SsangYong Rodius

SsangYong Rodius – samochód osobowy typu minivan klasy średniej produkowany pod południowokoreańską marką SsangYong w latach 2004 – 2019.

Pierwsza generacja

SsangYong Rodius I

SsangYong Rodius I przed liftingiem
Inne nazwy	Micro Stavic SsangYong Stavic
Producent	SsangYong
Projektant	Ken Greenley
Zaprezentowany	Kwiecień 2004
Okres produkcji	2004 – 2013
Miejsce produkcji	Pyeongtaek Kolombo
Poprzednik	SsangYong Istana
Następca	SsangYong Rodius II
Dane techniczne
Segment	minivan segmentu D
Typy nadwozia	5-drzwiowy minivan
Skrzynia biegów	5-biegowa automatyczna 6-biegowa manualna
Napęd	tylny AWD
Długość	5126 mm
Szerokość	1915 mm
Wysokość	1821 mm
Rozstaw osi	3000 mm
Masa własna	2007 kg
Zbiornik paliwa	80 litrów[1]
Liczba miejsc	7-11
Bagażnik	875-3164 litrów[2]
Ładowność	743 kg[2]
Dane dodatkowe
Konkurencja	Chrysler Voyager Kia Carnival SEAT Alhambra Volkswagen Sharan

SsangYong Rodius I - tył

SsangYong Rodius I po liftingu

SsangYong Rodius I - tył po liftingu

SsangYong Rodius I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2004 roku.

Rodius pojawił się w ofercie SsangYonga jako alternatywa dla dominujących ją SUV-ów, przyjmując postać dużego minivana oferującego przewiezienie od 7 osób na trzech rzędach siedzeń (w wariancie europejskim) do 11 pasażerów na czterech rzędach siedzeń^[3] w wersji na rynki azjatyckie.

Nazwa Rodius pochodzi od połączenia dwóch słów: angielskiego "Road" oznaczającego drogę oraz imienia greckiego boga Zeusa. W prostym tłumaczeniu nazwa "Rodius" oznacza "króla szos"^[4].

Za napęd pojazdu odpowiedzialne były silniki Mercedesa - benzynowy 3.2 o mocy 220 KM oraz wysokoprężny, turbodoładowany silnik o pojemności 2.7 l i mocy 165 KM^[5].

Stylistyka

Samochód został zaprojektowany przez byłego szefa Królewskiej Akademii Sztuki w Londynie - Kena Greenleya^[6], który chciał nawiązać nietypowymi proporcjami pojazdu do wyglądu jachtu^[7]. Stylistyka łącząca liczne łuki, na czele z ostro zarysowanymi lampami tylnymi i nietypowo poprowadzoną linią okien tworzącą nietypową nadbudowę w tylnej części nadwozia wzbudziła duże kontrowersje^[8][9] i przysporzyła pojazdowi dużej rozpoznawalności w ogólnoświatowych mediach^{[10][11][12][13]}.

Lifting

W 2008 Rodius pierwszej generacji przeszedł face lifting. Zmieniony został m.in. pas przedni pojazdu, gdzie pojawiła się łagodniej ukształtowana atrapa chłodnicy bliższa wyglądowi innym modelom marki^[5]. Z tyłu pojazdu przestylizowano wygląd lamp tylnych oraz dodano trzecie światło stop. Zmiany w stylizacji nie złagodziły krytycznych relacji niektórych mediów na jej temat^[14][15].

Wyposażenie

• Premium

W zależności od wersji wyposażeniowej pojazdu, auto wyposażone mogło być m.in. w system ABS, ESP, TCS, EBD i ARP, maksymalnie dwie poduszki powietrzne, elektryczne sterowanie szyb, elektryczne sterowanie lusterek, elektrycznie sterowany fotel kierowcy, podgrzewane przednie siedzenia, skórzaną tapicerkę, czujniki parkowania, tempomat, wielofunkcyjną kierownicę, światła przeciwmgłowe oraz klimatyzację, a także system multimedialny z 7-calowym ekranem dotykowym z MP3 oraz DVD dla pasażerów drugiego i trzeciego rzędu^[1], z możliwością rozbudowy o tuner TV i system nawigacji satelitarnej^[4].

Silniki

Druga generacja

SsangYong Rodius II

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de SsangYong Rodius II przed liftingiem
Inne nazwy	SsangYong Turismo SsangYong Korando Turismo SsangYong Stavic
Producent	SsangYong
Zaprezentowany	Luty 2012
Okres produkcji	2012 – 2019
Miejsce produkcji	Pyeongtaek
Poprzednik	SsangYong Rodius I
Dane techniczne
Segment	minivan segmentu D
Typy nadwozia	5-drzwiowy minivan
Skrzynia biegów	6-biegowa manualna 5 i 7-biegowa automatyczna
Napęd	tylny AWD
Długość	5130 mm
Szerokość	1915 mm
Wysokość	1850 mm
Rozstaw osi	3000 mm
Masa własna	2097-2212 kg
Zbiornik paliwa	70 l
Liczba miejsc	7-11
Bagażnik	870-3240 l
Dane dodatkowe
Konkurencja	Ford Galaxy Lancia Voyager SEAT Alhambra Volkswagen Sharan

(c) M 93, CC BY-SA 3.0 de

SsangYong Rodius II - tył

SsangYong Rodius II po liftingu

SsangYong Rodius II - tył po liftingu

SsangYong Rodius II został po raz pierwszy zaprezentowany w 2013 roku.

Druga generacja Rodiusa de facto nie jest całkowicie nowym modelem, a jedynie głęboko zmodernizowanym poprzednikiem^[16]. Przy takim samym kształcie m.in. nachylenia przedniej szyby i drzwi, a także identycznym wyglądzie reski rozdzielczej, zmienił się wygląd przedniej części nadwozia, a także bardziej konwencjonalnie ukształtowano kształt tylnej części nadwozia, która utraciła łukowate przetłoczenia na rzecz bardziej kanciastych form. Europejska premiera pojazdu odbyła się podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2013 roku. ^[17]

Rodius Turismo

W 2018 roku dostępna była limitowana wersja Rodius Turismo. Samochód był dostępny wyłącznie z dieslem 2.2 e-XDi o mocy 220 KM, a także manualną 6-biegową skrzynią biegów lub 7-biegową automatyczną. W konfiguracji ze skrzynią automatyczną można było zamówić napęd na cztery koła. Wersja była oparta o wersje wyposażenia Quartz wzbogaconą o m.in. podgrzewaną skórzaną kierownicę ze sterowaniem radiem, skórzaną tapicerkę, a także tylne czujniki parkowania^[18].

Lifting

Pod koniec 2015 roku zaprezentowano delikatnie zmodernizowaną wersją na rok modelowy 2016. Przemodelowana została atrapa chłodnicy, zastosowano nowe wzory felg aluminiowych, a także ulepszono wysokoprężny silnik o pojemności 2.2 l, który otrzymał standard emisji spalin Euro 6. Zmodernizowaną gamę skrzyni biegów pojazdu, do której dodano 7-biegową zautomatyzowaną skrzynię pochodzącą od pojazdów Mercedesa oraz Infiniti^[19].

Znacznie obszerniejsza modernizacja przypadła na lipiec 2018 roku, kiedy to Rodius drugiej generacji zyskał przestylizowany pas przedni z bardziej agresywnie zarysowanymi reflektorami, a także zmodyfikowaną atrapą chłodnicy i zderzakiem w stylu modelu Korando^[20].

Sprzedaż

Dotychczasowe nazwy Rodius i Stavic druga generacja pojazdu zachowała tylko na wybranych rynkach. W rodzimej Korei Południowej pojazd przemianowano na SsangYong Korando Turismo^[21], z kolei w Wielkiej Brytanii pojazd przyjął nową nazwę, SsangYong Turismo^[22].

Produkcja samochodu dobiegła ostatecznie końca po 15 latach rynkowej obecności w 2019 roku, argumentując to spadającym popytem i brakiem opłacalności w dalszych modyfikacjach jednostek wysokoprężnych w celu dostosowania ich do nowych norm emisji spalin. Samochód nie otrzymał następcy, a SsangYong skoncentrował się odtąd już wyłącznie na crossoverach, SUV-ach i pickupach^[23].

Wersje wyposażenia

• Crystal
• Quartz
• Sapphire

Podstawowa wersja wyposażeniowa Crystal obejmuje m.in. przednie i boczne poduszki powietrzne, system ABS i ESP, światła przeciwmgłowe, 16-calowe alufelgi, dwustrefową klimatyzację, instalację audio z 6-głośnikami, AUX i USB.

Bogatsza wersja Quartz dodatkowo wyposażona jest m.in. w 17-calowe alufelgi, podwójny zestaw zegarów, skórzaną kierownicę, fotochromatyczne lusterko wsteczne, czujniki cofania, podgrzewane przednie siedzenia, komputer pokładowy, tempomat, a także system audio CD/MP3 z wielofunkcyjną kierownicą oraz Bluetooth.

Najbogatsza odmiana Sapphire wyposażona jest dodatkowo w podgrzewaną kierownicę, przyciemniane szyby, czujniki deszczu, skórzaną tapicerkę, elektrycznie sterowany fotel kierowcy oraz klimatyzację automatyczną^[24].

Silniki

Przypisy