Stanisław Daniluk-Daniłowski

Stanisław Daniluk-Daniłowski
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1896
Załucze, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1955
Poznań, Polska

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Stanowiska

komendant Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie, dowódca 27 Pułku Piechoty, dowódca 11 Dywizji Piechoty, dowódca 16 Kaszubskiej Dywizji Piechoty, dowódca Okręgu Wojskowego nr II we Wrocławiu, dowódca 2 Korpusu Piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa:

Późniejsza praca

Wyższa Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Stanisław Daniluk-Daniłowski (ur. 13 marca 1896 we wsi Załucze, zm. 18 stycznia 1955 w Poznaniu) – generał brygady Wojska Polskiego.

Działalność niepodległościowa

W latach 1914–1917 był podoficerem 2 i 3 pułku piechoty Legionów Polskich, a wcześniej uczestnikiem polskiego ruchu niepodległościowego na terenie zaboru austriackiego.

Służba w Wojsku Polskim

W czasie wojny z bolszewikami dowodził kompanią strzelecką w 7 pułku piechoty Legionów. We wrześniu 1922 przeniesiony został do 44 pułku piechoty Strzelców Kresowych, w którym między innymi dowodził batalionem. Od maja 1928 do stycznia 1930 pełnił służbę w Sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie na stanowisku referenta wyszkolenia bojowego. W międzyczasie (maj–listopad 1929) ukończył kurs oficerów sztabów w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Następnie dowodził batalionem w 19 pułku piechoty „Odsieczy Lwowa”, a od listopada 1931 batalionem w Korpusie Kadetów Nr 1 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie. Od 26 sierpnia 1938 do 24 sierpnia 1939 był ostatnim komendantem Korpusu Kadetów Nr 1 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie.

W kampanii wrześniowej pełnił służbę w Sztabie Grupy gen. Leona Billewicza na stanowisku I oficera. W dniach 16–17 września 1939 uczestniczył w bitwie pod Beresteczkiem.

W okresie od 21 września 1939 do 19 listopada 1944 był internowany w Egerze na Węgrzech, a do 22 kwietnia 1945 był jeńcem oflagu w Genschagen pod Berlinem.

14 lipca 1945 ponownie został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany w stopniu podpułkownika. Powierzono mu stanowisko zastępcy dowódcy 33 pułku piechoty do spraw liniowych. 11 listopada 1945 objął dowództwo 27 pułku piechoty, a 27 listopada 1946 dowództwo 11 Dywizji Piechoty. Od maja 1947 do 12 listopada 1947 był dowódcą 16 Kaszubskiej Dywizji Piechoty. 13 listopada 1947 został mianowany dowódcą Okręgu Wojskowego nr II we Wrocławiu. 10 marca 1949 został przeniesiony na niższe stanowisko służbowe - dowódcy 2 Korpusu Piechoty. 26 maja 1950 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i urlopowany. 2 lipca tego roku przeniesiony został w stan spoczynku. 1 września 1950 rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora administracyjnego Wyższej Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 3-B-5-3)[1].

Grób generała Stanisława Daniluka-Daniłowskiego na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu

Awanse

Życie prywatne

Był żonaty z Marią z domu Skliwa (1900–1988)[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Informacje na stronie um.poznan.pl
  2. Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. I: A–H, Toruń 2010, s. 312.
  3. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  4. M.P. z 1946 r. nr 134, poz. 249 „za pełną poświęcenia pracę w akcji siewnej”.
  5. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 240.

Bibliografia

  • Roman Dąbrowski, Ryszard Majewski, Krzysztof Nowacki, Zdzisław Nowacki, Piotr Pertek, Zygfryd Włodarczyk, Dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego w latach 1945–1995, Wrocław 1995, Dowództwo Śląskiego Okręgu Wojskowego, wyd. I, s. 29–32,
  • Rocznik Oficerski 1924, s. 235, 358,
  • Rocznik Oficerski 1932, s. 38, 549,

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy
POL Medal Zwycięstwa i Wolności BAR.svg
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Grób gen. Stanisława Daniluka-Daniłowskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób gen. Stanisława Daniluka-Daniłowskiego na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu
PL Epolet ppor.svg
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).