Stanisław Łyszczarz

Stanisław Łyszczarz

Data i miejsce urodzenia	22 marca 1930 Lichwin, woj. krakowskie
Data i miejsce śmierci	7 listopada 1991 Częstochowa, woj. częstochowskie

Stanisław Łyszczarz (ur. 1930, zm. 1991) – artysta plastyk, malarz, rzeźbiarz.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Stanisław Łyszczarz urodził się 22 marca 1930 roku w Lichwinie koło Tarnowa^[1] w rodzinie Agaty i Józefa Łyszczarzów. Rodzinny dom artysty znajduje się na najwyższym szczycie ziemi tarnowskiej, górze Wał (523 m n.p.m.), nieopodal cmentarza wojennego nr 187, na którym w czasie I wojny światowej spoczął ceniony austriacki grafik z Grazu – Franz Hofer.

Rodzice Stanisława wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych, gdzie poznali się. Po pewnym czasie zadecydowali o powrocie do Polski i wybudowaniu domu. Zakupiona przez nich ziemia była w dużej mierze fragmentem pobojowiska z I wojny światowej.

Rodzina Łyszczarzów żyła skromnie. Ojciec Józef był z zawodu szewcem. Stanisław posiadał dwóch braci i trzy siostry. Już w wieku dziecięcym Stanisław zdradzał swoje przyszłe umiejętności artystyczne. Chętnie lepił różne formy w glinie. W czasie wojny jeden z braci Stanisława zginął w Niemczech w czasie alianckiego nalotu.

Wykształcenie i praca artystyczna

Stanisław Łyszczarz po ukończeniu w 1945 r. szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Tarnowie^[1]. Następnie kontynuował naukę w Liceum Sztuk Plastycznych w Tarnowie, które ukończył w 1952 roku. W tym samym roku zdał egzamin do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie studiował w pracowni prof. Eugeniusza Gepperta i prof. Marii Dawskiej. Studia ukończył w czerwcu 1958 roku, otrzymując tytuł dyplomowanego artysty plastyka w zakresie ceramicznego malarstwa architektonicznego^[1].

Po studiach osiedlił się w Częstochowie, gdzie przez 21 lat pracował w tamtejszym Liceum Sztuk Plastycznych jako nauczyciel ceramiki i malarstwa. Od 1980 r. w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie (obecnie Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie) był wykładowcą rzeźby ceramicznej i malarstwa. W 1990 roku otrzymał nominację na docenta i profesora nadzwyczajnego Wydziału Wychowania Artystycznego i został kierownikiem Zakładu Rzeźby^[1]. Przez lata poświęcał się działalności społecznej. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz grupy „Zachęta" przy Spółdzielni Mieszkaniowej „Nasza Praca” w Częstochowie.

Zmarł 7 listopada 1991 roku w Częstochowie^[1].

Życie prywatne

Artysta ożenił się z dziennikarką Krystyną Królicą. Z tego związku miał córkę Blankę, malarkę i ilustratorkę.

Twórczość

Mozaika Drzewo Mądrości na ścianie zewnętrznej auli Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.

Artystyczną wizję sztuki Stanisława Łyszczarza ukształtowali postimpresjoniści polscy i francuscy, kapiści i koloryści polscy, konstruktywiści, orfiści, a także twórcy ludowi.

Jedną z głównych inspiracji artysty była południowa Polska, a szczególnie ziemia tarnowska oraz Jura Krakowsko-Częstochowska. Miejsca te, usłane polami, wzgórzami, skałami i zamkami, stanowiły źródło jego szkiców terenowych, które później stanowiły podstawę jego obrazów. Były one bardzo osobistą interpretacją pejzażu. Powstawały bardzo długo i zwykle w zaciszu domowego atelier.

Odbywał liczne podróże artystyczne po Polsce i za granicą. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i zagranicą. Obrazy i ceramiki Stanisława Łyszczarza znajdują się w licznych zbiorach prywatnych i muzealnych w kraju i za granicą. W leksykonie „Kto jest kim w Polsce” wydanym w 1984 roku zamieszczona jest jego nota biograficzna.

Tworzył rzeźby plenerowe dla parków i ogrodów, a także ceramikę użytkową. Stworzył kilkanaście monumentalnych mozaik, jak np. mozaikę na ścianie auli Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, mozaikę na ścianach krytej pływalni MOSiR w Częstochowie czy w Ośrodku Kultury w Siewierzu.

Za swoje zasługi był wielokrotnie nagradzany. Artysta zmarł na zawał serca 7 listopada 1991 roku. W 2009 odsłonięto w Częstochowie tablice pamiątkową w miejscu gdzie znajdowała się jego pracownia.

Przypisy

Bibliografia

• Marek Czarnołęski: Łyszczarz - Mularz ... zapach terpentyny to jak woń najlepszych paryskich perfum. Częstochowa: MWA Biogram, Biblioteka Publiczna im. dr. Wł. Biegańskiego w Częstochowie, 2001. ISBN 83-913743-1-9.
• Janusz Pacuda: Stanisław Łyszczarz, Malarstwo i ceramika, XXX-lecie pracy twórczej. Częstochowa: Biuro Wystaw Artystycznych, 1989.
• http://www.oocities.org/stanlyszczarz/index002.htm [data dostępu: 19.03.2012]
• DariuszD. Osiński DariuszD., Łyszczarz Stanisław, [w:] Blog „Ceramikon polski” [online], Onet.pl [dostęp 2012-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-30] .
• http://warszawa.naszemiasto.pl/archiwum/39417,pomnik-stanislawa-lyszczarza,id,t.html [data dostępu: 19.03.2012]

Linki zewnętrzne

• Stanislaw Lyszczarz paintings ceramics mosaics. geocities.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-27)]. (kopia strony z archive.org)
• TadeuszT. Piersiak TadeuszT., Obrazy Stanisława Łyszczarza w galerii Wejściówka, Wyborcza.pl, 27 października 2006 .