Stanisław Dawski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk i sztuk plastycznych | |
| Specjalność: malarstwo i grafika | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Rektor PWSSP 1952-1965 | |
| Odznaczenia | |
       | |
Stanisław Dawski (ur. 19 maja 1905 w Dorohusku, zm. 9 grudnia 1990 w Warszawie) – artysta plastyk, współorganizator i profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, rektor tej uczelni w latach 1952–1965.
Studiował przez rok malarstwo i grafikę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Po wojnie, w 1946 uczestniczył w utworzeniu wrocławskiej PWSSP, gdzie zaczął pracę jako wykładowca w stopniu profesora. Będąc rektorem kładł nacisk na kształcenie zarówno w sztukach „czystych”, jak i sztukach użytkowych, dbając o rozwój pracowni szkła, ceramiki i architektury wnętrz. Za jego kadencji powstał Wydział Ceramiki i Szkła, gdzie Stanisław Dawski prowadził Katedrę Szkła Artystycznego. Pomógł także w utworzeniu pracowni fotografii[1]. Opiekował się Józefem Gielniakiem. Jego uczniami byli Witold Turkiewicz, Kazimierz Głaz, Ludwik Kiczura, Zbigniew Horbowy, Kazimierz Pomagalski, Zbigniew Roman Kawecki, Józef Podlasek. Profesor nadzwyczajny od 1956 roku.
Przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu we Wrocławiu, członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku[2].
Należał do Association Internationale des Arts Plastiques (od 1952), Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON w Szwajcarii (od 1979), Accademia Italiana delle Arti e del Lavoro (od 1980). Otrzymał medal honorowy IV Międzynarodowego Biennale Ekslibrisu Współczesnego w Malborku (1969), uczestniczył w II i III Biennale Grafiki w Krakowie (1962 i 1964).[3]. Jego prace znajdują się w zbiorach wielu muzeów krajowych i zagranicznych.
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda Województwa Wrocławskiego (1951)
- Nagroda miasta Wrocławia (1956)
- Nagroda resortowa II stopnia (1956)
- Nagroda resortowa I stopnia (1964, 1975)
- Nagroda miasta stołecznego Warszawy (1973)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Medal 10-lecia Polski Ludowej
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[4]
- Odznaka tytułu Zasłużony Nauczyciel PRL
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony dla Kultury Narodowej”
- Medal Światowej Rady Pokoju
Przypisy
- ↑ Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu w serwisie Culture.pl [dostęp: 05.03.2009]
- ↑ Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.
- ↑ Królikarnia: Interpretacje, tradycje warszawskiej grafiki warsztatowej. [dostęp: 05.03.2009]
- ↑ Uznanie dla twórców kultury/w/Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 210
- Irena Pijaczewska, Wspomnienie o Profesorze, "Format" nr 2/3, 1991, s.62.
- Artyści plastycy okręgu warszawskiego 1945–1970. Słownik biograficzny (przewodniczący rady programowej Andrzej Janota), Warszawa 1972, s. 105
- Lila Dmochowska, "Stanisław Dawski- abstrakcja w skali 1:1, "Format" nr 61, 2011, s.92-95, s.111.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Stanisława Dawskiego i Marii Dawskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej