Stéphane Antiga
 | |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 200 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
  | |||||||||||||||||||||||||
Stéphane Antiga (ur. 3 lutego 1976 w Suresnes) – francuski siatkarz, grający na pozycji przyjmującego. W latach 2014–2016 selekcjoner reprezentacji Polski siatkarzy[1].
.jpg)
Kariera
Kariera klubowa
Karierę zaczynał w 1994 roku w barwach akademickiego klubu sportowego Paris UC, z którego sekcji siatkówki powstał w 1998 roku klub Paris Volley. W barwach tych zespołów zdobył 7 tytułów mistrza Francji (1996–1998, 2000–2003), 4 Puchary Francji (1997, 1999, 2000, 2001), raz zwyciężył w europejskiej Lidze Mistrzów siatkarzy (2001)[2], wywalczył Superpuchar Europy (2001)[3] i Puchar Zdobywców Pucharów (2000)[4].
W 2003 roku wyjechał do Włoch reprezentując barwy Bre Banca Lannutti Cuneo. W sezonie 2003/2004 osiągnął w barwach tego zespołu finał Pucharu Włoch, a w Serie A jego zespół odpadł w ćwierćfinałach play-off[2]. Następnie przeniósł się do Hiszpanii, gdzie w latach 2004–2007 występował w zespole CV Pòrtol, gdzie w ciągu trzech sezonów zdobył dwa tytuły mistrza Hiszpanii (2006, 2007), dwa Puchary Hiszpanii (2005, 2006)[2] i jeden Superpuchar (2005)[5].
Od 2007 roku do końca kariery w 2014 roku występował w lidze polskiej. Był pierwszym wielkim siatkarzem z zagranicy, który trafił do polskiej ligi[6]. Występy w lidze zaczynał w Skrze Bełchatów, gdzie cztery razy z rzędu zdobywał mistrzostwo Polski (2008–2011), dwa Puchary Polski (2009, 2011), dwukrotnie został klubowym wicemistrzem świata 2009, 2011 i dwukrotnie zdobył trzecie miejsce w Lidze Mistrzów siatkarzy (2008, 2010). W 2011 roku przeszedł do zespołu Delecta Bydgoszcz, gdzie występował przez dwa kolejne sezony. 26 kwietnia 2013 roku ponownie został siatkarzem Skry Bełchatów[2].
27 kwietnia 2014 roku po meczu finałowym o mistrzostwo Polski z Asseco Resovią wygranym 3:0, który dał Skrze mistrzostwo Polski, Antiga zakończył karierę siatkarską[2].
Kariera reprezentacyjna
W latach 1998–2010 wystąpił w 306 meczach reprezentacji Francji. Był brązowym medalistą mistrzostw świata z 2002 roku i dwukrotnie wywalczył z tą reprezentacją wicemistrzostwo Europy w 2003 i 2009 roku. Zdobył też srebrny medal Ligi Światowej w 2006 roku. Z reprezentacją Francji uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, gdzie jego reprezentacja odpadła już w fazie grupowej. W kwietniu 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery[7].
Kariera trenerska
24 października 2013 roku został ogłoszony selekcjonerem reprezentacji Polski, funkcję zaczął pełnić w maju 2014 roku po zakończeniu kariery zawodniczej[8]. 21 września 2014 w meczu finałowym po zwycięstwie nad reprezentacją Brazylii (3-1), odniósł swój pierwszy trenerski sukces i zdobył wraz z reprezentacją Polski mistrzostwo świata[9].
10 stycznia 2015 roku Stephane Antiga i Łukasz Kruczek zostali zwycięzcami 80. Plebiscytu Przeglądu Sportowego i Telewizji Polskiej w kategorii trener roku 2014[10].
30 marca 2015 roku otrzymał statuetkę Wiktora 2014 w kategorii „Odkrycie Roku”[11].
10 października 2016 roku Polski Związek Piłki Siatkowej ogłosił rozwiązanie kontraktu trenerskiego z Francuzem[12].
Kilka miesięcy później, 14 grudnia 2016 roku ogłoszono Antigę selekcjonerem reprezentacji Kanady, pracę rozpoczął od 1 maja następnego roku[13]. W pierwszym sezonie pracy podopieczni trenera zdobyli brązowy medal Ligi Światowej. Na początku października 2018 roku szkoleniowiec, z przyczyn osobistych, zrezygnował z posady[14].
Od 16 maja 2019 jest trenerem żeńskiego klubu Developres Rzeszów. 8 lutego 2022 klub ogłosił[15], że przedłużono umowę z Antigą o kolejne 2 lata.
