Stępocice

Stępocice
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	pińczowski
Gmina	Działoszyce
Liczba ludności (2011)	106
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	28-440
Tablice rejestracyjne	TPI
SIMC	0237653
	Położenie na mapie gminy Działoszyce Stępocice
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stępocice
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Stępocice
	Położenie na mapie powiatu pińczowskiego Stępocice
	50°25′33″N 20°20′00″E/50,425833 20,333333

Artykuł	50°25'33"N, 20°20'0"E
- błąd	39 m
WD	50°29'N, 20°18'E
- błąd	19652 m
Odległość	877 m

Stępocice – wieś sołecka^[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie pińczowskim, w gminie Działoszyce^[4]^[6].

W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Stępocice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Integralne części wsi ^[4]^[6]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0237660	Wyrwa	część wsi

Historia

Stępocice, w roku 1339 „Stampocicze”, wieś w powiecie pińczowskim. W r. 1339 król Kazimierz III Wielki przenosi tę wieś, własność braci Bonifacjuaza i Egidiusza, z prawa polskiego na niemieckie (Kod. małop. t.III, s.36)^[7].
W połowie XV w. wieś Stępocice podlegała administracyjne parafii Lubcza. Stanowiąc własność Mikołaja Roszy z Dworzyszowic, kasztelana zawichostskicgo, herbu Różyc. Było tu 7 łanów kmiecych, 2 zagrodników z rolą, od których dziesięcinę snopową i konopną, wartości 10 grzywien płacono prebendzie wiślickiej widuchowskiej. Folwark rycerski płacił dziesięcinę plebanowi w Dziekanowicach blisko Wieliczki (Długosz L.B. t.I, s.426).
Według registru poborowego powiatu krakowskiego z 1581 r., wieś Stępocice (parafia Lubcza), własność Kormanickiego, miała 5 ½ łana kmiecego, 3 czynszowników, 4 zagrodników bez roli, 2 komorników z bydłem, 4 komorników bez bydła oraz 2 rzemieślników (Pawiński, Kod. Małop. s.439, s.89)^[8].

W wieku XIX Stępocice – wieś i folwark w powiecie pińczowskim, gminie i parafii Sancygniów, od Pińczowa oddalone 20 wiorst.
W 1827 r. było tu 24 domów, i 78 mieszkańców. W 1885 r. folwark Stęocice posiadał rozległość mórg 895, budynków drewnianych było 12. Wieś Stępocice posiadała osad 31, mórg 140, wieś Lipówka osad 7, z gruntem mórg 24.

Przypisy

↑ Wieś Stępocice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-16].
↑ Jednostki organizacyjne gminy Działoszyce. Urząd Gminy Działoszyce. [dostęp 2015-04-16].
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].
↑ Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 622 .
↑ Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 336 .

[pwl-1] Wieś Stępocice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2022-04-24] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.

[nsp-2] GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1207 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-16].

[bip-5] Jednostki organizacyjne gminy Działoszyce. Urząd Gminy Działoszyce. [dostęp 2015-04-16].

[teryt2-6] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-14].

[SgKP-7] Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 622 .

[SgKP2-8] Stępocice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 336 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Miasta	Działoszyce
Wsie	Biedrzykowice Bronocice Bronów Chmielów Dębiany Dębowiec Dziekanowice Dzierążnia Dziewięczyce Gaik Iżykowice Jakubowice Januszowice Jastrzębniki Ksawerów Kujawki Kwaszyn Lipówka Marianów Niewiatrowice Opatkowice Pierocice Podrózie Sancygniów Stępocice Sudół Sypów Szczotkowice Szyszczyce Świerczyna Teodorów Wola Knyszyńska Wolica Wymysłów Zagaje Dębiańskie Zagórze
Kolonia	Gołębiówka
Osada leśna	Tomków-Gajówka
Integralne części wsi	Ameryka Północna Ameryka Wschodnia Biała Góra Bereza Chadziajówka Chałupki Cyganów Czworaki Dolnia Grupa Duże Kujawki Ewinów Figura Folwark Górnia Grupa Gościniec (Dębiany) Gościniec (Sudół) Gościniec (Zagaje Dębiańskie) Jantonie Knyszyn Kopanina Krzywania Łabędź Łopaty Łysowiec Małe Kujawki Marcinów Misiak Nowiny Nowy Bronów Obrytka Okręglica (Kwaszyn) Okręglica (Wolica) Padalec Pagórek Parcelacja Park Piekło Pieroś Pisarzówka Pociecha Pod Ksawerowem Pod Lasem Pod Latosem Podgaje Pozelów Przytyk Ratajka Serwitory Stary Bronów Stary Chmielów Ściegna Węchadłowskie Wisielówka Wierówki Wodny Dół Wodonica Wyrwa (Podrózie) Wyrwa (Stępocice) Za Górą Zajamie Zamłynie Zamoście Zapiece Zielona Żółta Kolonia (Lipówka) Żółta Kolonia (Świerczyna) Żorownik

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Stępocice

Historia

Przypisy

Media użyte na tej stronie