Stanimir Stoiłow
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 lutego 1967 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | ofensywny pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | Lewski Sofia (trener) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Stanimir Kolew Stoiłow, bułg. Станимир Стоилов (ur. 13 lutego 1967 w Chaskowie) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, oraz trener piłkarski.
Kariera piłkarska
Jest wychowankiem FK Chaskowo, który, gdy Stoiłow rozpoczynał przygodę z seniorską drużyną tego klubu, grał w II lidze. Dopiero w sezonie 1989–1990 zespół wywalczył awans do ekstraklasy, jednak krótko po tym wydarzeniu Stoiłow przeniósł się do Lewskiego Sofia. Między 1990 a 2003, kiedy zakończył piłkarską karierę, występował w Lewskim łącznie przez osiem sezonów, trzy ostatnie jako grający asystent trenera. Z klubem ze stolicy kraju zdobył pięć tytułów mistrza kraju oraz tyle samo Pucharów. W przerwach był zawodnikiem m.in. drużyn portugalskich (SC Campomaiorense, z którym w sezonie 1995–1996 spadł z I ligi) oraz tureckich (Fenerbahçe SK).
W reprezentacji Bułgarii zadebiutował 26 sierpnia 1992. W towarzyskim spotkaniu z Turcją (2:3) wystąpił od pierwszej minuty i strzelił dwa gole. Za selekcjonerskiej kadencji Dimityra Penewa zagrał w drużynie narodowej jeszcze pięciokrotnie; był poważnym kandydatem do kadry na Mundial 1994, (na którym podopieczni Penewa zajęli czwarte miejsce), jednak odpadł w ostatniej fazie selekcji. Druga przygoda z reprezentacją rozpoczęła się dla niego w czerwcu 1999, kiedy po czteroletniej przerwie znów otrzymał powołanie. Wystąpił od pierwszej minuty w meczach eliminacyjnych do Euro 2000 z Polską, Anglią, Szwecją i Luksemburgiem, oraz kilku spotkaniach towarzyskich. Z kadrą pożegnał się w marcu 2000.
Kariera szkoleniowa
Lewski Sofia
Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował w sztabie szkoleniowym Lewskiego, a w lipcu 2004 zastąpił Georgi Wasilewa na stanowisku pierwszego trenera. W ciągu trzech lat jego pracy, klub zdobył dwa mistrzostwa i dwa Puchary kraju, dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA, a w sezonie 2006–2007 – jako pierwsza drużyna z Bułgarii – awansował do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Tu jednak Lewski przegrał wszystkie mecze (z FC Barceloną, Chelsea F.C. i Werderem Brema), a rozgrywki zakończył z bilansem bramek 1:17. Wśród wychowanków Stoiłowa z tego czasu byli zawodnicy, którzy dzięki dobrym występom w Lewskim, trafili do reprezentacji Bułgarii: Stanisław Angełow, Georgi Petkow, Elin Topuzakow, Dimityr Tełkijski i Waleri Domowczijski, a także dwaj obcokrajowcy, Chorwat Igor Tomašić oraz Brazylijczyk Lucio Wagner, którzy również grali w bułgarskiej kadrze.
25 kwietnia 2007 Stoiłow zajął zwolnione przez Christo Stoiczkowa stanowisko selekcjonera reprezentacji Bułgarii. Poprowadził zespół w dwu meczach eliminacyjnych przeciw Białorusi w czerwcu (2:0 i 2:1). Zgodnie z wcześniejszą umową bez względu na wynik tych spotkań miał powrócić do Lewskiego, a latem 2007 na stanowisku trenera kadry miał zostać zatrudniony doświadczony szkoleniowiec z zagranicy, jednak to właśnie Stoiłowowi prezes Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej Borisław Michajłow zaproponował podpisanie długoterminowego kontraktu. Opiekun mistrza Bułgarii odmówił i rozpoczął przygotowania z Lewskim do nowego sezonu.
Już po dwunastu kolejkach, 3 grudnia, na wyraźną prośbę prezesa Todora Batkowa złożył dymisję. Jej bezpośrednią przyczyną była ligowa porażka z CSKA Sofia[1], która spowodowała, że mistrz kraju spadł na trzecią pozycję w tabeli. Kibice klubu sprzeciwili się tej decyzji[2]. Ostatecznie, 6 grudnia, po specjalnym spotkaniu prezesa z działaczami Lewskiego postanowiono, że dymisja zostanie wycofana, a trener otrzyma jeszcze jedną szansę[3]. Jednak klub nie obronił tytułu mistrza kraju i w maju 2008 Stoiłow ostatecznie musiał rozstać się z Lewskim.