Sukcesy
Jako zawodnik
klubowe
| Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| Paris UC | Mistrzostwo Francji |   | 1996, 1997, 1998 1995 |
| Puchar Francji |  | 1997 | |
| Liga Mistrzów |  | 1998 | |
| Paris Volley | Puchar Francji | | 1999, 2000, 2001 |
| Mistrzostwo Francji | | 2000, 2001, 2002, 2003 1999 | |
| Puchar Europy Zdobywców Pucharów | | 2000 | |
| Liga Mistrzów | | 2001 | |
| Superpuchar Europy | | 2001 | |
| CV Pòrtol | Puchar Hiszpanii | | 2005, 2006 |
| Puchar CEV |  | 2005 | |
| Mistrzostwo Hiszpanii | | 2006, 2007 2005 | |
| Superpuchar Hiszpanii | | 2005 | |
| Puchar Top Teams | | 2006 | |
| PGE Skra Bełchatów | Liga Mistrzów | | 2008, 2010 |
| Mistrzostwo Polski | | 2008, 2009, 2010, 2011, 2014 | |
| Puchar Polski | | 2009, 2011 | |
| Klubowe Mistrzostwa Świata | | 2009, 2010 |
reprezentacyjne
| Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| Mistrzostwa Świata |  | 2002 |
| Mistrzostwa Europy |  | 2003, 2009 |
| Liga Światowa | | 2006 |
Nagrody indywidualne
- 2001: MVP Ligi Mistrzów
- 2005: Najlepszy przyjmujący Pucharu CEV
- 2009: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2008/2009
- 2009: Najlepszy przyjmujący Mistrzostw Europy w Turcji
- 2013: MVP fazy zasadniczej PlusLigi w sezonie 2012/2013
Jako trener
klubowe
- mężczyźni
| Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| Onico Warszawa | Mistrzostwa Polski | | 2019 |
- kobiety
| Klub | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| KS DevelopRes Rzeszów | Mistrzostwa Polski | | 2020, 2021, 2022[16] |
| Superpuchar Polski | | 2021 |
reprezentacyjne
| Reprezentacja | Osiągnięcie | Trofeum | Rok |
| Polska | Mistrzostwa Świata |  | 2014 |
| Puchar Świata |  | 2015 | |
| Kanada | Liga Światowa | | 2017 |
| Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów |  | 2017 |
Odznaczenia
27 października 2014 roku za wybitne zasługi dla rozwoju polskiego sportu, za osiągnięcia w pracy szkoleniowej został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[17].
10 grudnia 2014 roku otrzymał z rąk Ambasadora Republiki Francuskiej w RP Pierre Buhlera Złoty medal za zasługi dla Sportu i Młodzieży (Médaille d'or de la jeunesse, des sports et de l’engagement associatif)[18][19], będący najwyższym francuskim odznaczeniem sportowym.
Życie prywatne
Jest żonaty, ma syna Timote’a oraz córkę Manoline[20].
Zobacz też
- Mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Stéphane'a Antigę
Przypisy
- ↑ Stephane Antiga nie jest już trenerem reprezentacji Polski siatkarzy - Sport, eurosport.onet.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ a b c d e Iwona Gąsior: Stephane Antiga – ikona francuskiej siatkówki. plusliga.pl. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
- ↑ Bartosz Wencław: Stephane Antiga oficjalnie objął reprezentację Polski siatkarzy. siatka.org. [dostęp 2013-10-24]. (pol.).
- ↑ Paweł Hochstim: Francuz, który poprowadzi Polaków do złotego medalu?. lodz.naszemiasto.pl, 2014-09-11. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).
- ↑ Bianka Sawoniuk, Tomasz Tadrała: Stephane Antiga przedłużył kontrakt ze Skrą. siatka.org. [dostęp 2008-09-28]. (pol.).
- ↑ Stephane Antiga. skra.pl. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-12)]. (pol.).
- ↑ Stephane Antiga zakończył karierę reprezentacyjną
- ↑ Stephan Antiga selekcjonerem reprezentacji Polski mężczyzn. pzps.pl, 2013-10-24. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- ↑ Polska drugim gospodarzem – zdobywcą złota MŚ. FIVB. [dostęp 2014-09-22]. (pol.).
- ↑ Plebiscyt „PS” i TVP: Antiga i Kruczek Trenerami Roku. sport.tvp.pl. [dostęp 2015-01-26].
- ↑ Stephane Antiga i Mariusz Wlazły laureatami Wiktorów 2014. pzps.pl, 2015-03-31. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-14)]. (pol.).
- ↑ Paweł Hochstim, Stephane Antiga odchodzi z reprezentacji Polski, „Dzienniklodzki.pl” [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Stephane Antiga został trenerem reprezentacji Kanady, „Onet Sport”, 14 grudnia 2016 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Stephane Antiga zrezygnował z prowadzenia reprezentacji Kanady - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 3 października 2018 [dostęp 2018-10-04] (pol.).
- ↑ Antiga na dłużej w Developresie!, www.developres.rzeszow.pl [dostęp 2022-02-08] (pol.).
- ↑ Grupa Azoty Chemik Police mistrzem Polski. tauronliga.pl. (pol.).
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 14
- ↑ Entraîneurs français mis à l’honneur. ambafrance-pl.org. [dostęp 2021-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (fr.).
- ↑ Odznaczenia dla francuskich trenerów reprezentacji Polski. [dostęp 2021-01-17]. (pol.).
- ↑ Stéphane Antiga. Oficjalna strona PGE Skry Bełchatów. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-30)]. (pol.).
|
.svg){kind=small}
|
Media użyte na tej stronie
_pictogram.svg)
Pictograms of Olympic sports - Volleyball (indoor). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: KarlHeintz Robert Jacaszek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Złoty puchar
Srebrny puchar
Autor:
- Bronze_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A bronze medal with a globe icon
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon
Brązowy puchar
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal with north america inside
Stéphane Antiga
Autor: Zorro2212, Licencja: CC BY-SA 3.0
Eliminacje do Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Kobiet, Łódź styczeń 2014. Stephane Antiga - francuski siatkarz i trener siatkarski
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar:
- Médaille d’honneur de l’Éducation Physique, Or /gold (1929-1946)
- Médaille de l’Éducation Physique et des Sports, Or /gold (1946-1956)
- Médaille de la Jeunesse et des Sports, Or /gold (1969-2013)
- Médaille de la jeunesse, des sports et de l'engagement associatif, Or /gold (since 2013)