Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora
Srebrny Niedźwiedź dla najlepszego aktora (niem. Silberner Bär/Bester Darsteller) – nagroda przyznawana corocznie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie dla najlepszej roli męskiej spośród filmów konkursu głównego. Laureata nagrody, po raz pierwszy przyznanej w 1956, wybiera międzynarodowe jury konkursu głównego[1]. W krótkim okresie lat 1969–1970 oraz 1973–1974 nagroda nie była przyznawana.
Statystyki
Najczęściej, jak do tej pory, nagradzane były role aktorów amerykańskich (19 wyróżnień) i francuskich (7). W jednym przypadku jury przyznało nagrodę dla aktorskiego kolektywu (od trzech aktorów wzwyż) – dotyczyło to irańskiego filmu Rozstanie (2011, czterech nagrodzonych aktorów)[2].
Dotychczas czterem aktorom udało się zdobyć Srebrnego Niedźwiedzia dwukrotnie. W kolejności chronologicznej byli to:
- Amerykanin Sidney Poitier (1958, 1963)
- Francuz Jean Gabin (1959, 1971)
- Hiszpan Fernando Fernán Gómez (1977, 1985)
- Amerykanin Denzel Washington (1993, 2000)
Pierwszym czarnoskórym laureatem był amerykański aktor Sidney Poitier (1958). Najmłodszym zdobywcą nagrody był Amerykanin Lou Taylor Pucci – miał skończonych zaledwie 19 lat. Najstarszym laureatem był 78-letni Anglik Tom Courtenay (2015)[3].
Amerykanie Jack Lemmon i Sean Penn to jedyni aktorzy, którzy zdobyli nagrody aktorskie na wszystkich trzech najważniejszych europejskich festiwalach filmowych: Puchar Volpiego na MFF w Wenecji, nagrodę dla najlepszego aktora na MFF w Cannes oraz Srebrnego Niedźwiedzia na MFF w Berlinie. Cztery role nagrodzone w Berlinie przyniosły ich laureatom również Oscara dla najlepszego aktora pierwszo- lub drugoplanowego (Sidney Poitier, Lee Marvin, Tom Hanks i Benicio del Toro).
Jedynym jak dotąd polskim zdobywcą nagrody był Andrzej Seweryn (1980)[4].
Laureaci Srebrnego Niedźwiedzia
Rok | Aktor | Tytuł polski | Tytuł oryginalny | |
---|---|---|---|---|
1956 | Burt Lancaster | Trapez | Trapeze | |
1957 | Pedro Infante | Tizoc | Tizoc | |
1958 | Sidney Poitier | Ucieczka w kajdanach | The Defiant Ones | |
1959 | Jean Gabin | Włóczęga | Archimède le clochard | |
1960 | Fredric March | Kto sieje wiatr | Inherit The Wind | |
1961 | Peter Finch | No Love for Johnnie | No Love for Johnnie | |
1962 | James Stewart | Pan Hobbs jedzie na wakacje | Mr. Hobbs Takes a Vacation | |
1963 | Sidney Poitier | Polne lilie | Lilies of the Field | |
1964 | Rod Steiger | Lombardzista | The Pawnbroker | |
1965 | Lee Marvin | Kasia Ballou | Cat Ballou | |
1966 | Jean-Pierre Léaud | Męski - żeński: 15 scen z życia | Masculin, féminin | |
1967 | Michel Simon | Stary człowiek i dziecko | Le vieil homme et l'enfant | |
1968 | Jean-Louis Trintignant | Człowiek, który kłamie | L’homme qui ment | |
1969 1970 | ||||
1971 | Jean Gabin | Kot | Le chat | |
1972 | Alberto Sordi | Urlop w więzieniu | Detenuto in attesa di giudizio | |
1973 1974 | ||||
1975 | Vlastimil Brodský | Jakub kłamca | Jakob, der Lügner | |
1976 | Gerhard Olschewski | Utracone życie | Verlorenes Leben | |
1977 | Fernando Fernán Gómez | Anachoreta | El anacoreta | |
1978 | Craig Russell | Outrageous! | Outrageous! | |
1979 | Michele Placido | Ernesto | Ernesto | |
1980 | Andrzej Seweryn | Dyrygent | Dyrygent | |
1981 | Jack Lemmon | Haracz | Tribute | |
Anatolij Sołonicyn | 26 dni z życia Dostojewskiego | Двадцать шесть дней из жизни Достоевского Dwadcat' szest' dniej iz żyzni Dostojewskogo | ||
1982 | Michel Piccoli | Dziwna sprawa | Une étrange affaire | |
Stellan Skarsgård | Prostoduszny morderca | Den enfaldige mördaren | ||
1983 | Bruce Dern | Sezon mistrzów | That Championship Season | |
1984 | Albert Finney | Garderobiany | The Dresser | |
1985 | Fernando Fernán Gómez | Stico | Stico | |
1986 | Tuncel Kurtiz | Uśmiech baranka | Hiuch HaGdi | |
1987 | Gian Maria Volonté | Sprawa Moro | Il caso Moro | |
1988 | Manfred Möck Jörg Pose | Jeden drugiego brzemiona noście | Einer trage des anderen Last | |
1989 | Gene Hackman | Missisipi w ogniu | Mississippi Burning | |
1990 | Iain Glen | Niemy krzyk | Silent Scream | |
1991 | Maynard Eziashi | Pan Johnson | Mister Johnson | |
1992 | Armin Mueller-Stahl | Utz | Utz | |
1993 | Denzel Washington | Malcolm X | Malcolm X | |
1994 | Tom Hanks | Filadelfia | Philadelphia | |
1995 | Paul Newman | Naiwniak | Nobody's Fool | |
1996 | Sean Penn | Przed egzekucją | Dead Man Walking | |
1997 | Leonardo DiCaprio | Romeo i Julia | Romeo + Juliet | |
1998 | Samuel L. Jackson | Jackie Brown | Jackie Brown | |
1999 | Michael Gwisdek | Kształty nocy | Nachtgestalten | |
2000 | Denzel Washington | Huragan | The Hurricane | |
2001 | Benicio del Toro | Traffic | Traffic | |
2002 | Jacques Gamblin | Przepustka | Laissez-passer | |
2003 | Sam Rockwell | Niebezpieczny umysł | Confessions of a Dangerous Mind | |
2004 | Daniel Hendler | Paszport do raju | El abrazo partido | |
2005 | Lou Taylor Pucci | Rodzinka | Thumbsucker | |
2006 | Moritz Bleibtreu | Cząstki elementarne | Elementarteilchen | |
2007 | Julio Chávez | Inny | El otro | |
2008 | Mohammad Amir Naji | Pieśń wróbli | آواز گنجشکها Avaze gonjeshk-ha | |
2009 | Sotigui Kouyaté | London River | London River | |
2010 | Grigorij Dobrygin Siergiej Puskepalis | Jak spędziłem koniec lata | Как я провёл этим летом Kak ja prowioł etim letom | |
2011 | Shahab Hosseini Babak Karimi Payman Maadi Ali-Asghar Shahbazi | Rozstanie | جدایی نادر از سیمین Jodaeiye Nader az Simin | |
2012 | Mikkel Følsgaard | Kochanek królowej | En kongelig affære | |
2013 | Nazif Mujić | Senada | Epizoda u životu berača željeza | |
2014 | Liao Fan | Czarny węgiel, kruchy lód | 白日焰火 Bai ri yan huo | |
2015 | Tom Courtenay | 45 lat | 45 Years | |
2016 | Majd Mastoura | Hedi | نحبك هادي Inhebbek Hedi | |
2017 | Georg Friedrich | Bright Nights | Helle nächte | |
2018 | Anthony Bajon | Modlitwa | La prière | |
2019 | Wang Jingchun | Żegnaj, mój synu | 地久天长 Di jiu tian chang | |
2020 | Elio Germano | Chciałem się ukrywać | Volevo nascondermi | |
2021 2022 |
Przypisy
- ↑ Zack Sharf: Berlin Film Festival Switching to Gender Neutral Acting Awards in 2021 (ang.). IndieWire, 2020-08-24. [dostęp 2020-11-21].
- ↑ Martin Blaney: Berlin's Golden Bear goes to Farhadi's A Separation (ang.). Screen Daily, 2011-02-19. [dostęp 2020-11-22].
- ↑ Jeananne Craig: Award-winning Tom and Charlotte on the rich tapestries of life (ang.). "The Irish News", 2015-08-27. [dostęp 2020-11-22].
- ↑ Anna Sadokierska: Polacy i Berlinale – historia w skrócie (pol.). DW, 2010-02-11. [dostęp 2020-11-22].
Linki zewnętrzne
- Strona festiwalu (ang.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Martin Kraft , Licencja: CC BY-SA 3.0
Actor Anthony Bajon with the Silver Bear for the his role in "La prière" at the Berlinale 2018
Autor: Kingkongphoto & www.celebrity-photos.com from Laurel Maryland, USA, Licencja: CC BY-SA 2.0
From Washington D.. book signing May 23, 2000
© copyright John Mathew Smith 2001Autor: Sebaso, Licencja: CC BY-SA 3.0
with Silver Bear for Best Actor
in Bai Ri Yan Huo (Black Coal, Thin Ice)
by Diao YinanAutor: Jarosław Roland Kruk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Andrzej Seweryn, polski aktor teatralny i filmowy, reżyser. Busko-Zdrój, 28 sierpnia 2009 r.
(c) Falkenauge, CC-BY-SA-3.0
w:Leonardo DiCaprio during press conference on "The Beach"