Stanisław Balbus
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia literatury polskiej | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek krajowy czynny |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Stanisław Balbus (ur. 8 maja 1942 w Sieradzu) – polski teoretyk literatury, badacz języka artystycznego; emerytowany profesor Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego; wykładowca teorii literatury na kierunkach filologii obcych (1969 – 1977) oraz na polonistyce UJ (1978 – 2002). W latach 1994 – 1996 p.o. kierownika Zakładu Teorii Literatury, 1996 – 2003 kierownik Katedry Teorii Literatury. Wykładał na Uniwersytecie w Göteborgu w 1988 r. Tutor Akademii Artes Liberales[1]. Krytyk literacki (w latach 1967 – 1993). Od 2002 członek komitetu redakcyjnego półrocznika „Przestrzenie Teorii” (Wyd. Naukowe UAM, Poznań).
Droga zawodowa
- 1966 – magisterium z historii literatury polskiej
- 1975 – doktorat z pogranicza teorii literatury i językoznawstwa
- 1989 – habilitacja z teorii literatury
- 1991 – profesor nadzwyczajny UJ
- 1993 – tytuł profesora
- 2000 – stanowisko profesora zwyczajnego
- 2012 – profesor-emeryt
Członkostwo w organizacjach naukowych i literackich
- Komisja Historycznoliteracka PAN, Oddział w Krakowie (od 1978)
- Komitet Poetyki i Stylistyki przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (od 1992)
- Komitet Nauk o Literaturze Polskiej PAN (członek prezydium w latach 2000-2003)
- Komisja Kultury Słowian PAU (od 2001; do 2003 wiceprzewodniczący)
- Związek Literatów Polskich (1975 – 1983)
- Polski PEN Club (od 1988)
- Stowarzyszenie Pisarzy Polskich (od 1989, w latach 1991–1994 wiceprezes Oddziału Krakowskiego).
Zainteresowania badawcze i naukowo-dydaktyczne
Prozodia i wersologia; teoria tekstu artystycznego i języka poetyckiego; teorie kontekstów i semantyki kontekstualne, intertekstualność; semiotyka literacka; poetyka historyczna; translatologia; hermeneutyki literackie oraz problemy i strategie interpretacji poezji; metodologia i historia badań literackich.
Zainteresowania poboczne
Religioznawstwo (religie pierwotne, biblistyka, patrystyka, dzieje herezji chrześcijańskich, judaizm).
Publikacje
Około 300 publikacji naukowych, krytyczno-literackich, drobnych literackich oraz opracowań wydawniczych[2]. Publikował (od 1967) w czasopismach naukowych: “Ruch Literacki”, “Pamiętnik Literacki”, „Teksty”, „Teksty Drugie”, „Zeszyty Naukowe UJ”, “Przestrzenie Teorii” oraz literackich: “Życie Literackie”, “Tygodnik Literacki”, “Tygodnik Powszechny”, “Nurt”, “Twórczość”, “Miesięcznik Literacki”, “Arka”, “brulion”, “NaGłos”, “Dekada Literacka”. Sporadyczne przekłady na języki obce (rosyjski, ukraiński, litewski, węgierski, bułgarski, serbski, francuski, angielski).
