Stanisław Basiński

Stanisław Basiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia29 kwietnia 1866
Biecz
Data i miejsce śmierci5 października 1934
Bydgoszcz
Narodowośćpolska
Stanowiskonauczyciel
RodziceCezary, Anna
MałżeństwoJanina z d. Adamczyk
DzieciAnna, Adam, Maria
Krewni i powinowaciWładysław Adamczyk (teść)
Faksymile
Odznaczenia
Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Stanisław Jan Basiński (ur. 29 kwietnia 1866 w Bieczu, zm. 5 października 1934 w Bydgoszczy) – polski nauczyciel.

Życiorys

Stanisław Jan Basiński urodził się 29 kwietnia 1866 w Bieczu[1][2]. Był synem Cezarego i Anny z domu Lemer[2]. W 1884 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Jaśle[3]. W 1888 był stypendystą w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich[4].

Podjął pracę nauczyciela od 12 marca 1890, egzamin zawodowy złożył 18 czerwca 1893, a 1 września 1893 został mianowany nauczycielem rzeczywistym[1]. Uczył języka polskiego[1]. Jako kandydat stanu nauczycielskiego od 27 lutego 1890 pracował jako zastępca nauczyciela w C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[5] zamiast Edwarda Strutyńskiego[6]. W roku szkolnym 1890/1891 w C. K. Wyższej Szkole Realnej we Lwowie pracował jako zastępca nauczyciela, nauczał języka polskiego[7]. Reskryptem z 28 sierpnia 1893 został mianowany przez C. K. Ministra Wyznań i Oświecenia nauczycielem rzeczywistym i został przeniesiony ze stanowiska zastępcy nauczyciela C. K. Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie, na stanowisko nauczyciela rzeczywistego w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku[8]. W szkole uczył języka polskiego, języka greckiego, języka łacińskiego, prowadził bibliotekę nauczycielską i czytelnię polską dla młodzieży[9][10][11]. Reskryptem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 9 października 1896 został zatwierdzony na stałe w zawodzie nauczycielskim i otrzymał tytuł c. k. profesora[12][13]. Uzyskał VIII rangę od 18 czerwca 1904[1][14], VII rangę od 30 grudnia 1913[15][16]. Od 1 sierpnia 1909 do roku szkolnego 1913/1914, przebywając formalnie na urlopie jako profesor sanockiego gimnazjum, pełnił funkcję kierownika Prywatnego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie[17][18][19][20][21][22][23][24].

Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wyjechał do Wiednia, gdzie był kierownikiem prywatnych kursów gimnazjalnych dla polskich uchodźców, a później był referentem C. K. Rady Szkolnej Krajowej, urzędującej wówczas w Białej[25][26]. 6 kwietnia 1917 został mianowany na stanowisko dyrektora sanockiego gimnazjum[27] (po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej od 1922 szkoła funkcjonowała jako Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku)[28][29][30]. Pozostając nauczycielem i dyrektorem sanockiego gimnazjum, przebywał na urlopie dla poratowania zdrowia od 1 grudnia 1921 do 31 stycznia 1922[31]. Ponownie był na urlopie w okresie od 1 grudnia 1924 do 1 maja 1925 (w tym czasie kierownikiem gimnazjum był Urban Przyprawa)[32]. W 1925 ustąpił ze stanowiska dyrektora sanockiego gimnazjum i został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 3 sierpnia 1925[33][34][35][36]. Publikował prace w sprawozdaniach sanockiego gimnazjum: publikacja pt. Roxolania Klonowicza, w stosunku do poezyi łacińskiej i greckiej (w dwóch częściach z 1895 i z 1896)[37][38][39] oraz był autorem artykułu pt. Wykaz książek znajdujących się w bibliotece nauczycielskiej sanockiego gimnazjum z końcem roku szkolnego 1897 (w dwóch częściach z 1897 i z 1898)[40][41]. Wśród sanockich gimnazjalistów zyskał przydomek „Bas”[42].

Był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[43], Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza we Lwowie[44][45]. 27 października 1905 został wybrany członkiem wydziału Towarzystwa Pomocy Naukowej w Sanoku[46][47], w którym jako delegat grona nauczycielskiego pełnił funkcję skarbnika[48]. Był członkiem i działaczem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych we Lwowie, 17 listopada 1894 został wybrany zastępcą członka wydziału oraz skarbnikiem w Sanoku na rok 1895 koła jasielsko-sanockiego TNSW z siedzibą w Sanoku, z zastępstwem w Sanoku[49]. 29 marca 1909 został ponownie wybrany przewodniczącym wydziału sanockiego koła TNSW[50]. W 1905, 1907 był wybierany członkiem wydziału „Towarzystwa Bursy”, sprawującego pieczę nad Bursą Jubileuszową im. Cesarza Franciszka Józefa w Sanoku[51][52], pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego „Towarzystwa Bursy” oraz był członkiem Rady Szkolnej Okręgowej w Sanoku[53][54], w II Rzeczypospolitej członkiem Rady Szkolnej Powiatowej[10]. W Sanoku był zastępcą przewodniczącej koła Towarzystwa Szkoły Ludowej[55][56][57][58][59]. Z ramienia TSL zajmował się zakładaniem szkółek początkowych (wspólnie z inż. Stanisławem Baumanem)[60]. Pełnił funkcję sekretarza Towarzystwa Powszechnych Wykładów Uniwersyteckich w Sanoku[61]. Na początku 1905 został wybrany członkiem sądu polubownego Towarzystwa Młodzieży Polskiej „Znicz”[62]. Jako delegat gimnazjum został członkiem wydziału (zarządu) zawiązanego 22 maja 1919 Koła Przyjaciół Harcerstwa w Sanoku[63][64].

Pełnił funkcję zastępcy radnego rady miejskiej w Sanoku, Adama Pytla, od 1904/1905[65][66]. W 1907 został wybrany radnym miasta Sanoka[67][68][69][70]. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1893, 1906, 1920, 1924)[71][72], działał we władzach wydziału[73], pełniąc funkcje sekretarza[73], zastępcy członka i członka sądu honorowego[74][75][76]. W listopadzie 1895 został wybrany zastępca członka wydziału Towarzystwa Kasyna w Sanoku[77]. Był prezesem rady nadzorczej założonego w 1906 Towarzystwa Kredytowego „Wzajemna Pomoc” Urzędników i Sług Cywilnych (Państwowych) w Sanoku[78][79].

12 września 1900 Stanisław Basiński poślubił w Sanoku wówczas niespełna 16-letnią Janinę Kalistę (później określaną jako Joanna[80][81], ur. 14 listopada 1884 w Białej), córkę pracującego w Sanoku inż. Władysława Adamczyka[2]. Ich syn Adam Marian Kalikst Basiński zmarł 8 maja 1919 na gruźlicę w wieku 18 lat będąc uczniem VII klasy sanockiego gimnazjum oraz harcerzem[80][82][83][84]. W tej szkole w latach 20. uczyły się także w charakterze prywatystek ich córki[42], Anna Stanisława (ur. 1907)[85] oraz Maria Dobrochna (zm. 25 marca 1922 na gruźlicę w wieku 22 lat[81])[86]. Stanisław Basiński zmarł 5 października 1934 w Bydgoszczy po długiej chorobie[87][88]. Pogrzeb odbył się tamże 7 października 1934[87]. Do śmierci był żonaty i miał syna[87]. Jego ostatni syn Witold Józef (ur. 24 kwietnia 1912 w Czortkowie) został podporucznikiem obserwatorem Wojska Polskiego, poniósł śmierć wskutek wypadku lotniczego pod Załachowem 30 października 1937[89][90][91][92]. Wdowa po Stanisławie Basińskim, Janina, w 1940 w Warszawie poślubiła Władysława Studzińskiego, absolwenta sanockiego gimnazjum z 1897, potem urzędnika)[93].

