Stanisław Broszkiewicz

Stanisław Broszkiewicz

Data i miejsce urodzenia	8 maja 1926 Warszawa
Data i miejsce śmierci	4 marca 1984 Katowice
Zawód, zajęcie	pisarz
Odznaczenia

Stanisław Broszkiewicz (ur. 8 maja 1926 w Warszawie, zm. 4 marca 1984 w Katowicach) – polski pisarz, prozaik, dziennikarz i publicysta.

Życiorys

Studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Rzymskim, ukończył kurs dla dziennikarzy. Brał udział w powstaniu warszawskim. W 1948 r. debiutował jako publicysta. W latach 1948–1957 był dziennikarzem prasy śląskiej. Od 1963 roku należał do PZPR. Został odznaczony Krzyżem Walecznych i Złotym Krzyżem Zasługi^[1].

Pochowany jest na cmentarzu komunalnym w Będzinie-Małobądzu.

Twórczość

• Johanka (opowiadania), 1957
• Przypowieść filozoficzna (opowiadania), 1958
• Abwehra straciła trop (powieść), Katowice, Wydawnictwo "Śląsk", 1960
• Kryptonim "Gefreiter" i inne opowiadania (opowiadania), 1961
• Taniec kogutów (opowiadania), Katowice, Wydawnictwo "Śląsk", 1961
• Końca świata nie będzie (opowiadania), 1963
• Najjaśniej świeci Jupiter (powieść), Katowice, Wydawnictwo "Śląsk", 1967
• Etiuda z Beatą (opowiadania), 1970
• Sprawa Delty (powieść)
• Takie buty (opowiadania), Katowice, Wydawnictwo "Śląsk", 1973
• Strach blady i romanse (opowiadania)
• Tango dla starszej siostry (powieść)
• Koncert dla żony (powieść)
• Z Kobusem do gwiazd (powieść), Kraków, Wydawnictwo Literackie, 1981
• Ballada z Rocca Lanciano. Opowiadania włoskie (opowiadania), Katowice, Wydawnictwo "Śląsk", 1982

Przypisy

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.