Publikacje książkowe
- Lektury obowiązkowe. Szkice na temat lektur szkolnych, (współredakcja W. Maciąg, współaut. tenże i in.), Ossolineum, Wrocław 1976; wyd. 2 1977; wyd. 3 1979
- Texte littéraire et sa structure acoustique, PWN, Kraków-Warszawa 1981
- Intertekstualność a proces historycznoliteracki, Wydawnictwo Naukowe UJ 1990
- Poezja w czasie marnym. O metafizyce i historiozofii poezji Tadeusza Nowaka, Oficyna Literacka, Kraków 1992
- Między stylami (cz. I: Kompetencje intertekstualne – Dyskusje i propozycje, cz. II: Strategie intertekstualne – Lektury i interpretacje), Wydawnictwo Universitas, Kraków 1993, wyd. 21996
- Świat ze wszystkich stron świata. O Wisławie Szymborskiej, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1996
- Zosia, Księgarnia Akademicka, Kraków 2015
Ważniejsze opracowania edytorskie
Naukowe
- Michaił Bachtin, Twórczość Franciszka Rabelais’go a kultura ludowa średniowiecza i renesansu (oprac. literacko-naukowe przekładu, wstęp i komentarze), Wydawnictwo Literackie, Kraków 1975
- Lew Wygotski, Psychologia sztuki (oprac. naukowe przekładu, wstęp i komentarze), Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980
- Henryk Markiewicz, Prace wybrane, t. 1-6, (wybór, wstęp, redakcja naukowa, komentarze edytorskie), seria Klasycy Współczesnej Polskiej Myśli Humanistycznej, Wydawnictwo Universitas, Kraków 1995-1998
- (z Włodzimierzem Boleckim) Ostrożnie z literaturą! Materiały z XXVII Konferencji Teoretycznoliterackiej Krynica 1997, praca zbiorowa, Wydawnictwo IBL PAN, Warszawa 2000
- Maria Dłuska, Prace wybrane (wybór, wstęp, redakcja naukowa), t. 1-3, seria Klasycy Współczesnej Myśli Humanistycznej, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2002
- (z Edwardem Balcerzanem) Stulecie Przybosia, Zbiór rozpraw, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2002
- (z Andrzejem Hejmejem) Intersemiotyczność. Związki literatury z innymi sztukami, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2004
Literackie
- Tadeusz Nowak, I co na niebie, i co jest na ziemi. Wiersze z lat 1949-1991 (opracowanie krytyczne tekstów, wybór, układ, posłowie, komentarze edyt.), Oficyna Literacka, Kraków 1995
- Kornel Filipowicz, Rozstanie i spotkanie. Opowiadania ostatnie (wybór i posłowie), Wydawnictwo Znak, Kraków 1995
- (z Dorotą Wojdą) Radość czytania Szymborskiej. Wybór tekstów krytycznych z lat 1953-1996, Wydawnictwo Znak, Kraków 1996
- Tadeusz Nowak, Jeszcze ich widzę, słyszę jeszcze. – Jak w rozbitym lustrze (opracowanie maszynopisów ze spuścizny pośmiertnej oraz posłowie), Wydawnictwo Literackie Muza, Warszawa 1999.
- Tadeusz Nowak, Bramy czułości (wybór, układ i posłowie), Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej Gaudium, Lublin 2006.
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (1981, 1993)
- Nagroda literacka im. Kazimierza Wyki[3] (1992)
- Nagroda naukowa Wydziału I PAN im. Aleksandra Brucknera (1993)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999)
- Złoty Krzyż Zasługi (2000)
- Nagroda Krakowska Książka Miesiąca (czerwiec 2015 za książkę Zosia, Wydawnictwo Księgarnia Akademicka)
Przypisy
- ↑ Akademia Artes Liberales: Stanislaw Balbus.
- ↑ Marian Zaczyński, Stanisław Balbus – biobibliografia, w: Różne głosy. Prace ofiarowane Stanisławowi Balbusowi na jubileusz siedemdziesięciolecia, pod red. Doroty Wojdy, Magdy Heydel, Andrzeja Hejmeja, Wydawnictwo UJ Kraków 2013, s. 355–416.
- ↑ Laureaci Nagrody im. Kazimierza Wyki. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].
Bibliografia
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, red. Janusz Kapuścik, Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa, t. 1 1998, s. 56-57.
- Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny, PWN, Warszawa 2000, t. 1, s. 18.
- Wielki leksykon pisarzy polskich, pod red. Jana Pieszczachowicza, Oficyna Wydawnicza Fogra, Kraków, t. 1, 2005, s. 99-101.
- Lesław M. Bartelski, Polscy pisarze współcześni 1939-1991. Leksykon, PWN Warszawa 1995, s. 8.
- Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie?, Wydawnictwo Kragin, Kraków 2000, s. 14-15.
Linki zewnętrzne
- Prof. Stanisław Balbus, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-05-19] .
- Stanisław Balbus. bizneskompas.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-21)]. w słowniku Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku
- Stanisław Balbus na portalu Magiczny Kraków
- Balbus Stanisław, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-05-19] .