Stadion Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim

Stadion OSiR w Gorzowie Wielkopolskim

Stadion Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim
Przydomek: Stadion Stilonu Gorzów Wielkopolski
Poprzednia nazwa	Stadion Stilonu w Gorzowie Wielkopolskim
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Miejscowość	Gorzów Wielkopolski
Adres	ul. Olimpijska 29 66-400 Gorzów Wlkp.
Data budowy	1927–1929[1]
Data otwarcia	11 sierpnia 1929[1]
Data przebudowy	2008–2009
Właściciel	OSiR Gorzów Wielkopolski (Miasto Gorzów Wielkopolski)
Klub	Stilon Gorzów Wielkopolski ZTKKF Stilon Gorzów Wielkopolski
Pojemność stadionu	5000 (3000 siedzących)[2]
Rekordowa frekwencja	15 000[3]
Oświetlenie	brak
Wymiary boiska	105 m x 70 m[2]
Nawierzchnia boiska	trawiasta
Dodatkowe wyposażenie	tablica wyników, zadaszenie części trybuny zachodniej[1]
Położenie na mapie Gorzowa Wielkopolskiego Stadion OSiR w Gorzowie Wielkopolskim
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Stadion OSiR w Gorzowie Wielkopolskim
Położenie na mapie województwa lubuskiego Stadion OSiR w Gorzowie Wielkopolskim
52°43′54,1200″N 15°12′27,0000″E/52,731700 15,207500

Stadion Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim – stadion piłkarski znajdujący się przy ulicy Olimpijskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Na tym obiekcie rozgrywają mecze piłkarze Stilonu Gorzów Wielkopolski i piłkarki ZTKKF Stilon Gorzów Wielkopolski.

Historia

Stadion Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim, w skrócie Stadion OSiR, najstarszy i drugi co do wielkości stadion w mieście, przy ul. Olimpijskiej 29, powstał w latach 1927–1929 na terenie dawnego poligonu wojskowego, a jego otwarcie nastąpiło 11 sierpnia 1929 roku^[1][4]. Przed i po wojnie obiekt pełnił funkcje stadionu miejskiego, jego gospodarzem po wojnie była Warta Gorzów Wielkopolski, następnie Gwardia, od lat 50. stał się stadionem Stilonu Gorzów Wielkopolski. 1 maja 1945 roku rozegrano pierwszy po wojnie i w historii polskiego Gorzowa Wielkopolskiego mecz piłkarski. W latach 1947–1950 na bieżni stadionu rozgrywano zawody żużlowe^[4].

W latach 70. i 80. XX wieku na gorzowskim stadionie odbyło się kilka meczów juniorskich reprezentacji Polski. W 1978 i 1979 roku z NRD^[5][6], w 1980 roku z Holandią^[7] w ramach turnieju czterech państw, w 1983 roku przy obecności 11 tys. widzów ponownie z NRD^[8], w 1984 roku z Rumunią^[9] i w 1986 roku z Grecją w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U–18^[10]. Ostatnie spotkanie juniorskiej reprezentacji Polski odbyło się tutaj 23 maja 1998 roku i był to mecz towarzyski U–16 Polska–Niemcy^[11].

W 1976 roku rozegrano tutaj finał Pucharu Polski na szczeblu województwa zielonogórskiego z lat 1950–1975 pomiędzy Stilonem a Zastalem Zielona Góra, który zgromadził 6000 kibiców^[12]. W 1977 i 1980 roku finał Pucharu Polski na szczeblu województwa gorzowskiego^[13][14], natomiast w 2019 roku na szczeblu województwa lubuskiego^[15].

12 listopada 1978 roku podczas meczu 12 kolejki II ligi Stilon – Lechia Gdańsk padł historyczny rekord frekwencji obiektu – ponad 15 tysięcy widzów^[3]. Wysokie frekwencje w sezonie 1978/1979 II ligi padały również podczas meczów z Moto Jelczem Oława i Piastem Gliwice – 13 tysięcy^[16][17], Zagłębiem Wałbrzych, Zawiszą Bydgoszcz, Stoczniowcem Gdańsk i ROW Rybnik – 12 tysięcy^[18][19][20], Olimpią Poznań – 11 tysięcy^[21] oraz Wartą Poznań i Bałtykiem Gdynia – 10 tysięcy kibiców^[22][23].

