Stanisław Czartoryski

Stanisław Jan Czartoryski

Stanisław Jan Andrzej
Stanisław Czartoryski (2009)
Pogoń Litewska
Rodzina	Czartoryscy herbu Pogoń Litewska
Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1939 Konarzewo
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 2021 Warszawa
Ojciec	Roman Jacek Czartoryski
Matka	Teresa Zamoyska
Żona	Krystyna Godlewska, Ewa Minkowska, Joanna Elżbieta Gardowska
Dzieci	Anna Maria, Michał Roman

Stanisław Jan Andrzej Czartoryski (ur. 8 czerwca 1939 w Konarzewie^[1], zm. 21 stycznia 2021 w Warszawie^[2]) – polski ogrodnik i dyplomata.

Rodzina

Stanisław Czartoryski jest potomkiem rodu Czartoryskich. Syn Romana Jacka (ostatniego właściciela majątku Konarzewo) oraz Teresy Zamoyskiej. Był trzykrotnie żonaty; jego dziećmi (z drugiego małżeństwa z Ewą Minkowską) są Anna Maria i Michał Roman^[1].

Wykształcenie, praca

W latach 1958–1963 studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim. Zdobył tytuł magistra prawa. W latach 1963–1965 odbył pomagisterskie studia w London School of Economics. W latach 1965–1990 prowadził własny zakład ogrodniczy w Warszawie.

Od przemian ustrojowych działacz polskiej dyplomacji oraz życia społecznego. W latach 1990–1996 pełnił funkcję radcy–ministra w Ambasadzie RP w Holandii. Od 1 grudnia 1996 do 31 marca 2001 pełnił funkcję Ambasadora RP w Norwegii^[3], do 25 kwietnia 2001 akredytowanego także w Islandii^[4]. Od 2001 był radcą ministrem w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 2013 był współwłaścicielem zespołu pałacowo-parkowego w Konarzewie.

Działalność społeczna

W latach 1980–1990 był działaczem NSZZ „Solidarność” RI, a także Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności, oraz organizatorem pomocy dla osób internowanych w czasie stanu wojennego. W 2006 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Potomków Sejmu Wielkiego; od 2008 pełnił funkcję kanclerza Senatu SPSW^[5]. Był członkiem Polskiego Związku Łowieckiego.

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 29, grób 12a)^[6].

Przypisy