Stanisław Białek

Stanisław Białek

płk. Stanisław Białek
pułkownik dyplomowany
Data i miejsce urodzenia	1953 Rogoźno
Przebieg służby
Lata służby	1973-2002
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Inżynieryjnych 32 Pułk Zmechanizowany Wojskowa Akademia Inżynieryjna 7 batalion saperów 2 batalion saperów 3 pułk pontonowy Akademia Obrony Narodowej 5 Brygada Saperów 5 Pułk Inżynieryjny
Stanowiska	podchorąży WSOWI dowódca plutonu saperów dowódca kompanii saperów szef saperów pułku słuchacz akademii wojskowej dowódca batalionu saperów dowódca pułku pontonowego dowódca brygady saperów dowódca pułku inżynieryjnego
Odznaczenia

Stanisław Białek (ur. 1953 w Rogoźnie) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego.

Życiorys

Stanisław Białek urodził się w 1953, w Rogoźnie, w rodzinie Jerzego. Od 1973 roku w Wojsku Polskim, jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych. W 1977 został dowódcą plutonu, a w 1979 dowódcą kompanii saperów 32 pułku zmechanizowanego. Szefem saperów w tym samym 32 pułku zmechanizowanym w 8 Dywizji Zmechanizowanej został w 1982. Od 1985 do 1988 studiował na Wojskowej Akademii Inżynieryjnej w ZSRR. Po ukończeniu Akademii został dowódcą 7 batalionu saperów w 20 Dywizji Pancernej i następnie w roku 1990 dowódcą 2 batalionu saperów w 2 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej. W okresie od 1992 do 1995 dowodzi 3 pułkiem pontonowym. W 1995 został słuchaczem Podyplomowych Studiów Operacyjno-Strategicznych w Akademii Obrony Narodowej. Dowódcą 5 Brygady Saperów został w 1996 roku. W roku 1997 brygada została wyróżniona w rozkazie dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego, jako przodująca jednostka wojskowa okręgu^[1]. W 2000 roku przeformował 5 Brygadę Saperów w 5 pułk inżynieryjny, który wszedł w skład Wielonarodowego Korpusu Północno–Wschodniego. Przekazał dowodzenie pułkiem w grudniu 2002 roku, a następnie pełnił obowiązki dowódcy INFOR w Bośni.

Awanse

• podporucznik – 1978
• major – 1988
• podpułkownik - 1990
• pułkownik – 1996

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi - 2 lipca 1997^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”

Przypisy

Bibliografia

• Zdzisław Barszczewski, Władysław Jasieński: Sylwetki saperów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09287-7.