Stadion ŁKS-u Łódź

Stadion ŁKS-u Łódź

Trybuna wschodnia, tzw. „Galera”
Przydomek: Stadion przy al. Unii Lubelskiej
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Architekt	Janusz Wyżnikiewicz, Jan Szklarek (przebudowa w latach 1964–1969)
Data otwarcia	1925
Data przebudowy	1964–1969
Data zamknięcia	2015
Pojemność stadionu	4994 widzów
Położenie na mapie Łodzi Stadion ŁKS-u Łódź
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stadion ŁKS-u Łódź
Położenie na mapie województwa łódzkiego Stadion ŁKS-u Łódź
51°45′27″N 19°25′39″E/51,757500 19,427500

Stadion ŁKS-u Łódź – stadion sportowy w Łodzi, w Polsce, istniejący w latach 1925–2015. Swoje spotkania rozgrywali na nim piłkarze klubu ŁKS Łódź. Obiekt pod koniec swojego istnienia mógł pomieścić niespełna 5000 widzów, choć dawniej frekwencja na arenie przekraczała nawet 40 000. W 2015 roku tuż obok starego obiektu oddano do użytku nowy Stadion Miejski, na który przeniosła się drużyna ŁKS-u.

Historia

Przed I wojną światową ŁKS swoje spotkania rozgrywał na boisku przy ul. Srebrzyńskiej. Obiekt ten klub otrzymał 16 maja 1912 roku. W trakcie wojny stadion jednak zlikwidowano. Po wojnie przez pewien czas klub nie posiadał własnego obiektu. W 1922 roku Rada Miasta udostępniła ŁKS-owi teren obok dworca Kaliskiego pod budowę parku sportowego. Budowa stadionu ŁKS-u ruszyła w 1924 roku i została zakończona rok później. Jednak jeszcze przed otwarciem obiektu, 29 czerwca 1924 roku rozegrano na nim mecz międzypaństwowy Polska – Turcja (2:0). Był to pierwszy z dziesięciu meczów, jakie reprezentacja Polski rozegrała na tym obiekcie (ostatni w 1983 roku, wszystkie w charakterze towarzyskim)^[1]. Na początku lat 30. XX wieku trybuny zostały nieco powiększone, w 1932 roku zamontowano również zegar „Omega”, wygrany w plebiscycie na najpopularniejszy klub w Polsce zorganizowanym przez „Przegląd Sportowy” (służył on do 1973 roku). W 1935 roku otwarta została nowa, zadaszona trybuna dla 1800 widzów.

Stadion ucierpiał w trakcie II wojny światowej; rok po zakończeniu wojny wybudowano nową trybunę na 3000 widzów. Kolejna rozbudowa miała miejsce w roku 1951. W latach 1964–1969 wybudowano nową, żelbetową trybunę po stronie zachodniej mogącą pomieścić 10 000 widzów, zaprojektowaną przez Janusza Wyżnikiewicza i Jana Szklarka^[2]. We wnętrzu trybuny powstała także hala sportowa. Rok później zainaugurowano na stadionie sztuczne oświetlenie (po siedmiu latach znacznie zwiększono jego natężenie, z 320 do 1200 luksów). W szczytowym okresie frekwencja na stadionie przekraczała nawet 40 000 widzów. Występujący na obiekcie regularnie piłkarze ŁKS-u w latach 1958 i 1998 świętowali zdobycie tytułu mistrza Polski^[3]. Od lat 70. XX wieku nie przeprowadzano już jednak większych inwestycji i stadion z czasem stał się przestarzały^[4]. Tymczasem w latach 2006–2009 tuż obok stadionu powstała hala sportowa Atlas Arena^[5].

W 2007 roku stadion ŁKS-u przejęło miasto, by móc przeprowadzić kompleksową modernizację starzejącego się obiektu^[6]. Ostatecznie zdecydowano się wybudować od podstaw nowy stadion tuż obok starego. Rozbiórka trybun starego stadionu ruszyła w 2012 roku, lecz nie została wówczas zrealizowana z powodu problemów wykonawcy. Po raz kolejny do prac przystąpiono w grudniu 2013 roku. Zdemontowane zostały wówczas maszty oświetleniowe. W styczniu 2014 roku rozebrano żelbetową trybunę zachodnią oraz trybuny na łukach, za bramkami. Pozostawiono tym samym jedynie trybunę wschodnią, tzw. „Galerę”^[7][8]. Pojemność została ograniczona do 4994 miejsc. Na częściowo zlikwidowanym stadionie ŁKS rozgrywał swoje spotkania jeszcze do 2015 roku^[9], kiedy to otwarto nowy Stadion Miejski położony tuż obok poprzednika, nieco na północ^[10]. Następnie dokończono rozbiórkę starego obiektu, a w jego miejscu powstał parking^[11].

Inne wydarzenia

Na obiekcie w latach 1924–1983 dziesięć spotkań towarzyskich rozegrała piłkarska reprezentacja Polski. Był on także areną czterech spotkań finałowych piłkarskiego Pucharu Polski (w latach 1957, 1969, 1972 i 1997). Ponadto w latach 1932, 1945, 1949 i 1955 rozegrano na nim lekkoatletyczne Mistrzostwa Polski (w latach 1932 i 1949 tylko zawody kobiet)^[6].

Przypisy