Odznaczenia

austro-węgierskie

Przypisy

  1. ↑ a b c d Henryk Kopia: Spis nauczycieli szkół średnich w Galicyi oraz polskiego gimnazyum w Cieszynie. Lwów: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, 1909, s. 38.
  2. ↑ a b c Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 164 (poz. 39).
  3. ↑ Księga pamiątkowa 70-lecia Państwowego Gimnazjum imienia króla Stanisława Leszczyńskiego w Jaśle 1868–1938. Jasło: 1938, s. 116.
  4. ↑ Sprawozdanie z Czynności Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich za Rok 1888. Lwów: 1888, s. 131.
  5. ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 25, 49.
  6. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. IV Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1890. Lwów: Fundusz Naukowy, 1890, s. 59.
  7. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Wyższej Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1891. Lwów: Fundusz Naukowy, 1891, s. 20.
  8. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1894. Sanok: Fundusz Naukowy, 1894, s. 35.
  9. ↑ Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1894. Sanok: Fundusz Naukowy, 1894, s. 34.
    •XIV. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1895. Sanok: Fundusz Naukowy, 1895, s. 44.
    •XVII. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898. Sanok: Fundusz Naukowy, 1898, s. 65.
    •18. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1899, s. 1.
    •19. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1899/1900. Sanok: Fundusz Naukowy, 1900, s. 27.
    •20. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1900/1901. Sanok: 1901, s. 1.
    •21. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1901/1902. Sanok: 1902, s. 1.
    •22. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1902/1903. Sanok: 1903, s. 1.
    •23. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1903/1904. Sanok: 1904, s. 1.
    •24. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1904/1905. Sanok: 1905, s. 1.
    •25. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1905/1906. Sanok: 1906, s. 1.
    •26. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1906/1907. Sanok: 1907, s. 1.
    •XXVII. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 1.
    •XXVIII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1908/9. Sanok: Fundusz Naukowy, 1909, s. 1.
    •XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 1, 11.
  10. ↑ a b XXXVI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1921/1922. Sanok: 1922, s. 1.
  11. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1922/1923. Sanok: 1923, s. 1.
    •XXXVII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1923/1924. Sanok: 1924, s. 17.
    •XXXVIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1924/1925. Sanok: 1925, s. 1.
  12. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 80 z 11 października 1896. 
  13. ↑ XVI. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1897. Sanok: Fundusz Naukowy, 1897, s. 35.
  14. ↑ Kronika. Mianowania. „Gazeta Sanocka”, s. 4, nr 45 z 6 listopada 1904. 
  15. ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: Fundusz Naukowy, 1914, s. 9.
  16. ↑ Kronika. Mianowania w szkołach średnich. „Nowa Reforma”, s. 5, nr 8 z 14 stycznia 1914. 
  17. ↑ XXIX. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1909/10. Sanok: Fundusz Naukowy, 1910, s. 1, 6.
  18. ↑ XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: Fundusz Naukowy, 1911, s. 8.
  19. ↑ XXXI. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1911/12. Sanok: Fundusz Naukowy, 1912, s. 1.
  20. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Prywatnego Gimnazyum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie za rok szkolny 1911/12. Czortków: 1912, s. 17.
  21. ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: Fundusz Naukowy, 1913, s. 2, 6.
  22. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi Prywatnego Gimnazyum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie za rok szkolny 1912/13. Czortków: 1913, s. 13.
  23. ↑ XXXIII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1913/14. Sanok: Fundusz Naukowy, 1914, s. 1, 7.
  24. ↑ XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: Fundusz Naukowy, 1916, s. 1, 6.
