Stanisław Baliński (urzędnik)

Stanisław Baliński (ur. 2 maja 1782 w Wilnie, zm. 13 lutego 1813 w Krakowie) – rysownik i miedziorytnik, później urzędnik ministerstwa sprawiedliwości w Warszawie[1].

Brat Michała Balińskiego, w młodości uczył się w Wilnie u profesora malarstwa Jana Rustema. Był absolwentem Szkoły Głównej Wileńskiej[2]. Po powrocie z podróży po krajach środkowej Europy w 1805 opublikował tłumaczenie „Maksym i uwag moralnych” księcia de La Rochefoucauld (Wilno, 1812)[1].

W 1810 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko rządowe. Tam opublikował rozprawę „O fabrykacji cukru z białych buraków” (1811)[1].

W 1811 roku był członkiem loży wolnomularskiej Świątynia Izis[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
  2. ↑ Janina Kamińska, Universitas Vilnensis 1793-1803, Od Szkoły Głównej Wielkiego Księstwa Litewskiego do Imperatorskiego Uniwersytetu Wileńskiego, Warszawa 2012, s. 404.
  3. ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 171.

Bibliografia