Staniewice (gromada)
gromada | |||
1954–1961 | |||
Państwo | PRL | ||
---|---|---|---|
Województwo | koszalińskie | ||
Powiat | sławieński | ||
Data powstania | 5 października 1954 | ||
Data likwidacji | 31 grudnia 1961 | ||
Siedziba | Staniewice | ||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
Portal Polska |
Staniewice – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Staniewice z siedzibą GRN w Staniewicach utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie sławieńskim w woj. koszalińskim na mocy uchwały nr 43/54 WRN w Koszalinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Staniewice, Wilkowice, Tyn, Tokary, Mazów i Nosalin ze zniesionej gminy Wrześnica w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 9 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
31 grudnia 1959 do gromady Staniewice włączono wieś Pieszcz z gromady Postomino w tymże powiecie[8].
31 grudnia 1961 z gromady Staniewice wyłączono: a) wieś Tokary, włączając ją do gromady Sławno, oraz b) wsie Tyn, Pieszcz i Mazów, włączając je do gromady Postomino – w tymże powiecie[9], po czym gromadę Staniewice zniesiono, a jej (pozostały) obszar włączono do gromady Wrześnica tamże[10].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 43/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady województwa koszalińskiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 23 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 27 listopada 1954 r., Nr. 17, Poz. 72, § 8)
- ↑ Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Sławnie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych powiatu sławieńskiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 12, Poz. 40)
- ↑ Uchwała Nr 19 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 30 września 1959 roku w sprawie zmian granic niektórych gromad oraz zmian siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1959 r., Nr. 10, Poz. 53)
- ↑ Uchwała Nr 18 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 października 1961 w sprawie zmian granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1961 r., Nr. 14, Poz. 76)
- ↑ Uchwała Nr 17 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 14 października 1961 roku w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie koszalińskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 16 grudnia 1961 r., Nr. 14, Poz. 75)
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Maria Golinski, Licencja: CC BY 2.5
Staniewice - kościół ewangelicki (ob. rzym.-kat.) p.w. Michała Archanioła