Stafford Cripps

Stafford Cripps
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia24 kwietnia 1889
Londyn
Data i miejsce śmierci21 kwietnia 1952
Zurych
Przewodniczący Zarządu Handlu
Okresod 27 lipca 1945
do 29 września 1947
Przynależność politycznaPartia Pracy
PoprzednikOliver Lyttelton
NastępcaHarold Wilson
Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania)

Richard Stafford Cripps (ur. 24 kwietnia 1889 w Londynie, zm. 21 kwietnia 1952 w Zurychu) – brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister w rządach Winstona Churchilla i Clementa Attleego.

Życiorys

Jego ojcem był Charles Cripps, 1. baron Parmoor, początkowo deputowany Partii Konserwatywnej, który później przeszedł do Partii Pracy. Wykształcenie odebrał w Winchester College oraz w University College w Londynie, gdzie studiował chemię. Porzucił jednak nauki ścisłe dla prawa i w 1912 został powołany do korporacji adwokackiej. Podczas I wojny światowej był kierowcą ambulansu we Francji. W 1930 wstąpił do Partii Pracy.

W 1930 otrzymał stanowisko Radcy Generalnego w rządzie MacDonalda i tytuł szlachecki. Wkrótce potem został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Bristol East (1931). Radcą Generalnym pozostał do powstania rządu koalicyjnego Partii Pracy, Partii Konserwatywnej i Partii Liberalnej. Po zawiązaniu tej koalicji, Cripps przeszedł do opozycji. W 1932 był jednym z założycieli Ligi Socjalistycznej. W 1939 został usunięty z Partii Pracy za prokomunistyczną postawę i poparcie dla idei Frontu Ludowego.

Kiedy premierem został w maju 1940 Winston Churchill, Cripps otrzymał stanowisko ambasadora w ZSRR. 22 października 1940 roku przedstawił stronie radzieckiej memorandum, w którym Wielka Brytania gotowa była uznać, do czasu podjęcia konsultacji de facto suwerenność ZSRR w Estonii, Łotwie, Litwie, Besarabii i Północnej Bukowinie i tych częściach byłego państwa polskiego, które znajdują się obecnie pod władzą (control) radziecką[1]. Odegrał poważną rolę w poprawie stosunków brytyjsko-radzieckich po ataku III Rzeszy na ZSRR 22 czerwca 1941. Cripps powrócił do Wielkiej Brytanii w 1942 i niemalże od razu został członkiem gabinetu wojennego jako lord tajnej pieczęci i przewodniczący Izby Gmin. Rychło jednak zrezygnował z tego stanowiska i został ministrem ds. produkcji lotniczej. Na tym stanowisku nie wchodził już w skład gabinetu.

W 1945 Cripps powrócił w szeregi Partii Pracy. Po zwycięstwie laburzystów w wyborach 1945 został przewodniczącym Zarządu Handlu. W 1947 otrzymał stanowisko ministra ds. ekonomicznych, a 6 tygodni później został kanclerzem skarbu w rządzie Attlee, wywierając decydujący wpływ na powojenna politykę handlową i finansową[2]. Popierał ideę nacjonalizacji głównych gałęzi przemysłu, zwiększył podatki oraz ograniczył wydatki państwa. Udało mu się ustabilizować kurs funta szterlinga.

Z powodu likwidacji okręgu Bristol East, Cripps w 1950 wystartował w wyborach w okręgu Bristol South East. W 1950 zrezygnował ze stanowisk rządowych z powodu pogarszającego się stanu zdrowia (cierpiał na zapalenie jelit). Jednocześnie zrezygnował z miejsca w parlamencie. Zmarł 2 lata później.

Cripps był żonaty z Isobel Cripps (nazwisko panieńskie Swithinbank). Jego córką była Peggy Cripps, autorka książek dla dzieci.

Przypisy

  1. Magdalena Hułas, Memorandum Stafforda Crippsa z 22 października 1940 r. Polskie aspekty, w: Dzieje Najnowsze 1993, 4, s. 85.
  2. „Rozmowy przy stole”, Wyd. Charyzma 1996, str. 343, ISBN 83-85820-02-07

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Stafford Cripps 1947.jpg
Autor: Yousuf Karsh , Licencja: CC0
Stafford Cripps
Churchill-in-quebec-1944-23-0201a.jpg
Winston Churchill before a Canadian Broadcasting Corporation microphone at the Quebec Conference, August 1943
Crowned Portcullis.svg
The portcullis design is recorded as the work of Charles Barry in 1834 and is used on many Royal commissions such as on the Great Bell ("Big Ben").

As well as wide use of the portcullis design with varied supporting emblems, this specific version with the crown has been used by HM Customs and Excise "for some centuries."

There was a formal grant to both Houses of Parliament by Queen Elizabeth II in 1996. A grant for official use is not a claim of copyright. It is not possible to retrospectively claim copyright of an emblem or logo where publication and usage dates back more than two centuries.

This information is based on House of Commons Information Office paper "The Portcullis", published in 2010.
Knight Bachelor ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Knight Bachelor