Spencer Davis

Spencer Davis
Ilustracja
Spencer Davis (2006)
Imię i nazwiskoSpencer David Nelson Davies
Data i miejsce urodzenia17 lipca 1939
Swansea, Walia
Data i miejsce śmierci19 października 2020
Los Angeles
Przyczyna śmiercizapalenie płuc
Instrumentywokal, harmonijka ustna, gitara
Gatunkirock
pop
Zawódpiosenkarz
gitarzysta
harmonijkarz
Aktywność1963–2020
PowiązaniaThe Spencer Davis Group
Strona internetowa

Spencer Davis wł. Spencer David Nelson Davies (ur. 17 lipca 1939 w Swansea, zm. 19 października 2020 w Los Angeles[1]) – brytyjski piosenkarz, multiinstrumentalista, założyciel zespołu beatowego The Spencer Davis Group z lat 60[2].

Życiorys

Urodził się w Swansea w południowej Walii 17 lipca 1939 roku[3]. Jego ojciec był spadochroniarzem[4]. W wieku sześciu lat rozpoczął naukę gry na harmonijce ustnej i akordeonie. W wieku 16 lat przeniósł się do Londynu i rozpoczął pracę w służbie cywilnej jako urzędnik w Post Office Savings Bank w Hammersmith, a następnie w HM Customs and Excise. W 1960 roku przeniósł się do Birmingham, aby wykładać język niemiecki na Uniwersytecie w Birmingham. W kręgach muzycznych Davis był później znany jako „profesor”[5].

Jego początki muzyczne to skiffle, jazz i blues. Artyści muzyczni, którzy wywarli wpływ na Davisa, to Big Bill Broonzy, Huddy Ledbetter, Buddy Holly, Davey Graham, John Martyn, Alexis Korner i Long John Baldry. W wieku 16 lat Davis był uzależniony od gry na gitarze i amerykańskiej muzyki rhythm and blues, która przedostała się przez Atlantyk. Mając niewiele okazji, aby posłuchać R&B w Południowej Walii, Davis uczestniczył w tylu lokalnych koncertach, ile było tylko możliwe. Z Billem Perksem (później znanym jako Bill Wyman) założył zespół zwany The Saints[4].

Kiedy Davis przeprowadził się do Birmingham jako student, często występował na scenie po zakończeniu dnia nauczyciela. Podczas pobytu w Birmingham, stworzył muzyczną i osobistą relację z Christine Perfect, która później zyskała sławę w Fleetwood Mac[4][6].

Spencer Davis Group

W 1963 roku Davis udał się do Golden Eagle w Birmingham, aby zobaczyć zespół Muff Wood Jazz, tradycyjny zespół jazzowy z udziałem Muffa i nastolatka Steve’a Winwooda. Davis namówił ich, aby dołączyli do niego i perkusisty Pete’a Yorka jako kwartet rhythm and bluesowy. Davis grał na gitarze, wokalu i harmonijce ustnej, Steve Winwood na gitarze, organach i wokalu, Muff Winwood na basie i Pete York na perkusji[6]. Przyjęli nazwę Spencer Davis Group, ponieważ Davis był jedynym, który lubił udzielać wywiadów prasowych. Grupa miała pierwsze hity w Wielkiej Brytanii z kolejnymi singlami w 1966 roku („Keep On Running” i „Somebody Help Me”). Steve Winwood śpiewał główny wokal we wszystkich hitach Spencer Davis Group aż do „I'm A Man” w 1967 roku.

Grupa Spencer Davis kontynuowała działalność po tym, jak Winwood odszedł i założył Traffic w kwietniu 1967 roku. Grupa nagrała dwa kolejne albumy przed rozpadem w 1969 roku. Kolejna wersja grupy z Davisem i Yorkiem pojawiła się w 1973 roku i rozpadła się pod koniec 1974 roku. Różne wcielenia zespołu odbyły trasę koncertową. w późniejszych latach pod kierunkiem Davisa.

Kariera solowa

Po rozpadzie grupy Davis przeprowadził się do Kalifornii i nagrał album akustyczny z Peterem Jamesonem, "It's Been So Long", w połowie 1971 roku. Następnie wydał solowy album Mousetrap dla United Artists, wyprodukowany przez Sneaky Pete Kleinow i z jego udziałem. Żaden album nie sprzedawał się dobrze. Niedługo potem wrócił do Wielkiej Brytanii, założył nową grupę Spencer Davis i podpisał kontrakt z Vertigo Records. Ponadto Davis był dyrektorem w Island Records w połowie 1970 roku[6]. Jako promotor Island Records, Davis współpracował z Bobem Marleyem, Robertem Palmerem i Eddiem And The Hot Rods, a także promował karierę solową byłego członka Spencer Davis Group, Steve’a Winwooda.

W 1993 roku Davis założył supergrupę Class Rock All-Stars. Opuścił grupę w 1995 roku, aby założyć World Classic Rockers z byłym basistą Eagles Randym Meisnerem, wokalistą Bobbym Kimballem i gitarzystą Dennym Laine.

Późniejsze lata

Był honorowym członkiem i zwolennikiem nacjonalistycznej partii Walii Plaid Cymru. Od połowy lat siedemdziesiątych Davis mieszkał w Avalon na wyspie Catalina, małej wyspie na Pacyfiku u wybrzeży południowej Kalifornii[7]. Latem 2012 roku Muzeum Wyspy Catalina gościło wystawę „Gimme Some Lovin”: The Spencer Davis Group ”, aby uczcić muzyczną karierę Davisa. Aby uzupełnić wystawę muzealną, w muzeum odbyło się również sympozjum na temat „The British Invasion”, w którym do Davisa w panelu dołączył m.in. Mickey Dolenz z The Monkees oraz koncert 4 lipca, w którym Davis śpiewał swoje hity z zespołem wspierającym o nazwie „The Catalina All Stars ”[8].

Zmarł na zapalenie płuc 19 października 2020 roku w wieku 81 lat[9].

Przypisy

  1. ↑ Spencer Davis, Whose Band Helped Power the Sound of the ’60s, Dies at 81 (ang.). nytimes.com. [dostęp 2020-10-21].
  2. ↑ THE SPENCER DAVIS GROUP (ang.). spencer-davis-group.com/. [dostęp 2020-10-21].
  3. ↑ Spencer Davis, founder and frontman of the Spencer Davis Group – obituary (ang.). telegraph.co.uk. [dostęp 2020-10-21].
  4. ↑ a b c Spencer Davis, one of rock's elder statesmen, dies aged 81 (ang.). bbc.com. [dostęp 2020-10-21].
  5. ↑ South West Wales – Hall of Fame – Spencer Davis (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2020-10-21].
  6. ↑ a b c Spencer Davis, Founder of the Spencer Davis Group, Dead at 81 (ang.). rollingstone.com. [dostęp 2020-10-21].
  7. ↑ Sixties' music star Spencer Davis – hitmaker behind Keep on Running and Gimme Some Lovin' – dead at 81 (ang.). walesonline.co.uk. [dostęp 2020-10-21].
  8. ↑ The Catalina Island Museum Rocks Avalon with the British Invasion (ang.). brunchradio.com. [dostęp 2020-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)].
  9. ↑ Spencer Davis, Whose Band Helped Power the Sound of the ’60s, Dies at 81 (ang.). nytimes.com. [dostęp 2020-10-21].

Media użyte na tej stronie

Spencer Davis 08072006 NSU 01.JPG
Autor: Joachim Köhler, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Spencer Davis at a concert on 8. July 2006 in Neckarsulm