Stanisław Duniak

Stanisław Duniak
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1904
Łódź

Data śmierci

16 maja 1985

Miejsce spoczynku

Cmentarz Doły w Łodzi

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy, wiceprezydent Łodzi (1945–1948)

Partia

PPS (1922–1939)
RPPS (1941–1945)
PPS (1945–1948)
PZPR (od 1948)

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Stanisław Duniak (ur. 26 lutego 1904 w Łodzi[1], zm. 16 maja 1985[2]) – polski polityk, poseł Krajowej Rady Narodowej i Sejmu Ustawodawczego (1945–1951).

Życiorys

W latach 1921–1923 był członkiem Organizacji Młodzieży „Siła”, a w latach 1923–1930 Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (w latach 1927–1929 przewodniczył kołu OM TUR). Jednocześnie w latach 1922–1939 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS): w okresie 1929-1932 należał do Komitetu Dzielnicowego Górna, następnie w latach 1934–1936 był Skarbnikiem Egzekutywy Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS 1934-1936[1].

Podczas II wojny światowej był organizatorem tajnej drukarni PPS w Łodzi, uczestniczył w obronie Warszawy. W grudniu 1939 został wysiedlony. Od kwietnia 1940 działał w Głownie. Był posiadaczem legitymacji pracowniczych Zarządu Miasta Łodzi uprawniających do poruszania się po Generalnej Guberni, wystawionych przez niemieckiego komisarza[3].

W latach 1941–1945 był członkiem Robotniczej Partii Polskich Socjalistów, a w latach 1945[1][4]–1948 ponownie członkiem PPS, z ramienia którego w marcu 1945 został wiceprezydentem miasta Łodzi, posłem Krajowej Rady Narodowej (1945–1947) i posłem Sejmu Ustawodawczego (1947–1951)[1]. Od 1947 był prezesem Łódzkiego Okręgowego Związku Pływackiego[5].

16 grudnia 1948 został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W 1948 został członkiem Plenum Komitetu Centralnego PZPR w Warszawie, którym był do 1952. 1 stycznia 1949 został II sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR[1][4] oraz ustąpił z funkcji wiceprezydenta Łodzi[1]. Z funkcji tej ustąpił 30 czerwca 1950[1].

W 1961 pracował na stanowisku dyrektora MPK Łódź[6].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi (Kwatera: XXX, Rząd: 32, Grób: 6)[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2022-04-12].
  2. ↑ a b Cmentarz - strona główna, cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2022-11-02].
  3. ↑ Maria Głowacka, Łódzkie pamiątki walki i konspiracji 1939-1940, „Niepodległość i Pamięć” (6/2 (15)), 1999.
  4. ↑ a b Magdalena Rzadkowolska, Wydawcy książek w Łodzi w latach 1945–1956, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2013, ISBN 978-83-7525-977-3 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
  5. ↑ Nowe władze pływaków w Łodzi, „Dziennik Zachodni” (377 (1020)), 20 grudnia 1947.
  6. ↑ Krzysztof Szmagier, Dziś wieczorem ukradną samochód, „Odgłosy” (9 (157)), docplayer.pl, 5 marca 1961 [dostęp 2022-04-12].
  7. ↑ Nadanie odznaczeń w uznaniu wszelkich zasług pracowników m. Łodzi, położonych dla dobra Demokratycznej Polski w dziele... – Prawo.pl, prawo.pl [dostęp 2022-04-12].
  8. ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 8 stycznia 1955 nr 0/45., 8 stycznia 1955.

Media użyte na tej stronie