Stanisław Frankowski

Stanisław Frankowski (ur. 1840 w Liwkach Szlacheckich, zm. 18 września 1899 we Lwowie) – działacz demokratyczny i niepodległościowy.

Życiorys

Był starszym bratem Jana i Leona Frankowskich. Współuczestniczył w zorganizowaniu i uruchomieniu pierwszej tajnej drukarni w Warszawie. Uczestniczył w zorganizowanej w 1861 manifestacji niepodległościowej, został wybrany na komisarza narodowego zaboru pruskiego, od jesieni 1862 był komisarzem województwa mazowieckiego, a od marca 1863 województwa kaliskiego^[1]. Działał w organizacjach lewicowych wśród tzw. „czerwonych”. Od września 1863 był jednym z członków Rządu Narodowego, który od daty powstania nazywany był „wrześniowym”. Po upadku Powstania Styczniowego wyemigrował do Francji, po latach powrócił i osiadł w Galicji^[2]. Dotknięty zupełną ślepotą i nieuleczalną głuchotą przebywał i zmarł w Zakładzie dla nieuleczalnie chorych im. Bilińskich we Lwowie.^[3] Jego prochy spoczęły na lwowskim Cmentarzu Łyczakowskim^[4].^[5]

Przypisy

Rząd Narodowy (wrześniowy) Franciszek Dobrowolski Adam Asnyk Wojciech Biechoński Ignacy Chmieleński Marian Karol Dubiecki Stanisław Frankowski Józef Gałęzowski Eugeniusz Dębiński-Kaczkowski Józef Kajetan Janowski Piotr Kobylański Henryk Krajewski Stanisław Krzemiński Cezary Morawski Witold Moszyński Józef Narzymski Adam Pieńkowski Józef Piotrowski Henryk Wohl