Stadion Miejski w Międzyrzeczu

Stadion Miejski w Międzyrzeczu

Stadion Miejski w Międzyrzeczu w 2011 roku
Stadion Miejski w Międzyrzeczu im. dr. Adama Szantruczka
Przydomek: Stadion Orła Międzyrzecz
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Miejscowość	Międzyrzecz
Adres	ul. Mieczysława Mikuły 1 66–300 Międzyrzecz
Data budowy	1934–1936
Data otwarcia	1 maja 1936 jako Plac Majowy
Data przebudowy	1956, 1994, 2001, 2006, 2010, 2016–2018
Właściciel	Gmina Międzyrzecz
Klub	Orzeł Międzyrzecz
Pojemność stadionu	2000 (1000 siedzących)
Rekordowa frekwencja	4000[1]
Oświetlenie	10 masztów
Wymiary boiska	101 m x 68 m
Nawierzchnia boiska	trawiasta tartanowa bieżnia lekkoatletyczna
Położenie na mapie Międzyrzecza Stadion Miejski w Międzyrzeczu
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stadion Miejski w Międzyrzeczu
Położenie na mapie województwa lubuskiego Stadion Miejski w Międzyrzeczu
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego Stadion Miejski w Międzyrzeczu
Położenie na mapie gminy Międzyrzecz Stadion Miejski w Międzyrzeczu
52°26′48″N 15°35′11″E/52,446667 15,586389

Stadion Miejski w Międzyrzeczu imienia dra Adama Szantruczka – kompleks obiektów sportowych (piłkarskich, lekkoatletycznych i tenisowych) w Międzyrzeczu o łącznej powierzchni 3,40 hektara, od 1 stycznia 2004 wchodzący w skład Międzyrzeckiego Ośrodka Sportu i Wypoczynku (MOSiW). Na tym obiekcie rozgrywają mecze piłkarze Orła Międzyrzecz.

Lokalizacja

Stadion położony jest centrum Międzyrzecza, nad brzegiem rzeki Obry, między ulicami: Mieczysława Mikuły (od strony zachodniej) i Sportową (od strony wschodniej i południowej), przy linii kolejowej nr 367 relacji Zbąszynek – Gorzów Wielkopolski (od strony północnej)^[2].

Historia

Pierwszy stadion komunalny (a właściwie plac sportowy) w Międzyrzeczu utworzono w 1922 r. przy skrzyżowaniu obecnej ulicy Słonecznej z ulicą Pamiątkową (przy drodze wylotowej w kierunku Kuźnika). W jego skład wchodziło boisko piłkarskie, bieżnia lekkoatletyczna, strzelnica sportowa oraz budynki magazynowe. Był on stosunkowo niewielki i małofunkcyjny, a dodatkowo – z racji sporego oddalenia od centrum miasta – nie do końca zaspokajał potrzeby wszystkich mieszkańców. Toteż na początku lat 30. XX wieku ówczesne władze miejskie postanowiły od podstaw zbudować nowe boisko sportowe w środku Międzyrzecza. Na miejsce lokalizacji tej inwestycji wybrano tereny należące dawnej do lokalnego Bractwa Kurkowego na lewym brzegu Obry. Prace budowlane rozpoczęto w połowie lat 30., zaś wiosną 1936 r. obiekt był już ukończony. Oficjalnie oddano go do użytku 1 maja 1936 roku, podczas uroczystości „Święta Majowego”, nadając mu z tej okazji nazwę „Plac Majowy”. Oprócz boiska piłkarskiego posiadał on również bieżnię lekkoatletyczną i budynek klubowy. W tamtym czasie, rozwojowi sportu na Ziemi Międzyrzeckiej i powstawaniu tutaj nowych obiektów sportowych (podobnie jak w całych Prusach) sprzyjał fakt organizowania w Berlinie Letnich Igrzysk Olimpijskich^[3].

Po przejęciu miasta – 30 stycznia 1945 – obowiązki zarządzania stadionem, który stał się obiektem miejskim, przejęły władze polskie. 14 października 1945 roku rozegrano na nim pierwszy w historii „polskiego” Międzyrzecza mecz piłkarski, a zmierzyły się w nim dwie miejscowe drużyny: Sportowy Klub Spółdzielców „Orzeł” Międzyrzecz (najstarszy sportowy klub na Ziemi Międzyrzeckiej) i Milicyjny Klub Sportowy „Błękitni” Międzyrzecz (z czasem rozwiązany). Obiekt ten określano wówczas, jako „Boisko sportowe koło wieży ciśnień”. Od tego czasu, swe spotkania regularnie rozgrywali na nim piłkarze „Orła”.

Obiekt był wielokrotnie przebudowywany, modernizowany i remontowany. W 1956 r. wokół boiska usypano wał ziemny i zbudowano drewniane trybuny. W 1962 r. utworzono korty tenisowe. W latach 1964–1968 wymieniono murawę płyty boiska. W 1994 r. zmodernizowano trybuny, wymieniając drewniane ławki na plastikowe foteliki (loża honorowa) oraz plastikowe ławki (pozostałe sektory). 10 września 2001 oddano do użytku nowoczesny budynek klubowy (tzw. „Arkę”). W latach 2005–2006 zmodernizowano murawę boiska głównego.

