Stanisław Bylina (historyk)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 4 kwietnia 1936 |
| Data i miejsce śmierci | 4 września 2017 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat | 1964 |
| Habilitacja | 1972 |
| Profesura | 1991 |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach – 2009 | |
| Odznaczenia | |
 | |
Stanisław Jan Bylina (ur. 4 kwietnia 1936 w Kielcach[1], zm. 4 września 2017 w Warszawie[2]) – polski historyk mediewista, profesor nauk humanistycznych.
Życiorys
W 1959 roku ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim. Doktoryzował się w 1964 roku, natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1972. W 1991 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Początkowo zatrudniony był w Instytucie Słowianoznawstwa PAN w Warszawie (1960–1971). W 1971 roku podjął pracę w Instytucie Historii PAN, którego w 1991 został dyrektorem. Współpracował nadto z Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Kielcach, gdzie w latach 1985–1991 kierował Zakładem Historii Średniowiecza w Instytucie Historii[1].
Specjalizował się w historii średniowiecza polskiego oraz powszechnego, a także w dziejach chrześcijaństwa oraz kultury Polski i Europy. Był członkiem Komitetu Słowianoznawstwa Polskiej Akademii Nauk oraz członkiem korespondentem Wydziału II Nauk Historycznych, Społecznych i Filozoficznych Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[3]. W 2009 roku otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego Jana Kochanowskiego w Kielcach[4]. W 1997 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 293, rząd 6, grób 1/2)[6].
Wybrane publikacje
- Wpływ Konrada Waldhausena na ziemiach polskich w drugiej połowie XIV i pierwszej połowie XV wieku, Wrocław 1966.
- Wizje społeczne w herezjach średniowiecznych. Humiliaci, begini, bagardzi, Wrocław 1974.
- Ruchy heretyckie w średniowieczu. Studia, Wrocław 1991.
- Człowiek i zaświaty. Wizje kar pośmiertnych w Polsce średniowiecznej, Warszawa 1992.
- Kultura ludowa Polski i Słowiańszczyzny średniowiecznej, Łowicz 1999.
- Chrystianizacja wsi polskiej u schyłku średniowiecza, Warszawa 2002.
- Na skraju lewicy husyckiej, Warszawa 2005.
- Hussitica. Studia, Warszawa 2007.
- Religijność późnego średniowiecza. Chrześcijaństwo a kultura tradycyjna w Europie Środkowo-Wschodniej w XIV-XV w., Warszawa 2009.
- Rewolucja husycka. Przedświt i pierwsze lata, Warszawa 2011.
- Drogi, granice, most. Studia o przestrzeni publicznej i sakralnej w średniowieczu, Warszawa 2012[7].
- Podróż husytów do Bazylei, Warszawa 2013.
Przypisy
- ↑ a b Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, t. 1, A-G, red. nauk. J. Kapuścik, Warszawa 1998, s. 198.
- ↑ Zmarł profesor Stanisław Bylina, wybitny historyk (pol.). echodnia.eu, 2017-09-07. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-08)].
- ↑ Prof. dr hab. Stanisław Jan Bylina, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-09-22].
- ↑ Prof. Stanisław Bylina doktorem h.c. uniwersytetu w Kielcach. naukawpolsce.pap.pl, 2009-05-01. [dostęp 2014-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-06)].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 1, poz. 25
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GRODZIECCY I BYLINOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-05-12].
- ↑ Drogi, granice, most: studia o przestrzeni publicznej i sakralnej w średniowieczu, rcin.org.pl.
Media użyte na tej stronie
