Stanisław Dżułyński
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk geologicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN | członek krajowy |
| Status PAU | członek krajowy czynny |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Warszawski – 22 listopada 1996 | |
| Uczelnia | |
Stanisław Dżułyński ps. Miś (ur. 27 sierpnia 1924 w Samborze, zm. 28 czerwca 2001 w Krakowie) – polski geolog, sedymentolog.
Życiorys
Szkołę powszechną i 11-latkę ukończył we Lwowie. W 1945 podjął studia geologiczne w Zakładzie Geologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1949 uzyskał dyplom z geologii za pracę wykonaną pod kierunkiem prof. Mariana Książkiewicza. W 1946, jeszcze w trakcie studiów, został zatrudniony w Zakładzie Geologii UJ na stanowisku młodszego asystenta. W 1949 został starszym asystentem. W 1950 objął stanowisko adiunkta w Muzeum Ziemi.
W 1951 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy Powstanie wapieni skalistych jury krakowskiej. W 1953 opublikował pracę Tektonika południowej części Wyżyny Krakowskiej. Na jej podstawie w 1956 został mianowany docentem. W 1964 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1973 profesorem zwyczajnym.
W 1955 został kierownikiem Pracowni Geologiczno-Stratygraficznej przy Polskiej Akademii Nauk. Od 1957 do 1966 pracował w Zakładzie Nauk Geologicznych PAN. Następnie przeniósł się do Zakładu Geomorfologii Instytutu Geografii PAN, a w 1971 do Instytutu Nauk Geologicznych PAN, gdzie pracował do 1991.
W 1989 prowadził przez jeden semestr wykłady z sedymentologii na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.
W 1991 objął stanowisko profesora w Zakładzie Geologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Sprawował je do przejścia na emeryturę w 1994.
Był członkiem honorowym Geological Society of London (od 1965), Geological Society of America (od 1975) i Academia Scientiarum et Artium Europea w Salzburgu (od 1991), członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, od 1973 członkiem korespondentem, od 1986 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[1] oraz członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego[2]. Twórca sedymentologii eksperymentalnej.
22 listopada 1996 Uniwersytet Warszawski przyznał mu tytuł doktora honoris causa[3].
Został pochowany na cmentarzu Bronowickim w Krakowie kw. XVI rz. 6[4].
Przypisy
- ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
- ↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
- ↑ Doktoraty HC. uw.edu.pl. [dostęp 2011-02-21].
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 65, ISBN 978-83-233-4527-5.
Bibliografia
- Wiesław Barczyk, 2002, Stanisław Dżułyński (1924-2001) prof. dr - geolog sedymentolog, doctor honoris causa UW, Wspomnienia o zmarłych profesorach i docentach, Księga pamiątkowa absolwentów Wydziału Geologii 1952-2002, str. 118-119, Stowarzyszenie Absolwentów Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Linki zewnętrzne
- Prof. zw. dr czł. rz Stanisław Dżułyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-05-12].
- Atlas struktur sedymentacyjnych. uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-26)].
Media użyte na tej stronie
Autor: W Krawczyński z polskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Prof. Stanisław Dżułyński "Miś"