Stanisław Bonifacy Mniszech
 Mniszech | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | ok. 1580 |
| Data śmierci | w nocy z 19 na 20 grudnia 1644 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | Zofia Hołowczyńska |
| Dzieci | |
.jpg)
Stanisław Bonifacy Mniszech herbu własnego (ur. ok. 1580 roku – zm. w nocy z 19 na 20 grudnia 1644 roku) – starosta sanocki, starosta generalny ruski w latach 1613-1644[1], poseł, rotmistrz wojska powiatowego ziemi lwowskiej w 1632 roku[2].
Brat Maryny Mniszchównej – carowej Rosji, starosta sanocki, szczyrzycki.
Jego ojcem był Jerzy Mniszech, a dziadkiem Mikołaj Mniszech (1484–1553) przybyły z Wielkich Kończyc na Morawach, bratem Franciszek Bernard Mniszech (ok. 1590-1661) starosta sanocki i kasztelan sądecki.
Żoną jego została (ok. 1602/1603) Zofia z książąt Hołowszczyńskich[3], wdowa kasztelana bracławskiego Grzegorza Sanguszki[4][5].
Studiował w Padwie w 1592 roku.
W 1610 r. bezskutecznie próbował namówić Dymitra Samozwańca II, aby współdziałał z królem Zygmuntem III[6].
Poseł na sejm 1611 roku z województwa ruskiego, mianowany komisarzem do uregulowania sporów na pograniczu polsko-węgierskim[7]. Poseł województwa ruskiego na sejm 1621 roku[8]. Poseł na sejm nadzwyczajny 1629 roku i sejm 1631 roku z województwa ruskiego[9].
Był uczestnikiem popisu pospolitego ruszenia ziemi lwowskiej i powiatu żydaczowskiego w 1621 roku[10].
Sędzia kapturowy ziemi lwowskiej w 1632 roku[11]. Poseł na sejm koronacyjny 1633 roku, sejm zwyczajny 1635 roku, sejm zwyczajny 1637 roku, sejm nadzwyczajny 1637 roku, sejm 1638 roku, sejm 1639 roku, sejm 1642 roku[12].
Przypisy
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 152.
- ↑ Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 419.
- ↑ Horn, s. 486–487.
- ↑ Irena Kaniewska: Sanguszko (Sanguszkowicz) Hrehory (Grzegorz, Hrihory), kniaź z linii koszyrskiej (zm. 1602). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIV. Wrocław – Warszawa – Kraków, 1992–1993, s. 488–490.
- ↑ Maurycy Horn twierdził, że był on wojewodą bracławskim.
- ↑ Wojciech Polak: O Kreml i Smoleńszczyznę. Polityka Rzeczypospolitej wobec Moskwy w latach 1607-1612. Toruń: 1995, s. 182.
- ↑ Janusz Byliński, Sejm z 1611 roku. W nowym opracowaniu., Wrocław 2016, s. 221.
- ↑ Jerzy Pietrzak, Po Cecorze i podczas wojny chocimskiej. Sejmy z lat 1620 i 1621, Wrocław 1983, s. 170.
- ↑ Jan Seredyka, Parlamentarzyści drugiej połowy panowania Zygmunta III Wazy, Opole 1989, s. 100.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. 187.
- ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Aleksandra hr. Stadnickiego. Wyd. staraniem Galicyjskiego Wydziału Krajowego. T. 20. Lauda sejmikowe. T. 1. Lauda wiszeńskie 1572-1648 r., Lwów 1909, s. 323.
- ↑ Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 173.
Bibliografia
- Maurycy Horn: Mniszech Stanisław Bonifacy. W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXI, s. 486–487.
Media użyte na tej stronie
Autor: Mathiasrex, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Herb Mniszech
author User:Mathiasrex Maciej SzczepańczykПартрэт Соф’і Галоўчынскай, жонкі Станіслава-Баніфацыя Мнішака (з 1602 года), старосты львоўскага