  25. ↑ Ludwik Grzybowski: Gimnazyum im. Juliusza Słowackiego w niewoli (1914–1917). W: Sprawozdanie Dyrekcyi Prywatnego Gimnazyum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie za rok szkolny 1917/18. Czortków: 1918, s. 4, 8.
  26. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 137.
  27. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata: 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 4.
  28. ↑ Józef Stachowicz: Gimnazjum Męskie w latach 1880–1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888-1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 56.
  29. ↑ Wykaz profesorów uczących w okresie 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 159.
  30. ↑ Wojciech Sołtys, Oświata i szkolnictwo, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 439.
  31. ↑ XXXVI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1921/1922. Sanok: 1922, s. 4.
  32. ↑ XXXVIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1924/1925. Sanok: 1925, s. 1, 2, 4.
  33. ↑ XXXIX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1925/1926. Sanok: 1926, s. 4.
  34. ↑ Józef Hukiewicz: Rzut oka na 50-letnią historię sanockiego gimnazjum. W: XLIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1929/30. Sanok: 1930, s. 6.
  35. ↑ Józef Stachowicz: Gimnazjum Męskie w latach 1880–1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888-1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 57.
  36. ↑ Edward Zając, Oświata i szkolnictwo. Życie kulturalne, Szkolnictwo podstawowe i średnie. Nauczycielski ruch związkowy, Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 576.
  37. ↑ XIV. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1895. Sanok: Fundusz Naukowy, 1895, s. 1–42.
  38. ↑ Józef Hukiewicz: Rzut oka na 50-letnią historię sanockiego gimnazjum. W: XLIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1929/30. Sanok: 1930, s. 4.
  39. ↑ Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 98.
  40. ↑ XVI. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1897. Sanok: Fundusz Naukowy, 1897, s. 1–32.
  41. ↑ XVII. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1898. Sanok: Fundusz Naukowy, 1898, s. 31–56.
  42. ↑ a b Andrzej Tarnawski. „Belfrowie” – Nostri Magistri. „Rocznik Sanocki”. Tom VII, s. 185, 1995. 
  43. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziesiątego roku jej istnienia tj. 1894 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 4 maja 1895. s. 8.
  44. ↑ Wiadomości bieżące. „Słowo Polskie”, s. 3, nr 196 z 5 maja 1906. 
  45. ↑ Sprawozdanie z czynności Wydziału Towarzystwa Literackiego imienia Adama Mickiewicza we Lwowie za lata 1911–1913. Lwów: 1914, s. 14.
  46. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, nr 97 z 5 listopada 1905. 
  47. ↑ XXVII. Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1907/8. Sanok: Fundusz Naukowy, 1908, s. 42.
  48. ↑ Walne Zgromadzenie Tow. Pomocy Naukowej w Sanoku. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, nr 202 z 17 listopada 1907. 
  49. ↑ Sprawy Towarz. nauczycieli szkół wyższych. Koło jasielsko-sanockie. „Muzeum”. Z. 1, s. 48, 1895. 
  50. ↑ Ruch w kołach. Koło sanockie. „Muzeum”. 5, s. 158, 1908. 
  51. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, nr 93 z 8 października 1905. 
  52. ↑ Z Towarzystwa Bursy Jubileuszowej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, nr 198 z 27 października 1907. 
  53. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: Fundusz Naukowy, 1921, s. 22, 46.
  54. ↑ XXXVI. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1921/1922. Sanok: 1922, s. 11.
  55. ↑ Sprawozdanie z czynności koła wydziału T. S. L. w Sanoku 1903/04. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 18 z 1 maja 1904. 
  56. ↑ Działalność Koła sanockiego T. S. L. w roku adm. 1904. „Gazeta Sanocka”, s. 1, nr 62 z 5 marca 1905. 
  57. ↑ Z sanockiego koła T. S. L.. „Gazeta Sanocka”, s. 2–3, nr 63 z 12 marca 1905. 
  58. ↑ Z ruchu kół. Koło w Sanoku. „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, s. 45, nr 4 z 1903. 
  59. ↑ Wykaz datków zebranych na gimnazyum polskie w Cieszynie. „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, s. 140, nr 12 z 1903. 
