Stanisław Śliwiński (minister)

Stanisław Śliwiński
Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1869 ; Kotlarka, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1929 ; Warszawa, Polska
	Minister aprowizacji
Okres	od 5 listopada 1919; do 12 stycznia 1921
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Poprzednik	Teodor Sobański (p.o.)
Następca	Bolesław Grodziecki
	Deputowany do II Dumy
Okres	od 20 lutego 1907; do 2 czerwca 1907

Stanisław Śliwiński (ur. 30 sierpnia 1869 w Kotlarce, zm. 11 stycznia 1929 w Warszawie) – polski inżynier rolnik, działacz gospodarczy i społeczny, polityk, minister.

Życiorys

Ukończył Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Puławach. Przez wiele lat związany był z Nałęczowem, gdzie utworzył kółko rolnicze. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Kredytowego Wiejskiego oraz Szkoły Rysunku i Rzeźby dla dzieci chłopskich. W 1907 założył w Nałęczowie Towarzystwo Rolnicze, którego został prezesem i został przewodniczącym sekcji hodowli trzody chlewnej i sekcji mleczarstwa. Z racji pełnionych funkcji w Towarzystwie Rolniczym, wszedł do władz Towarzystwa Rolniczego Lubelskiego i do Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Rolniczego.

W 1907 został posłem do rosyjskiej Drugiej Dumy. W 1918 członek prezydium Głównego Komitetu Ratunkowego w Lublinie.

W okresie od 5 listopada 1919 do 9 grudnia 1919 był kierownikiem resortu aprowizacji w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego, a następnie – do 12 stycznia 1921 – był ministrem tegoż resortu w rządach: Leopolda Skulskiego, Władysława Grabskiego i Wincentego Witosa. Członek Zarządu Straży Kresowej w 1920 roku^[2].

Po opuszczeniu rządu, został wiceprezesem Rady Nadzorczej Banku Handlowego i do 1923 był również prezesem Rady Zarządzającej Spółki Akcyjnej Handlowo-Rolniczej "Kooprolna". 25 listopada 1925 został członkiem prezydium Komitetu Związku Polskich Organizacji Rolniczych. Przez kilka lat kierował również Polskim Białym Krzyżem.

Ze względu na zły stan zdrowia w 1927 Stanisław Śliwiński wycofał się z życia publicznego. Jest pochowany na cmentarzu w Nałęczowie (sektor C1, rząd 1, grób 2).

Grób Stanisława Śliwińskiego na cmentarzu w Nałęczowie

Stanisław Śliwiński był żonaty z Michaliną z Berezowskich, z którą miał syna Zygmunta.

Przypisy

↑ do 9 grudnia 1919 jako p.o.
↑ Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.

Bibliografia

Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej z 1994
Cz. Brzoza, K. Stepan, Posłowie polscy w parlamencie rosyjskim 1906-1917. Słownik biograficzny, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2001

[1] 9 grudnia 1919 jako p.o.

[2] Joanna Gierowska-Kałłaur, Straż Kresowa wobec kwestii białoruskiej. Deklaracje i praktyka., w: Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej XLIV, s. 22.

[3] rownik resortu

[1]

[2]

[A]

W dniu zaprzysiężenia	Ignacy Jan Paderewski Józef Englich Julian Eberhardt Kazimierz Hącia Jerzy Iwanowski Stanisław Janicki Tomasz Janiszewski Hubert Linde Jan Łukasiewicz Antoni Mińkiewicz Józef Pruchnik Zenon Przesmycki Leon Supiński Stanisław Wojciechowski Jan Wroczyński
Późniejsi członkowie rządu	Leon Biliński Zygmunt Chmielewski p.o. Tadeusz Jasionowski Stanisław Karpiński Józef Leśniewski Władysław Seyda Teodor Sobański p.o. Bronisław Sobolewski Ignacy Szczeniowski Stanisław Śliwiński

W dniu zaprzysiężenia	Leopold Skulski Franciszek Bardel (PSL Piast) Kazimierz Bartel Witold Chodźko Władysław Grabski (ZLN) Jan Hebdzyński (SPK) Andrzej Kędzior Józef Leśniewski Tadeusz Łopuszański Antoni Olszewski Edward Pepłowski (NZR) Zenon Przesmycki Władysław Seyda (ZLN) Stanisław Śliwiński (ZLN) Ludwik Tołłoczko Stanisław Wojciechowski Władysław Wróblewski
Późniejsi członkowie rządu	Stanisław Patek

W dniu zaprzysiężenia	Władysław Grabski Kazimierz Bartel Franciszek Bujak Witold Chodźko Jan Fryderyk Heurich p.o. Władysław Kucharski p.o. Józef Kuczyński p.o. Józef Leśniewski Tadeusz Łopuszański Jan Morawski p.o. Gabriel Narutowicz Antoni Olszewski p.o. Eustachy Sapieha Stanisław Śliwiński Ludwik Tołłoczko
Późniejsi członkowie rządu	Wiesław Chrzanowski

W dniu zaprzysiężenia	Wincenty Witos Kazimierz Bartel Witold Chodźko Wiesław Chrzanowski Ignacy Daszyński Władysław Grabski Jan Fryderyk Heurich p.o. Władysław Kucharski Józef Leśniewski Gabriel Narutowicz Stanisław Nowodworski Edward Pepłowski Juliusz Poniatowski Maciej Rataj Eustachy Sapieha Leopold Skulski Władysław Stesłowicz Stanisław Śliwiński
Późniejsi członkowie rządu	Ludwik Darowski Jan Dąbski p.o. Bolesław Grodziecki Władysław Leon Grzędzielski Jan Stanisław Jankowski Zygmunt Jasiński Jan Michalski Stefan Przanowski Władysław Raczkiewicz Józef Raczyński Konstanty Skirmunt Bronisław Sobolewski Kazimierz Sosnkowski Jan Kanty Steczkowski Jan Stefan Stoiński Juliusz Trzciński Ignacy Weinfeld p.o.

Z urzędu	Józef Piłsudski (przewodniczący) Władysław Grabski (wiceprzewodniczący) Wincenty Witos (wiceprzewodniczący) Wojciech Trąmpczyński
Reprezentanci kół poselskich	Norbert Barlicki (PPS) Adam Chądzyński (NPR) Artemiusz Czerniawski (ChZR) Roman Dmowski (ZLN) Edward Dubanowicz (NZL) Jan Kanty Federowicz (KPK) Władysław Kiernik (PSL „Piast”) Maciej Rataj (PSL „Piast”) Aleksander Henryk de Rosset (KM) Aleksander Skarbek (ZLN) Leopold Skulski (NZL) Jan Stapiński (PSL Lewica) Jan Woźnicki (PSL „Wyzwolenie”)
Przedstawiciele rządu	Kazimierz Bartel Ignacy Daszyński Eustachy Sapieha Leopold Skulski Stanisław Śliwiński
Niestali przedstawiciele wojska	Stanisław Haller Józef Leśniewski Tadeusz Rozwadowski Kazimierz Sosnkowski

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Stanisław Śliwiński (minister)

Życiorys

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie


Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1869 Kotlarka, gubernia kijowska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 1929 Warszawa, Polska
Minister aprowizacji
Okres	od 5 listopada 1919^[1] do 12 stycznia 1921
Przynależność polityczna	Związek Ludowo-Narodowy
Poprzednik	Teodor Sobański (p.o.)
Następca	Bolesław Grodziecki
Deputowany do II Dumy
Okres	od 20 lutego 1907 do 2 czerwca 1907