Spiczyn
| Artykuł | 51°20'31"N 22°45'14"E |
|---|---|
| - błąd | 38 m |
| WD | 51°21'0.0"N, 22°46'0.1"E |
| - błąd | 14 m |
| Odległość | 1332 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) | 820[1] |
| Strefa numeracyjna | 81 |
| Kod pocztowy | 21-077[2] |
| Tablice rejestracyjne | LLE |
| SIMC | 0391325 |
Położenie na mapie gminy Spiczyn _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Spiczyn") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu łęczyńskiego  | |
 51°20′31″N 22°45′14″E/51,341944 22,753889 | |
Spiczyn – wieś w Polsce położona na Wysoczyźnie Lubartowskiej, w województwie lubelskim, w powiecie łęczyńskim, w gminie Spiczyn, nad rzeką Bystrzycą (dopływ Wieprza). Miejscowość leży przy drodze wojewódzkiej nr 829.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0391331 | Jamy | część wsi |
| 0391348 | Orduń | część wsi |
Miejscowość jest siedzibą gminy Spiczyn.
Historycznie położona jest w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej). Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
W Spiczynie znajdują się:
- dwie kapliczki: Najświętszej Marii Panny, domkowa, drewniana, zbudowana ok. 1850 roku i św. Floriana, wymurowana na przełomie XVIII i XIX wieku.
- mogiła z prochami dwóch uczestników powstania styczniowego z oddziału Michała Heidenreicha, pseud. „Kruk”.[6]
Historia
Wykopaliska potwierdziły istnienie tutaj osady już w czasach rzymskich. Z VII w. pochodzą kurhany całopalne opisane w latach pięćdziesiątych przez prof. Jana Gurbę i prof. Leszka Gajewskiego.
Spiczyn już w XIV w. był własnością szlachecką, podobnie jak Kijany i Zawieprzyce. Pierwsza wzmianka o Spiczynie pochodzi z 1381 r., kiedy właścicielem miejscowości był Hieronim Spiczyński. Opracowania naukowe podają, że w XV w. w Spiczynie był zamek strzegący przeprawy na Bystrzycy, młyn wodny oraz karczma. Wieś w XVI w. występująca jako Syczyn wchodziła w skład dóbr łęczyńskich odziedziczonych około 1662 przez Annę Noskowską.[7]
Osada swoją nazwę zawdzięcza prawdopodobnie słowu "stpica", co oznaczało w dawnych czasach drewnianą szprychę koła od wozu. Nazwa może pochodzić również od słowa "spikać się", co oznaczało łączyć się. To tutaj Bystrzyca wpada do Wieprza, a więc rzeki "spikają się". Wg innej legendy nazwa pochodzi od starego mężczyzny, który chodził po wsi ze szpicą (zaostrzonym na końcu kijem) i pilnował w dzień i w nocy, aby w tej miejscowości panował porządek.
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy Spiczyn za 2021. 2022-06-01. [dostęp 2022-06-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1188 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Zabytki gminy Spiczyn. Powiat łęczyński, 2015-08-07. [dostęp 2015-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Gmina Spiczyn - historia. [dostęp 2015-12-29].
Linki zewnętrzne
- Spiczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 110.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
