Stanisław Bukraba (oficer)
 major kawalerii | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 lutego 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 25 listopada 1961 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | zastępca dowódcy pułku |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    | |
Stanisław Gasztołd Bukraba (ur. 24 lutego 1896 w Wielamowiczach, zm. 25 listopada 1961 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Wielamowiczach, w ówczesnym powiecie brzeskim guberni grodzieńskiej, w rodzinie Jana i Stanisławy[1][2]. Absolwent szkoły średniej w Lublinie[3].
W trakcie I wojny światowej w 1915 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 2 szwadronie 1 pułku ułanów. Został ranny w bitwie pod Tojanówką 7 lipca 1916 i został wzięty przez Rosjan do niewoli. Po odzyskaniu wolności wstąpił w szeregi 1 pułku ułanów Krechowieckich. W ramach I Korpusu Polskiego w Rosji służył w Bobrujsku[3].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Służył w 7 pułku ułanów. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 5 pułku ułanów Zasławskich[4].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 211. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[5]. W 1923, 1924 był przydzielony do 3 pułku szwoleżerów w Suwałkach[6][7]. 1 grudnia 1924 został mianowany rotmistrzem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 72. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[8]. 24 lipca 1928 został przeniesiony z Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu do 2 pułku strzelców konnych w Hrubieszowie[9][10]. 31 marca 1930 został wyznaczony na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy Szwadronu Zapasowego 2 psk[11][12]. 23 marca 1932 został przeniesiony do 24 pułku ułanów w Kraśniku[13][14]. 12 marca 1933 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 i 12. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[15][16]. 28 czerwca 1933 został wyznaczony na stanowisko dowódcy Szwadronu Zapasowego 24 puł[17].
Następnie pełnił funkcje komendanta rejonu Przysposobienia Wojskowego Konnego[18], a później I zastępcy dowódcy 8 pułku ułanów w Krakowie[19]. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej 1939 roku. Po zakończeniu wojny obronnej ukrywał się w rodzinnym dworku w Wilamowiczach[20].
Zmarł 25 listopada 1961 w Warszawie[3]. Został pochowany na cmentarzu w Pęcicach[21].
Ordery dznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5415 – 17 maja 1922[22][23]
- Krzyż Niepodległości (12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”)[24]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1936 „za zasługi w służbie wojskowej”)[25][26]
- Kawaler Orderu Gwiazdy Rumunii[3]
Przypisy
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-03]..
- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że urodził się w majątku Wilamowicze k. Wielkie Litewskie.
- ↑ a b c d Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Jerzy Garbaczewski. 5 Pułk Ułanów Zasławskich: szkic historyczny w 1921 r.: uzupełnienie. „Rocznik Mińsko Mazowiecki”, s. 53, Zeszyt 4 / 1997–1998.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 169.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 599, 684.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 538, 541, 605.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 742.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 222.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 332, 349.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 101.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 42, 81.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 235.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 149, 651.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 46.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 130.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 127.
- ↑ „Krakusi” 24 Pułku Ułanów. regionalista.pl. [dostęp 2015-11-10].
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 694.
- ↑ Maria Kolesiewicz: Historia. Przez krew i cierpienie do wolnej Polski. dziennikwschodni.pl, 2015-06-30. [dostęp 2015-11-10].
- ↑ Lista oficerów WP 1918-1921. dws.org.pl. [dostęp 2015-11-10].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 32.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 407.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 1, 19 marca 1936.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
Linki zewnętrzne
- Żołnierze Niepodległości : Bukraba-Gasztołd Stanisław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-08-03].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1877) – Kawaler – Księstwo i Królestwo Rumunii.