Stanisław Culic

Stanisław Culic

major piechoty
Data urodzenia	3 sierpnia 1896
Data i miejsce śmierci	18 grudnia 1959 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1918-1939
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	11 pułk piechoty 23 pułk piechoty 68 pułk piechoty
Stanowiska	dowódca batalionu
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Późniejsza praca	urzędnik
Odznaczenia

Stanisław Culic (ur. 3 sierpnia 1896, zm. 18 grudnia 1959 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920. Był dowódcą kompanii w 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w IV Kieleckim batalionie etapowym, a jego oddziałem macierzystym był nadal 11 pułk piechoty^[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 1837. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[2].

W 1929 przeniesiony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim. 1 stycznia 1936 awansował na stopień majora i objął dowództwo I batalionu 68 pułku piechoty we Wrześni.

11 września 1939 obsadził Małachowice, które były celem hitlerowskiego ataku artyleryjskiego. Niestety zmuszony był wycofać się wraz ze swym oddziałem do Małachowic. Po tej akcji stracił dowództwo i został przeniesiony do dyspozycji sztabu 17 Wielkopolskiej Dywizji Piechoty. 17 września zebrał żołnierzy II i III bataliony 68 pp na przeprawie przez Bzurę. 19 września na północ od Palmir przejął dowództwo nad trzema niepełnymi batalionami żołnierzy. Wspierał bojowe działania Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. 20 września jego jednostka została rozproszona. Działał w odosobnieniu dysponując pięcioma kompaniami. Podjął próbę przedarcia się do Warszawy. Jego wojsko zostało jednak otoczone i 23 września dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w Oflagu XI B Brunszwik, a następnie w Oflagu II C Woldenberg. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B12-11-17)^[3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Niepodległości
• Krzyż Walecznych
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”

Upamiętnienie

We Wrześni Stanisława Culica upamiętnia ulica pomiędzy ul. gen. Tadeusza Kutrzeby a ul. Powstańców Wielkopolskich.

Przypisy

Bibliografia

• Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Roman Nowaczyk(Stańczyk): Culic Stanisław. W: Roman Nowaczyk (red.): Wrzesiński słownik biograficzny. Wyd. II poprawione i rozszerzone. Września: Wydawnictwo Kropka Jolanta i Waldemar Śliwczyńscy, 2011, s. 44. ISBN 978-83-89494-40-5.