Oprócz lokalnych zawodów sportowych, na stadionie przeprowadzano również prestiżowe mityngi lekkoatletyczne i finały rozgrywek piłkarskiego Pucharu Polski na szczeblu województwa lubuskiego – w 2010^[4] i 2021 roku^[5]. W lipcu 1980 r. stał się on jedną z aren piłkarskiego turnieju czterech państw juniorów do 18 lat, organizowanego na terenie ówczesnego województwa gorzowskiego. W ramach turnieju 16 lipca 1980 roku na międzyrzeckim stadionie rozegrano mecz pomiędzy Norwegią a Holandią, który wygrała reprezentacja Niderlandów 1:0. Spotkanie przyciągnęło 4000 widzów^[6].

Rekord frekwencji na tym obiekcie padł 10 września 1985, podczas – rozegranego z okazji jubileuszu 40-lecia istnienia Orła Międzyrzecz – towarzyskiego spotkania pomiędzy gospodarzami, a Lechem Poznań, gdy to na trybunach zgromadziło się ponad 4000 widzów^[1].

W lipcu i sierpniu 2010 r. przebudowano część dwóch trybun okalających boisko główne (tworząc na jednej z nich sektor dla kibiców gości – tzw. „klatkę”) i montując na nich łącznie 566 plastikowych fotelików. Był to kolejny etap modernizacji kompleksu, mający na celu otrzymanie przez MKS Orzeł licencji PZPN na udział w rozgrywkach III ligi^[7]. 2 października 2010 – przed meczem ligowym z Lechią Dzierżoniów – uroczyście nadano całemu kompleksowi imię dra Adama Szantruczka (honorowego prezesa klubu)^[3]. W grudniu 2016 r. rozpoczęła się rozbudowa obiektu, którą zakończono we wrześniu 2018 r., a stadion uroczyście otwarto 15 września 2018. W wyniku przebudowy stadion zyskał m.in. nową murawę, tartanową, sześciotorową bieżnię lekkoatletyczną, nowe trybuny oraz oświetlenie w postaci 10 masztów^[8].

23 października 2014 roku odbył się tutaj mecz juniorskich reprezentacji Polski i Szwajcarii do lat 16. Gospodarze wygrali 3:0, a mecz przyciągnął 600 widzów^[9].

Kompleks

Od 27 maja 1990 roku obiekt stanowi własność Gminy Międzyrzecz, która od początku administruje nim poprzez swoje jednostki organizacyjne – najpierw Ośrodek Sportu i Rekreacji (OSiR), potem Międzyrzecki Ośrodek Sportu i Rekreacji (MOSiR), następnie Międzyrzecki Ośrodek Kultury Sportu i Rekreacji (MOKSiR), a od 1 stycznia 2001 roku Halę Widowiskowo-Sportową (HWS). Od 1 stycznia 2004 r. obowiązki te wykonuje nowo utworzony Międzyrzecki Ośrodek Sportu i Wypoczynku (w jego skład – oprócz Stadionu Miejskiego – wchodzą również Hala Widowiskowo-Sportowa w Międzyrzeczu, Pływalnia Miejska „Kasztelanka” i Ośrodek Wypoczynkowy „Głębokie”).

W skład całego kompleksu wchodzą^[2]:

• pełnowymiarowa płyta główna boiska piłkarskiego o nawierzchni trawiastej i wymiarach 101 m x 68 m wraz z 6-torową bieżnią lekkoatletyczną długości 400 m o nawierzchni tartanowej, dwiema skoczniami w dal, rzutnią do pchnięcia kulą, rozbiegiem do rzutu oszczepem i do skoku wzwyż i niezadaszonymi trybunami;
• pełnowymiarowa płyta boczna boiska piłkarskiego (94 m x 62 m) o nawierzchni ze sztucznej trawy wraz ze sztucznym oświetleniem;
• zespół trzech kortów tenisowych o nawierzchni ziemnej i niezadaszonymi trybunami wraz ze sztucznym oświetleniem;
• wielofunkcyjny budynek klubowy o powierzchni zabudowy 480 m².

Mecze reprezentacji Polski

Rodzaj spotkania	Data spotkania	Rywal Polski	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek dla Polski
MT U-16[9]	23 października 2014	SUI Szwajcaria	030000 600	3:0 (0:0)	Robin Wodniok, Damian Pawłowski, Przemysław Macierzyński

Mecze międzypaństwowe

Rodzaj spotkania	Data spotkania	Rywale	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek
Turniej czterech państw U-18[6]	16 lipca 1980	Norwegia Norwegia–Holandia Holandia	030000 4000	0:1 (0:0)	Gerald Vanenburg

Przypisy