Stanisław Żeburski

Stanisław Żeburski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1901
Lwów

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1919
Persenkówka

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Stanisław Józef Żeburski (ur. 3 marca 1901 we Lwowie, zm. 24 stycznia 1919 na Persenkówce) – polski gimnazjalista, Orlę Lwowskie.

Życiorys

Stanisław Józef Żeburski urodził się 3 marca 1901 we Lwowie[1][2]. Od 1901 kształcił się w C. K. VI Gimnazjum we Lwowie[3], w którym w roku szkolnym 1917/1918 ukończył VII klasę[4], a w roku szkolnym 1918/1919 uczęszczał do VIII klasy maturalnej i 9 stycznia 1919 złożył wcześniejszy egzamin dojrzałości (w jego klasie był m.in. Zbigniew Paygert, także poległy podczas walk z Ukraińcami)[1][5].

U kresu I wojny światowej w listopadzie 1918 uczestniczył w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej. Był szeregowym-strzelcem w szeregach I pułku Strzelców Lwowskich (późniejszego 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich)[1][2]. Walczył na odcinku I[2]. Został ranny na Persenkówce[1]. Zmarł od ran 24 stycznia 1919[1][2]. Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (katakumba IV)[2][5].

Upamiętnienie

Nazwisko Stanisława Żeburskiego zostało wymienione na tablicy umieszczonej na Pomniku Obrońców Lwowa na Persenkówce[6].

Uchwałą Rady Miasta Lwowa z listopada 1938 jednej z ulic we Lwowie nadano imię Stanisława Żeburskiego[7].

Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 22 kwietnia 1938 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VI. we Lwowie za rok szkolny 1918/19. Lwów: 1919, s. 9, 22-23.
  2. ↑ a b c d e Piotr W. Kochański: Stanisław Żeburski. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-12-10]. za: Stanisław Nicieja: Cmentarz Obrońców Lwowa. Wrocław / Warszawa / Kraków: Ossolineum, 1990, s. 397.
  3. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VI. we Lwowie za rok szkolny 1911/12. Lwów: 1912, s. 82.
  4. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VI. we Lwowie za rok szkolny 1917/18. Lwów: 1918, s. 18.
  5. ↑ a b W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934, s. 32, 52.
  6. ↑ Semper fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990, s. Tab. 235.
  7. ↑ Symboliczne nadanie nazw związanych z Obroną Lwowa szeregowi ulic we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 265, s. 2, 22 listopada 1938. 
  8. ↑ M.P. z 1938 r. nr 93, poz. 143.

Media użyte na tej stronie