Spisek (zespół muzyczny)
| Rok założenia | |
|---|---|
| Rok rozwiązania | |
| Pochodzenie | |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Skład | |
| Włodzimierz Wiński Andrzej Diering Leszek Paszko Janusz „Kuba” Góralski Jacek Krzaklewski Mieczysław Jurecki Ireneusz Nowacki | |
| Byli członkowie | |
| Leszek Chalimoniuk | |
| Współpracownicy | |
| Halina Frąckowiak (1977-1978) Krzysztof Cugowski (1978) | |
Spisek – polski zespół wokalno-instrumentalny założony w 1976 po rozpadzie jazzrockowego Spisku Sześciu[1]. Jego lider Włodzimierz Wiński, rozpoczął współpracę m.in. z byłymi muzykami Koman Bandu[1] i w ten sposób powstał nowy zespół muzyczny, oktet wykonujący muzykę funk-jazz[2]. Na styl muzyczny Spisku miała wpływ twórczość amerykańskich grup Earth, Wind & Fire, czy Tower of Power[2].
Historia
W 1977 roku z grupą Spisek rozpoczęła współpracę piosenkarka Haliną Frąckowiak[3]. Artyści byli zatrudnieni w Agencji Artystycznej „Impart” we Wrocławiu[4]. Razem zarejestrowali nagrania radiowe („Odpoczywam”, „Motyw z Walta Disneya”, „Hosanna łąk”, „Taniec ognia” – utwór instrumentalny z wokalizami[5]) i występowali w programach telewizyjnych[4]. Ponadto Spisek wykonywał z niezwykłą precyzją, energetycznie i efektownie, instrumentalne kompozycje saksofonisty Włodzimierza Wińskiego i puzonisty Leszka Paszko, a także utwory z repertuaru Tower Of Power i Earth, Wind & Fire[3][4].
Wiosną 1978 roku[3], kilka miesięcy po odejściu z Budki Suflera do zespołu trafił Krzysztof Cugowski[2]. Basista formacji Mieczysław Jurecki wspominał, że wokalista tylko sporadycznie dojeżdżał na próby z Lublina[2][4], chociaż on sam twierdził, że przeniósł się w tym celu do Wrocławia[2]. W czerwcu 1978 r. Cugowski i Spisek nagrali 3 utwory („Powódź”, „Po co spieszyć się”, „Mannix w Warszawie”) w studiu Polskiego Radia w Katowicach[1][4]. Rok wcześniej sekcja instrumentów dętych Spisku wzięła udział w nagraniu Budki Suflera pt. „Komentarz do pewnej legendy”[6].
Chociaż gatunek muzyczny, który uprawiała grupa Spisek był bardzo popularny w Stanach Zjednoczonych, w Polsce nie wzbudził dostatecznego zainteresowania[2] i zespół zakończył działalność z końcem lata 1978 roku[3]. Pod koniec działalności zespołu miejsce Chalimoniuka za zestawem perkusyjnym zajął Ireneusz Nowacki[7].
W 2017 roku nagrania radiowe zespołu z lat 1977–1978 ukazały się na płycie kompaktowej nakładem GAD Records[1]. Rok później na rynku materiał ukazał się na płycie winylowej[8].
Muzycy
- Włodzimierz Wiński – saksofon (1976-1978)[2]
- Andrzej Diering – trąbka
- Leszek Paszko – puzon (1976-1978)[3]
- Janusz „Kuba” Góralski – pianino elektryczne (1977-1978)[1][4]
- Jacek Krzaklewski – gitara[2] (1977–1978)[4][9]
- Mieczysław Jurecki – gitara basowa[2] (1977–1978)[4]
- Leszek Chalimoniuk – perkusja (1977–1978)[4]
- Ireneusz Nowacki – perkusja (1978)[7]
Wokaliści
- Halina Frąckowiak (1977-1978)[3]
- Krzysztof Cugowski (1978)[2][4]
Dyskografia
- 2017 Spisek (GAD Records – GAD CD 065)[1][8]
Przypisy
- ↑ a b c d e f Spisek (CD). [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-22)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j Sawic 2017 ↓, s. 61.
- ↑ a b c d e f Spisek (GAD CD 065, 2017) info: książeczka do płyty
- ↑ a b c d e f g h i j Mietek Jurecki - Oficjalna strona artysty - Biografia. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-07)]. (pol.).
- ↑ Halina Frackowiak: Biografia – Lata 70.. halinafrackowiak.pl. [dostęp 2020-10-08]. (pol.).
- ↑ Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 16. „Kurier Lubelski”, 26 października 1984.
- ↑ a b Agata W.: CrossRecydywa: Irek "Pióro" Nowacki. crossrecydywa.agataw.pl. [dostęp 2020-10-08]. (pol.).
- ↑ a b Spisek (2017, CD). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
- ↑ Jacek Krzaklewski. [dostęp 2020-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-09)]. (pol.).
Bibliografia
- Jarosław Sawic: Memu miastu na do widzenia. Warszawa: Prószyński Media, 2017. ISBN 978-83-8123-043-8.
