Stanisław Andrzejewski (pilot)
| 1 zwycięstwo | |
 major pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 października 2002 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca klucza, dowódca dywizjonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small}   | |
Stanisław Jan Andrzejewski (ur. 21 listopada 1916 w Bielawach, zm. 9 października 2002 w Barnstaple hrabstwo Devon) – major pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.
Życiorys
W 1936 zdał maturę w Gimnazjum i Liceum im. Gen. J. H. Dąbrowskiego w Kutnie i w tymże roku wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Sadkowie, a następnie do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie – absolwent XII promocji[1], 128 lokata[2]. W czerwcu 1939 został skierowany do 5 Pułku Lotniczego w Lidzie.
W kampanii wrześniowej walczył w 151 eskadrze myśliwskiej wspierając działania Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Narew”[1]. 1 września 1939 roku, wraz z ppor. Wiktorem Szulcem i kpr. Tadeuszem Kawałkowskim, stanowił obsadę zasadzki na lotnisku Biel. 5 września wziął udział w walce powietrznej w rejonie Ostrołęki z Dornierami Do 17. Kilkakrotnie wykonywał loty na rozpoznanie[3].
18 września przekroczył granicę z Rumunią a następnie przedostał się do Francji. 4 marca 1940 został skierowany na szkolenie do Caen. Latał na samolotach Dewoitine D500 i Morane-Saulnier MS.406. Po zakończeniu szkolenia był dowódcą klucza broniącego Caen[1]. Został ewakuowany do Nantes skąd odpłynął do Plymouth w Wielkiej Brytanii, gdzie dotarł 20 czerwca 1940 roku. Trafił do obozu przejściowego w West Kirby, gdzie przebywał od 26 czerwca do 1 lipca, a później przebywał w obozie w Blackpool do 13 października[3]. Otrzymał nr służbowy RAF P-0165[4] i odbył szkolenie w 15 EFTS (Elementary Flying Training School) w Hucknall, w 54 OTU (Operation Training Unit) w Church Fenton[1] oraz w 60 OTU w East Fortune. 16 lipca 1941 roku otrzymał przydział do dywizjonu 307. 3 maja 1942 w nocnym locie zestrzelił Ju 88. 9 grudnia 1944 został dowódcą dywizjonu 307. 24 kwietnia 1945 zniszczył na lotnisku samolot Fw-190[3].
Ożenił się z Daphne Sibyl Hughes-Gibb, arystokratką angielską. 6 lutego 1950 otrzymał obywatelstwo brytyjskie. Dzięki temu mógł dalej służyć w RAF - do 1956. W 1969 przeszedł na emeryturę. Zmarł 9 października 2002 roku i został pochowany na cmentarzu w Northam[3].
Zestrzelenia
Na liście Bajana zajmuje 330. pozycję z 1 zestrzelonym samolotem
- 3 maja 1942 - Ju 88
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 11083[5]
- Krzyż Walecznych
- Medal Lotniczy - trzykrotnie
- brytyjski Air Force Cross
Przypisy
- ↑ a b c d Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 58. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- ↑ 12 promocja. [dostęp 2014-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-02)].
- ↑ a b c d ANDRZEJEWSKI Stanisław Jan. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2019-07-22]. (pol.).
- ↑ Andrzejewski Stanisław Jan. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-03-26]. (pol.).
- ↑ Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 379.
Bibliografia
- Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 58. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
- Stanisław Andrzejewski - biografia. s. 1. [dostęp 2012-06-18]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
.svg)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Royal Air Force Roundel
Naramiennik majora Sił Powietrznych RP.
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Baretka brytyjskiego Air Force Cross (wstążka: wzór 1918-1919).
Baretka Medalu Lotniczego (za Wojnę 1939-45) nadanego trzykrotnie.
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).