Stanisław Drabik

Stanisław Drabik

Stanisław Drabik – śpiewak (fot. NAC).
Data i miejsce urodzenia	9 września 1900 Kraków, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	20 stycznia 1971 Kraków, Polska
Typ głosu	tenor
Zawód	śpiewak, reżyser
Odznaczenia

Stanisław Drabik (ur. 9 września 1900 w Krakowie, zm. 20 stycznia 1971 tamże) – tenor i reżyser operowy, pierwszy polski dyrektor Opery Wrocławskiej.

Życiorys

Był synem Michała, strażaka, i Reginy z Rumianów. Ukończył szkołę średnią i szkołę śpiewu S. Bursy w Krakowie. W latach 1917–1918 służył w armii austro-węgierskiej na froncie włoskim. Studia operowe pobierał w Warszawie (pod kierunkiem Ignacego Dygasa) oraz Mediolanie. Debiutował 17 stycznia 1920 r. partią Jontka w Halce S. Moniuszki wystawionej w Teatrze Wielkim w Poznaniu. W latach 1931–1939 występował w Operze Królewskiej w Belgradzie, a w 1932 roku wyreżyserował tam Casanovę, która była jego debiutem reżyserskim. Występował także w Zagrzebiu, Budapeszcie, Wiedniu i na wszystkich polskich scenach operowych. Jego repertuar obejmował 47 partii tenorowych, między innymi Stefana (Straszny dwór), Geralda (Lakme), Cavaradossiego (Tosca), Don Josego (Carmen) oraz tytułowych Fausta i Manru.

Tablica pamiątkowa we Wrocławiu

Po II wojnie światowej założył i rozwinął polską scenę operową we Wrocławiu, gdzie jako pierwszy dyrektor, kierował w latach 1945–1947 Operą Wrocławską, a w latach 1951–1952 był jej kierownikiem artystycznym. 8 września 1945 roku wystawił we własnej reżyserii (śpiewając partię Jontka) pierwszy po wojnie spektakl – Halkę, inaugurując nim działalność opery^[1]. W latach 1947–1949 zorganizował i prowadził we Wrocławiu, a od 1954 roku w Krakowie operę robotniczą.

Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera GC-wsch-8)^[2].

Grób Stanisława Drabika na Cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 11 listopada 1934^[3], 19 lipca 1955^[4])
• Krzyż Oficerski Orderu Świętego Sawy (Jugosławia)^[5]

Upamiętnienie

Jego imieniem została we Wrocławiu nazwana ulica (dawna niemiecka Opernstrasse) łącząca ulicę Świdnicką z placem Wolności; obecnie już nieistniejąca, po wyburzeniu gmachu dawnej Generalnej Komendantury i przebudowie gmachu Opery Wrocławskiej, wtopiła się ona w Promenadę Staromiejską. Obecnie jego imię nosi ulica na wrocławskim osiedlu Jagodno.

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia. Wyd. 3. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 162. ISBN 83-7384-561-5.
• Stanisław Drabik, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-10] .