Stanisław Bac

Stanisław Sebastian Bac
"|-Data i miejsce urodzenia

30 marca 1887
Kazimierza Wielka

Data i miejsce śmierci

30 maja 1970
Wrocław

profesor nauk rolniczych
Specjalność: melioracja, agrometeorologia
Alma Mater

Akademia Rolnicza w Dublanach

Doktorat

1931

Profesura

1948

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Doktor honoris causa
WSR we Wrocławiu – 1962
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Lwowska
WSR we Wrocławiu

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości
Grób prof. S. Baca na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu

Stanisław Sebastian Bac (ur. 30 marca 1887 w Kazimierzy Wielkiej[1], zm. 30 maja 1970 we Wrocławiu) – polski profesor agrometeorolog, meliorant.

Życiorys

Był synem Macieja i Marii z Pieprzaków[1]. W młodości należał do Drużyn Bartoszowych[1], do których wstąpił w 1908 r. W 1910 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Wodnej Akademii Rolniczej w Dublanach. W latach 1912–1914 był asystentem na Politechnice Lwowskiej. W latach 1913–1914 pełnił funkcję naczelnika głównego Drużyn Bartoszowych.

W latach 1914–1921 walczył o niepodległość Polski, w tym w wojnie polsko-bolszewickiej. W czasie walk polsko-ukraińskich w 1918 r. początkowo pełnił funkcję szefa sztabu Naczelnej Komendy Wojsk Polskich we Lwowie, a następnie funkcję referenta uzbrojenia w tejże komendzie. Był później członkiem Związku Obrońców Lwowa z Listopada 1918 Roku.

Po zakończeniu wojny pracował jako nauczyciel w szkołach średnich od 1921 do 1926. Począwszy od 1926 do 1937 pełnił funkcję adiunkta na Politechnice Lwowskiej. W 1930 ukończył studia na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej. W 1931 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W późniejszym czasie uzyskał stopień doktora habilitowanego Wydziału Rolnego SGGW w Warszawie. W latach 1937–1946 zorganizował dział hydrologii Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach oraz kierował jego stacją meteorologiczną. W latach 1938–1939 oraz 1944–1945 był wicedyrektorem PINGW w Puławach. W czasie wojny wstąpił do Batalionów Chłopskich. Był żołnierzem placówki Puławy.

W latach 1945–1946 organizował i kierował Zakładem Melioracji Rolnych UMCS. W latach 1946–1970 kierował Katedrą Melioracji i Inżynierii Rolnej WSR we Wrocławiu. W 1948 otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 1951 do 1954 pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji WSR[2]. W 1958 r. został członkiem korespondentem, w 1961 r. członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[3]. W 1962 otrzymał doktorat honoris causa WSR we Wrocławiu[4] (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy).

Zasiadał w radzie naukowej PIHM, Państwowej Radzie Ochrony Przyrody Karkonoskiego Parku Narodowego (w 1983 r. został jej przewodniczącym[5]), Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego, rady przy ministrze rolnictwa.

Wykładał meliorację torfowisk w SGGW, melioracje rolne i meteorologię na UMCS, melioracje rolne i leśne w WSR we Wrocławiu.

Opublikował ponad 130 publikacji. Był promotorem ponad 30 doktoratów, opiekował się kilkoma przewodami habilitacyjnymi.

24 czerwca 1920 ożenił się z Izabellą Osmołowską[1]. Był ojcem Stanisława Baca (juniora), który również został profesorem agrometeorologii.

Pochowany na wrocławskim cmentarzu Parafii Świętej Rodziny.

Ordery i odznaczenia

Jego imieniem nazwano aulę Wydziału Melioracji Wodnych Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 17.
  2. ↑ Historia Wydziału – Dziekani i prodziekani Wydziału. Wydział Inżynierii Kształtowania Środowiska i Geodezji. [dostęp 2010-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-05)]. (pol.).
  3. ↑ Członkowie PAN: Skorowidz nazwisk
  4. ↑ Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu - Doktorzy honoris causa. [dostęp 2010-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)]. (pol.).
  5. ↑ Franciszek Rudzki. Karkonoski Park Narodowy. „Opera Corcontica”, s. 114, 1964. Karkonoski Park Narodowy. 
  6. ↑ 20 października 1938 „za zasługi na polu pracy społecznej” M.P. z 1938 r. nr 243, poz. 547

Bibliografia

Media użyte na tej stronie