Stana Buchowska

Stana Buchowska
Stanislava Rechtorisová
Pełne imię i nazwisko

Stanislava Buchowska

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1958
Brezová pod Bradlom, Czechosłowacja

Zawód, zajęcie

działaczka społeczna

Miejsce zamieszkania

Poznań

Narodowość

słowacko-polska

Tytuł naukowy

doktor nauk społecznych

Alma Mater

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Pracodawca

La Strada, ECPAT (od 2018)

Małżeństwo

Michał Buchowski

Dzieci

2

Stana Buchowska z domu Rechtorisová[1], właściwie Stanislava Buchowska (ur. 1 stycznia 1958[2] w Brezovej pod Bradlom[3]) – słowacko-polska działaczka praw człowieka, współzałożycielka Fundacji La Strada. Specjalizuje się w dziedzinie migracji, uchodźstwa, handlu ludźmi oraz wiążących się z nim konsekwencji kulturowych i społeczno-politycznych[4].

Życiorys

Do 1973 mieszkała w rodzinnym mieście Brezová pod Bradlom. Następnie poszła do szkoły średniej w Bratysławie. Studiowała etnologię na tamtejszym Uniwersytecie Komeńskiego (1977–1981)[1]. W 2012 obroniła na Uniwersytecie Zielonogórskim napisaną pod kierunkiem Zbigniewa Izdebskiego rozprawę doktorską w dziedzinie nauk społecznych pt. Działania Fundacji La Strada na rzecz reintegracji społecznej i zawodowej ofiar handlu ludźmi[5].

Po raz pierwszy przyjechała do Polski 8 grudnia 1981. Osiadła w Poznaniu. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowała się w działalność opozycyjną. Wykładała w Instytucie Etnologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Przebywała na stypendium w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych[3]. W 1995 została koordynatorką projektu holenderskiej organizacji zajmującej się prewencją handlu kobietami. Rok później znalazła się wśród założycieli polskiej Fundacji Przeciwko Handlowi Kobietami La Strada[6]. Była pomysłodawczynią nazwy fundacji[7], później wchodziła w skład jej zarządu[2][7]. Weszła także w skład zarządu Global Alliance Against Traffic in Women(ang.)[8]. W 2018 rozpoczęła pracę jako regionalna koordynatorka na Europę Wschodnią, Środkową i Południowo-Wschodnią oraz Azję Centralną i Kaukaz w ECPAT(ang.)[9]. Związana zawodowo jest także z Oxfam[10] oraz Ośrodkiem Badań Handlu Ludźmi Uniwersytetu Warszawskiego[11].

W 2004 została laureatką Medalu Świętego Jerzego[7], w 2009 zaś Nagrody Fundacji im. Janiny Paradowskiej i Jerzego Zimowskiego[8].

Jej mężem był Michał Buchowski[6]. Matka dwójki dzieci: Jana i Zuzanny[1].

Publikacje książkowe

  • Kryminologiczne i społeczno-kulturowe aspekty migracji i handlu ludźmi. Wybrane problemy. Stana Buchowska (red.). Warszawa; Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej, 2016, s. 177. ISBN 978-83-909484-8-5.
  • Stana Buchowska, Aneta Suda, Ewa Nowacka: Handel ludźmi w Polsce. Kompendium wiedzy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji, 2016, s. 133. ISBN 978-83-64955-17-4.

Przypisy

  1. a b c Kto je kde? (máj), novinky.brezova.sk, 24 kwietnia 2007 [dostęp 2021-11-25] (słow.).
  2. a b Krajowy Rejestr Sądowy La fundacji Strada – Fundacja Przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu (nr KRS: 0000148272).
  3. a b Agnieszka Sztyler, Zawsze w drodze, styl.interia.pl, 14 stycznia 2010 [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-25].
  4. „Współczesne oblicza ksenofobii. Na przykładzie doniesień medialnych w Europie Środkowej i Wschodniej”. dr Stana Buchowska, Szkoła Główna Turystyki i Hotelarstwa, 23 listopada 2017 [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-17].
  5. Doktoraty – Wydział Nauk Społecznych, wns.uz.zgora.pl [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-19].
  6. a b Jagienka Wilczak, Bojowniczka o prawa kobiet, polityka.pl, 5 grudnia 2009 [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-18].
  7. a b c Małgorzata Wyszyńska, Stana Buchowska – sylwetka tygodnia, poznan.wyborcza.pl, 5 listopada 2004 [dostęp 2021-11-25].
  8. a b Nagroda 2009. Instytut Spraw Publicznych. [dostęp 2018-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-18)].
  9. Have you met... Stana?, ECPAT, 23 września 2021 [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-25] (ang.).
  10. Peter Ivanič, Lucia Lauková, Bohatí unikajú do daňových rajov, no zároveň sa tvária ako filantropi. To je problém, hnonline.sk, 8 września 2016 [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-29] (słow.).
  11. O nas, Ośrodek Badań Handlu Ludźmi WNPiSM UW [dostęp 2021-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-30].