  60. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, nr 63 z 12 marca 1905. 
  61. ↑ Kronika. Powszechne wykłady uniwersyteckie w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 45 z 6 listopada 1904. 
  62. ↑ Kronika. Z życia młodzieży. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 55 z 15 stycznia 1905. 
  63. ↑ Kronika. Koło przyjaciół harcerstwa w Sanoku. „Ziemia Sanocka”. 14, s. 3, 1 czerwca 1919. 
  64. ↑ Czesław Mazurczak: Harcerstwo Sanockie 1910–1949. Kraków: Harcerska Oficyna Wydawnicza, 1990, s. 34.
  65. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, nr 52 z 25 grudnia 1904. 
  66. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2–3, nr 60 z 19 lutego 1905. 
  67. ↑ Wybory do Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Mr 168 z 17 marca 1907. 
  68. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 1, nr 204 z 8 grudnia 1907. 
  69. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 387.
  70. ↑ Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 23, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  71. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  72. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 143, 145, 150, 152. ISBN 978-83-939031-1-5.
  73. ↑ a b Sprawy Związku polskich gimnastycznych Towarzystw sokolich w Austrii. Sanok. „Przewodnik Gimnastyczny „Sokół””, s. 6, nr 19 z 1899. 
  74. ↑ Walne Zgromadzenia Tow. „Sokół”. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 169 z 24 marca 1907. 
  75. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku. Życie kulturalne, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 461.
  76. ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. [dostęp 2016-03-15].
  77. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, nr 32 z 10 listopada 1905. 
  78. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 217, s. 4, 15 marca 1908. 
  79. ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem za rok 1909. Lwów: 1910, s. 95.
  80. ↑ a b Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 236 (poz. 62).
  81. ↑ a b Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 268 (poz. 48).
  82. ↑ Kronika. Z kroniki żałobnej. „Ziemia Sanocka”. 11, s. 3, 11 maja 1919. 
  83. ↑ Kronika. Podziękowania. „Ziemia Sanocka”. 12, s. 3, 18 maja 1919. 
  84. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata: 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: 1921, s. 12, 33.
  85. ↑ Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 350.
  86. ↑ XXXV. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sanoku za rok szkolny 1920/1921 wraz z dodatkiem za lata: 1917, 1918, 1919 i 1920. Sanok: 1921, s. 27, 62, 66.
  87. ↑ a b c Stanisław Basiński. Nekrolog. „Dziennik Bydgoski”. Nr 230, s. 17, 7 października 1934. 
  88. ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie za rok szkolny 1934/35. Czortków: 1935, s. 46.
  89. ↑ Katastrofa lotnicza pod Bydgoszczą. „Dzień Pomorza”. Nr 254, s. 10, 3 listopada 1937. 
  90. ↑ Samolot rozbił się pod Łabiszynem. „Dziennik Bydgoski”. Nr 254, s. 8, 4 listopada 1937. 
  91. ↑ Zginął śmiercią lotnika. „Dziennik Bydgoski”. Nr 258, s. 10, 9 listopada 1937. 
  92. ↑ Życiorysy poległych lotników. W: Adam Popiel: Pamięci poległych lotników 1933-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, s. 127-128, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0613-6.
  93. ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 126 (poz. 118).
  94. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 577.
  95. ↑ a b Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1021.

Media użyte na tej stronie

AUT KuK Friedensbande BAR.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka: wstążka dla części odznaczeń cywilnych oraz niektórych odznaczeń wojskowych nadawanych w czasie pokoju (Friedensbande) dla odznaczeń austro-węgierskich:
AT-T weiss-rot spange BAR.svg
Biało-czerwona baretka dla różnych tyrolskich odznaczeń – Austria.
Stanisław Basiński.JPG
Stanisław Basiński
Signature of Stanisław Basiński (1901-02).jpg
Podpis Stanisława Basińskiego, nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Sanoku w roku szkolnym 1901-02.