gistel, 1868; Speleomantes — Lanza, 1986; Atylodes — Wake, Salvador & Alonso-Zarazaga, 2005; Atylodes — Vieites, Min & Wake, 2007;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście

Speleomantes – rodzaj płaza ogoniastego z podrodziny Plethodontinae w rodzinie bezpłucnikowatych (Plethodontidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Sardynii, w północno-zachodnich Włochach i południowej Francji^[4].

Systematyka

Etymologia

Atylodes: etymologia nieznana. Gatunek typowy: Salamandra genei Schegel; nomen oblitum^[4].
Speleomantes: gr. σπηλαιον spēlaion „jaskinia”^[8]; μαντις mantis, μαντεως manteōs „wieszcz, prorok”^[9]. Opisany jako podrodzaj rodzaju Hydromantes.

Podział systematyczny

Klasyfikowany przez część autorów nie jako odrębny rodzaj, lecz jako podrodzaj w obrębie rodzaju Hydromantes (np. Wake, Salvador i Alonso-Zarazaga, 2005^[6]). Do rodzaju należą następujące gatunki^[4]^[10]:

Speleomantes ambrosii (Lanza, 1955) – jaskinnica zmienna
Speleomantes flavus (Stefani, 1969) – jaskinnica żółta
Speleomantes genei (Temminck & Schlegel, 1838) – pieczarnik sardyński^[11]
Speleomantes imperialis (Stefani, 1969) – jaskinnica cesarska
Speleomantes italicus (Dunn, 1923) – pieczarnik włoski^[11]
Speleomantes sarrabusensis Lanza, Leo, Forti, Cimmaruta, Caputo, & Nascetti, 2001
Speleomantes strinatii (Aellen, 1958) – jaskinnica francuska
Speleomantes supramontis (Lanza, Nascetti & Bullini, 1986) – jaskinnica cętkowana

Uwagi

↑ Traktowany jako rodzaj^[4].
↑ Traktowany jako podrodzaj rodzaju Hydromantes^[4].
↑ Traktowany jako rodzaj^[4].

Przypisy

↑ Speleomantes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ A. Dubois. Miscellanea nomenclatorica batrachologica (IV). „Alytes”. 3, s. 103–110, 1984 (ang.).
↑ J. von N.F.X. Gistel: Die Lurche Europas. Ein Beitrag zur Lehre von der geographischen Verbreitung derselben. W: J. von N.F.X. Gistel (red.): Blick in das Leben der Natur und des Menschen. Ein Taschenbuch zur Verbreitung gemeinnütziger Kenntniss insebesondere des Natur-, Länder- und Völkerkunde, Künste und Gewerbe. Leipzig: Gb. Wartig, 1868, s. 158. (niem.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f D. Frost: Speleomantes Dubois, 1984 (ang.). W: Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2018-04-28].
↑ B. Lanza: I Rettili e gli Anfibi. W: I. Camard, S. Falchi & G. Nudda: L’ambiente Naturale in Sardegna (Elementi di Base per la Conoscenza e la Gestione del Territorio). Sassari: Carlos Delfino, 1986, s. 310. ISBN 88-7138-131-9. (wł.)
↑ ^a ^b D.B. Wake, A. Salvador & M.A. Alonso-Zarazaga. Taxonomy of the Plethodontid Salamander Genus Hydromantes (Caudata: Plethodontidae). „Amphibia-Reptilia”. 26, s. 543–548, 2005 (ang.).
↑ D.R. Vieites, M.-S. Min & D. B. Wake. Rapid diversification and dispersal during periods of global warming by plethodontid salamanders. „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”. 104 (50), s. 19904, 2007 (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 217.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 131.
↑ Nazwy polskie za: Załącznik 2: Gatunki zwierząt będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty, ze wskazaniem tych, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, oraz gatunków zwierząt o znaczeniu priorytetowym. Lex.pl. [dostęp 2018-04-29].
↑ ^a ^b E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 14, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.)

Bibliografia

E.C. J Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256. (ang.)

[5] Traktowany jako rodzaj^[4].

[7] Traktowany jako podrodzaj rodzaju Hydromantes^[4].

[9] Traktowany jako rodzaj^[4].

[itis-1] Speleomantes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Dubois-2] A. Dubois. Miscellanea nomenclatorica batrachologica (IV). „Alytes”. 3, s. 103–110, 1984 (ang.).

[Gistel-3] J. von N.F.X. Gistel: Die Lurche Europas. Ein Beitrag zur Lehre von der geographischen Verbreitung derselben. W: J. von N.F.X. Gistel (red.): Blick in das Leben der Natur und des Menschen. Ein Taschenbuch zur Verbreitung gemeinnütziger Kenntniss insebesondere des Natur-, Länder- und Völkerkunde, Künste und Gewerbe. Leipzig: Gb. Wartig, 1868, s. 158. (niem.)

[Frost-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f D. Frost: Speleomantes Dubois, 1984 (ang.). W: Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2018-04-28].

[Lanza-6] B. Lanza: I Rettili e gli Anfibi. W: I. Camard, S. Falchi & G. Nudda: L’ambiente Naturale in Sardegna (Elementi di Base per la Conoscenza e la Gestione del Territorio). Sassari: Carlos Delfino, 1986, s. 310. ISBN 88-7138-131-9. (wł.)

[Wake&inni-8] D.B. Wake, A. Salvador & M.A. Alonso-Zarazaga. Taxonomy of the Plethodontid Salamander Genus Hydromantes (Caudata: Plethodontidae). „Amphibia-Reptilia”. 26, s. 543–548, 2005 (ang.).

[Vieites&inni-10] D.R. Vieites, M.-S. Min & D. B. Wake. Rapid diversification and dispersal during periods of global warming by plethodontid salamanders. „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”. 104 (50), s. 19904, 2007 (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=247_217]-11] Jaeger 1944 ↓, s. 217.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=161_131]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 131.

[lex-13] Nazwy polskie za: Załącznik 2: Gatunki zwierząt będące przedmiotem zainteresowania wspólnoty, ze wskazaniem tych, które wymagają ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000, oraz gatunków zwierząt o znaczeniu priorytetowym. Lex.pl. [dostęp 2018-04-29].

[Keller&inni-14] E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 14, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.)

[1]

[2]

[3]

[a]

[5]

[b]

[6]

[c]

[7]

[4]

[8]

[9]

[10]

[11]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne