SsangYong Motor

SsangYong Motor Company

쌍용자동차 주식회사

(c) Валерий Дед, CC BY 3.0 salon sprzedaży SsangYong
Państwo	Korea Południowa
Siedziba	Pyeongtaek
Data założenia	1954
Forma prawna	spółka publiczna
Prezes	Jeong Yong-won
Dyrektor	Kwak Jae-sun
Udziałowcy	KG Group (100%)
Zatrudnienie	4741 (2020)[1]
Giełda	KRX: 003620[2]
ISIN	KR7003620002
brak współrzędnych
Strona internetowa

SsangYong Korando (1996)

SsangYong Family

SsangYong Callista

SsangYong Musso (1997)

SsangYong Chairman

SsangYong Rodius

SsangYong Kyron

SsangYong Actyon

SsangYong Rexton (2013)

SsangYong Musso (2018)

SsangYong Tivoli

SsangYong E-SIV Concept

SsangYong Motor Company (kor. 쌍용자동차 주식회사) – południowokoreański producent SUV-ów, samochodów terenowych, vanów i limuzyn z siedzibą w Pyeongtaek działający od 1954 roku. Należy do czebola KG Group.

Historia

Początki

Firma została założona 4 marca 1954 roku jako Hadonghwan Motor Company i początkowo zajmowała się produkcją aut terenowych (m.in. od 1964 roku budową Jeep'ów na zlecenie amerykańskiej armii, samochodów ciężarowych oraz autobusów, a także pojazdów specjalnych (np. wozów strażackich)^[3]. W 1977 roku połączono się z przedsiębiorstwem Dong-A Motors przejmując jego nazwę.

W 1986 rodzimy koncern Ssangyong Business Group przejął przedsiębiorstwo, dwa lata później ujednolicając nazewnictwo, dokonując przemianowania na SsangYong Motor^[4]. Oryginalna nazwa przedsiębiorstwa, 쌍용자동차, oznacza w języku koreańskim bliźniacze smoki^[3]. W 1997 roku przedsiębiorstwo przejęło bankrutującego brytyjskiego producenta samochodów sportowych i luksusowych - Panther Westwinds^[4].

Partnerstwo z Mercedesem

W 1991 roku SsangYong nawiązał strategiczne partnerstwo z niemieckim koncernem Daimler-Benz, który w 1993 roku zakupił 5% akcji spółki. Skutkiem współpracy była m.in. wymiana technologiczna, w wyniku której skonstruowane w latach 90. pojazdy SsangYonga posiadają niemieckie podzespoły (np. modele Korando i Musso) lub bazują na pojazdach Mercedes-Benz (pierwsza generacja limuzyny Chairman i dostawcza Istana)^[3].

W ramach partnerstwa z Mercedesem, pod niemiecką marką sprzedawano też epizodycznie model Musso jako Mercedes-Benz Musso^[5] na rynkach Azja Wschodnia pod koniec lat 90. XX wieku.

Podległość Daewoo i SAIC

W grudniu 1997 roku na fali ekspansywnej polityki Daewoo Group, południowokoreański gigant wykupił popadłego w zadłużenie SsangYonga^[6] i zdecydował się przemianować wszystkie oferowane wówczas modele na własną markę Daewoo. Z powodu bankructwa i stopniowej wyprzedaży masy upadłościowej Daewoo, SsangYong przestał należeć do dawnego czebolu w 2000 roku i powrócił do oferowania swoich pojazdów pod macierzystą nazwą^[7].

Pod koniec 2004 roku 51% udziałów wykupił chiński koncern SAIC^[3], który rok wcześniej podpisał umowę na montaż samochodów Ssang Yong w systemie CKD. W styczniu 2009 roku, notując stratę operacyjną w wysokości 75,42 mln dolarów firma znalazła się na skraju upadłości, w związku z czym 9 stycznia wniesiona została prośba do sądu o ochronę przed wierzycielami^[8], a 13 stycznia przerwano produkcję pojazdów z powodu wstrzymania dostaw podzespołów. Przestój trwał kolejne 77 dni, a w międzyczasie narósł konflikt między południowokoreańskim przedsiębiorstwem, a koncernem SAIC. SsangYong zarzucił chińskiemu koncernowi kradzież patentów na rozwój systemu hybrydowego, a także brak wywiązania się z obietnic związanych z zapewnieniem finansowania na rozwój^[9].

Przejęcie przez Mahindrę

W sierpniu 2010 roku przedsiębiorstwo SsangYong zostało wykupione przez indyjski koncern Mahindra & Mahindra Limited, z kolei transakcja została sfinalizowana w lutym 2011 roku na kwotę 463,3 miliona dolarów^[10]. Na okres przynależności do Mahindry przypadła obszerna modernizacja oferty, która rozpoczęła się od prezentacji w grudniu 2014 roku miejskiego crossovera Tivoli^[11]. W 2015 roku SsangYong odnotował z kolei pierwszy zysk od 9 lat^[12].

W 2017 roku zaprezentowano z kolei drugi zbudowany od podstaw za przynależności do Mahindry model, pierwszą od 16 lat zupełnie nową odsłonę sztandarowego SUV-a Rexton^[13]. W tym samym roku SsangYong i Mahindra zacieśniły współpracę na polu rozwoju silników, układów napędowych i technologii elektrycznej^[14]. Zapowiedź pierwszego samochodu elektrycznego ogłoszono w lipcu 2020 roku w postaci crossovera Korando EV^[15].

Kryzys i restrukturyzacja

W kwietniu 2020 roku, w związku z wpływem Pandemii COVID-19 na światową gospodarkę, indyjska Mahindra & Mahindra Limited była zmuszona wstrzymać dalsze inwestowanie w SsangYong Motors^[16]. Południowokoreańskie przedsiębiorstwo ponownie znalazło się w trudnej sytuacji finansowej, a jego obecny właściciel ogłosił poszukiwania nowego inwestora, deklarując, że jeżeli taki się znajdzie - indyjski koncern będzie gotowy całkowicie odsprzedać mu SsangYonga^[17].

Na przełomie sierpnia i września 2020 roku polskie przedstawicielstwo SsangYonga zmuszone było zawiesić działalność w Polsce w związku z nagłym, natychmiastowym wypowiedzeniem umowy polskiemu importerowi, British Automotive Holding, przez centralę w Korei Południowej^[18].

W drugiej połowie grudnia 2020 roku problemy finansowe SsangYonga ponownie pogłębiły się po tym, jak przedsiębiorstwo nie było w stanie spłacić zaciągniętej wcześniej pożyczki na kwotę 60 miliardów południowokoreańskich wonów. W związku z tym, SsangYong złożył wniosek o objęcie zarządem komisarycznym i ogłosił się w stanie bankructwa^[19].

W maju 2021 roku SsangYong rozpoczął rozmowy z nowymi inwestorami, który mieli zapewnić finansowanie dalszej działalności, jak i rozwój gamy modelowej^[20]. Jeszcze przed wyłonieniem nowego partnera, w lipcu 2021 SsangYong przedstawił zapowiedź nowego języka stylistycznego w stylu retro, w którym utrzymane zostaną przyszłe konstrukcje firmy^[21]. W tym samym miesiącu 2021 SsangYong pozyskał także nowego importera w Polsce - stała się nim jedna z największych grup prowadzących salony sprzedaży samochodów w kraju, grupa PTH^[22].

Nowy właściciel

W październiku 2021 roku chęć kupienia SsangYonga od Mahindry wyraziło południowokoreańskie przedsiębiorstwo Edison Motors specjalizujące się w produkcji elektrycznych autobusów i samochodów dostawczych. Transakcja wstępnie opiewała na kwotę 260 milionów dolarów, a potencjalny nabywca wyraził chęć uczynienia SsangYonga w ciągu 3-5 lat producenta wyłącznie samochodów elektrycznych^[23].

W styczniu 2022 roku południowokoreański sąd wyraził zgodę na transakcję, w efekcie czego Edison Motors wyraził chęć kupna pakietu akcji dotychczas należącego do indyjskiej Mahindry za łączną kwotę 253 milionów dolarów i stał się wstępnie nowym właścicielem przedsiębiorstwa^[24]. SsangYong po raz pierwszy od 18 lat ponownie miał przeobrazić się w podmiot należącym do rodzimego, połduniowokoreańskiego kapitału, jednak transakcja ostatecznie nie doszła do skutku. Edison Motors nie zapłacił obiecanej kwoty, na którą miało opiewać kupno, w wyniku procedura sprzedaży została anulowana, a południowokoreańska firma rozpoczęła dalsze poszukiwania nowego inwestora^[25]. Znalazła go w połowie 2022 roku w postaci rodzimego konglomeratu działającego głównie w branży chemicznej, KG Group^[26]. Z końcem sierpnia 2022 południowokoreańska komisja handlu wyraziła zgodę na finalizację transakcji, przez co po 12 latach podlegania Mahindrze SsangYong ostatecznie zaczął podlegać czebolowi KG Group^[27].

Modele samochodów

Obecnie produkowane

SUV-y i crossovery

• Tivoli
• XLV
• Korando
• Torres
• Rexton

Samochody elektryczne

• Korando e-Motion

Pickupy

• Musso
• Musso Grand

Historyczne

• Kallista (1992–1993)
• Family (1988–1996)
• Istana (1995–2003)
• Musso (1993–2005)
• Musso Sports (2002–2005)
• Kyron (2005–2014)
• Actyon (2006–2016)
• Chairman (1997–2017)
• Actyon Sports (2006–2018)
• Rodius (2004–2019)

Studyjne

Przypisy

Bibliografia

• AutoTechnika Motoryzacyjna, nr 9/2006, ISSN 0239-6440, str. 36

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna