Stanisław Dąbrowski (malarz)

Stanisław Dąbrowski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1892
Krosno

Data i miejsce śmierci

4 września 1973
Kraków

Dziedzina sztuki

malarstwo

Stanisław Dąbrowski[a] (ur. 16 lipca 1892 w Krośnie[2], zm. 4 września 1973 w Krakowie) – polski malarz, grafik i historyk sztuki. Malował pejzaże, martwą naturę, kompozycje rodzajowe, rzadziej portrety.

Życiorys

Syn Konstantego i Emilii z Krupińskich[2]. Uczęszczał do Szkoły Sztuk Pięknych w Kazaniu, naukę kontynuował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie studiował od 1909 do 1913 pod kierunkiem Wojciecha Weissa i Józefa Mehoffera. Równolegle był studentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie ukończył historię sztuki. Umiejętności malarskie rozwijał w Monachium i Paryżu, skąd powrócił w 1914.

Wstąpił do Legionów Polskich, gdzie zaszeregowano go do 2 kompanii III baonu 1 Pułku Piechoty, a następnie w 6 pułku piechoty II Brygady. W 1916 Stanisław Dąbrowski został przeniesiony do Departamentu Wojskowego Naczelnego Komitetu Narodowego, a następnie do Centralnego Biura Wydawnictw, gdzie współpracował ze Stanisławem Romanem Czaplickim. W 1917 przeniesiono go do Inspektoratu Zaciągu w Przemyślu, który stanowił rezerwę dla Polskiego Korpusu Posiłkowego. Na stopień chorążego kancelaryjnego został mianowany 1 stycznia 1917[3]. Przeszedł wyszkolenie w przemyskiej Szkole Oficerów Polskiego Korpusu Posiłkowego. 2 lutego 1918 został aresztowany i osadzony w obozie w Witkowicach. Po listopadzie 1918 został oficerem Wojska Polskiego, znalazł zatrudnienie w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako inspektor referatu do spraw rewindykacji zabytków wywiezionych przez zaborcę do Austrii i Niemiec.

W 1921 przeszedł do rezerwy i został nauczycielem rysunku w krakowskich szkołach średnich. Od 1923 ograniczył pracę zawodową na rzecz malarstwa, brał udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą. Od 1924 przez czterdzieści lat regularnie wyjeżdżał na plenery malarskie do Zakopanego i Białki Tatrzańskiej, gdzie w kościele znajduje się wiele obrazów jego pędzla. Helena Blum w 1947 skomentowała jego wystawę następującymi słowami: w bardzo kolorowym namalowanym motywie zatraca się zupełnie indywidualność artysty, który tkwi w kręgu doświadczeń dawnego, dobrego malarstwa W. Weissa. Lecz gdy malarstwo Weissa reprezentowało pewien styl i epokę, Dąbrowski oznacza tylko jej epigonizm[4]. Był członkiem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera IIa-wsch.).

Grób Stanisława Dąbrowskiego na Cmentarzu Rakowickim

Uwagi

  1. W latach 20. XX wieku, w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „dr Stanisław V Dąbrowski (ur. 25 lipca 1892)”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

  1. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 234, 510.
  2. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 135.
  3. Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 71.
  4. Helena Blumówna, Z wystaw, w: Tygodnik Powszechny, nr 40(133)/1947, s. 7

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Grób Stanisława Dąbrowskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Dąbrowskiego na Cmentarzu Rakowickim
Stanislaw Dąbrowski 1934.jpg
Autor: nieznany, Licencja: CC0
Stanislaw Dąbrowski