Splątanie

Splątanie^[1], stan splątania, zespół splątaniowy, dezorientacja, amencja (łac. amentia), zespół amentywny – zaburzenia świadomości o etiologii egzogennej przejawiające się głębokimi zmianami świadomości. Zwykle jest to przejaw ciężkiej dysfunkcji mózgu. Występuje w przebiegu niewydolności krążenia mózgowego, infekcjach, zatruciach, zaburzeniach metabolicznych (cukrzyca, uszkodzenie wątroby, nerek), czasem jako powikłanie przebiegu psychoz endogennych (mania, katatonia).

Objawy

• Zaburzenia struktury myślenia (inkoherencja, zwana też splątaniem)
• Głębokie przymglenie świadomości z całkowitą utratą kontaktu i dezorientacją
• Pobudzenie ruchowe ograniczone do niewielkiej przestrzeni (określane jako pobudzenie „w obrębie łóżka”)
• Czasami nieprecyzyjne, zmienne omamy i urojenia

Splątanie narasta i ustępuje stopniowo. Może trwać długo (tygodnie, niekiedy miesiące); po przeminięciu może wystąpić niepamięć całkowita.

Leczenie

Przede wszystkim powinno być ukierunkowane na leczenie choroby podstawowej, w przypadku której zespół splątaniowy może występować jako jej objaw. W celu zniesienia pobudzenia ruchowego stosuje się klometiazol, tiapryd, BZD, hydroksyzynę, neuroleptyki w małych i średnich dawkach (pochodne fenotiazyny). Odżywianie i nawadnianie pacjenta.

Wskazana jest hospitalizacja na oddziale odpowiadającym chorobie podstawowej, a w przypadku psychoz endogennych na oddziale psychiatrycznym.

Przypisy

Bibliografia

• S. Pużyński, M.Beręsewicz: Zasady rozpoznawania i leczenia zaburzeń psychicznych
• I. Krupka-Matuszczyk, M. Matuszczyk: Psychiatria: podręcznik dla studentów pielęgniarstwa. Katowice: Wydawnictwo ŚUM, 2007, s.31. ISBN 978-83-7509-047-5
• MarekM. Jarema MarekM., JolantaJ. Rabe-Jabłońska JolantaJ., AndrzejA. Czernikiewicz AndrzejA., Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s. 28, ISBN 978-83-200-4180-4, OCLC 751560685 .