Liteks Łowecz i reprezentacja Bułgarii
Niedługo potem przyjął propozycję prowadzenia Liteksu Łowecz.
Pod koniec grudnia 2008, krótko po zwolnieniu trenera reprezentacji Płamena Markowa Borisław Michajłow po raz kolejny zwrócił się do Stoiłowa z propozycją prowadzenia kadry. Ten tym razem nie odmówił, ale zastrzegł, że nie zrezygnuje z pracy w Liteksie. Michajłow zapowiedział rozmowy z prezesem klubu, a w przypadku jego oporu ws. zwolnienia Stoiłowa, nie wykluczył tego, że selekcjoner będzie łączył pracę z reprezentacją z działalnością w Liteksie.[4]
Z Liteksem zdobył w sezonie 2008–2009 Puchar Bułgarii. Jednak, kiedy klub przegrał w eliminacjach do fazy grupowej Ligi Europy z białoruskim BATE Borysów, w sierpniu 2009 Stoiłow złożył dymisję[5]. Odtąd poświęcił się wyłącznie pracy z kadrą.
W eliminacjach do Mundialu 2010 jego podopieczni zajęli trzecie miejsce, przegrywając z Włochami oraz Irlandią, z którą dwukrotnie zremisowali. Stoiłow rozpoczął również przygotowania do kwalifikacji do Euro 2012; jednak w czterech spotkaniach sparingowych Bułgarzy zanotowali trzy porażki (z Polską, Belgią i Rosją) oraz jeden remis (z RPA), dodatkowo w tym czasie z kadrą postanowił się pożegnać jej dotychczasowy lider i najskuteczniejszy w historii strzelec Dimityr Berbatow. Fatalną passę drużyna kontynuowała w samych eliminacjach: przegrała dwa pierwsze mecze, z Anglią (0:4) i Czarnogórą (0:1). Po tym ostatnim Stoiłow podał się do dymisji[6]. Bilans jego drugiej kadencji zamknął się na pięciu zwycięstwach, czterech remisach i aż siedmiu przegranych.
Po rozstaniu z kadrą
Kilka miesięcy po rozstaniu z kadrą, w grudniu 2010, zastąpił Slobodana Krčmarevicia na stanowisku szkoleniowca Anorthosisu Famagusta. Wśród jego podopiecznych w tym czasie byli m.in. wychowanek z Lewskiego i reprezentacji Stanisław Angełow oraz polski bramkarz Wojciech Kowalewski. W pierwszym sezonie swojej pracy Stoiłow zajął z Anorthosisem trzecie miejsce w lidze i dotarł do półfinału Pucharu Cypru, w którym przegrał w dwumeczu (1:1 i 1:2) z Apollonem Limassol. Mimo to klub awansował do rozgrywek Ligi Europy. Jednak stąd odpadł już w trzeciej rundzie, po porażce w dwumeczu (0:2 i 2:1) z macedońskim FK Rabotniczki Skopje. Słabsze wyniki w europejskich pucharach oraz porażka w prestiżowym meczu derbowym z Omonią Nikozja sprawiły, że we wrześniu 2011 Stoiłow został zwolniony[7].
Do pracy szkoleniowej powrócił dopiero ponad rok później. W grudniu 2012 podpisał kontrakt z Botewem Płowdiw.
Sukcesy
Kariera piłkarska | Kariera szkoleniowa
|
Przypisy
- ↑ Stanimir Stoiłow odchodzi z Lewskiego Sofia.
- ↑ Fani Lewskiego bronią Stoiłowa i domagają się jego powrotu.
- ↑ Dymisja Stoiłowa wycofana.
- ↑ Stoiłow nowym selekcjonerem reprezentacji
- ↑ „Sportal.bg”: Станимир Стоилов вече не е треньор на Литекс (Dostęp 29 sierpnia 2009)]
- ↑ Sportal.bg: Мъри призна: Напускам България. sportal.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (Dostęp 8 września 2010)
- ↑ LivebeStodds: News - Official - Levski coach fired by Anorthosis (Dostęp 30 września 2011)
|
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
.svg)
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Biser Todorov, Licencja: CC BY 4.0
Stanimir Stoilov (Bulgarian: Станимир Стоилов; born 13 February 1967) is a former Bulgarian footballer, current manager of Levski Sofia. He was the manager of Litex Lovech, the Bulgarian national team, FC Astana and the national team of Kazakhstan.