30 września 1979 roku Stilon zagrał tutaj w 1/16 finału Pucharu Polski ze Śląskiem Wrocław. Mecz przyciągnął 10 tys. widzów^[24]. 30 sierpnia 1989 roku mecz Stilonu z Ruchem Chorzów w 1/16 finału Pucharu Polski również zgromadził 10 tys. kibiców^[25]. 10 czerwca 1992 roku rozegrany tu został mecz rewanżowy w półfinale Pucharu Polski, gospodarze zagrali z Miedzią Legnica, a spotkanie przyciągnęło 1500 widzów^[26].

1 stycznia 1997 roku obiekt miał być skomunalizowany, ale pozostał własnością Stilonu. W końcu lat 90. klub odsprzedał część gruntów pod pawilon austriackiej sieci Minimal (później polskie Nomi). Stadion znajduje się w administracji należącego do miasta Ośrodka Sportu i Rekreacji w Gorzowie Wielkopolskim^[27]. Stadion został zmodernizowany w 2008 roku^[1]. Powstał osobny parking dla kibiców gości oraz kibiców miejscowych. Usunięto jeden sektor i tym samym powstał wymagany tunel dla piłkarzy. Trybuna honorowa (sektor E) została całkiem zadaszona oraz zamontowano nowe krzesełka. Ławki na sektorach C-D i F-G zamieniono na krzesełka. Krzesełka są również na sektorach N-T, A oraz Z. Powstały nowe boksy, ponadto zainstalowano nowy zegar świetlny i monitoring na trybuny. Na koronie stadionu została ułożona kostka betonowa. Na przełomie czerwca i lipca 2009 roku^[1] została wymieniona cała płyta główna.

W wyniku przebudowy stadionu Warty przy ulicy Krasińskiego, a następnie sporu klubu piłkarskiego Warta Gorzów Wielkopolski z władzami miasta, które wykluczyły powrót piłkarzy Warty na swój obiekt macierzysty, od sezonu 2020/2021 III ligi rozgrywają tutaj swoje mecze również piłkarze Warty^[28].

W 2022 roku ogłoszono plan przebudowy obiektu, w wyniku której pojemność stadionu miałaby wynosić 8–10 tys. miejsc^[29].

Sektory

Posiada 24 sektory(A–Z):^[30]

• A – miejsca siedzące (sektor klubu)
• B – miejsca stojące
• C–D – miejsca siedzące (dla posiadaczy karnetów)
• E – miejsca siedzące (trybuna honorowa VIP)
• F–G – miejsca siedzące (dla posiadaczy karnetów)
• H–K – miejsca stojące (sektory dla uczniów szkół podstawowych)
• L–Ł – miejsca stojące (sektor gości)
• M–U – miejsca siedzące (także są miejsca stojące, mogą być strefą buforową)
• V–W – miejsca stojące (sektor kibiców Stilonu – nazywany Bombowy Sektor H)
• Z – miejsca siedzące

Mecze reprezentacji Polski

Rodzaj spotkania	Data spotkania	Rywal Polski	Frekwencja	Wynik meczu	Strzelcy bramek dla Polski
MT juniorów[6]	23 maja 1978	NRD NRD	030000 5000	2:3 (1:1)	Turowski, Grzegorczyk
MT U-18[5]	16 listopada 1979	NRD NRD	030000 b.d.	0:3 (0:2)	–
Turniej czterech państw U-18[7]	18 lipca 1980	Holandia Holandia	030000 1500	1:0 (0:0)	Dariusz Dziekanowski
MT U-21[8]	12 kwietnia 1983	NRD NRD	030000 11 000	0:1 (0:0)	–
MT U-21[9]	28 marca 1984	Rumunia Rumunia	030000 6000	0:0 (0:0)	–
El. ME'88 U-21[10]	14 października 1986	Grecja Grecja	030000 5000	1:0 (1:0)	Eugeniusz Ptak
MT U-16[11]	23 maja 1998	Niemcy Niemcy	030000 500	0:3 (0:2)	–

Bibliografia

• Jerzy Zysnarski: Encyklopedia Gorzowa. Tekst, Bydgoszcz, 2007. ISBN 83-720803-0-5.

Przypisy