Stanisław Grzywiński (generał)
 generał dywizji | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Stanisław Grzywiński (ur. 13 listopada 1855[1] we Lwowie, zm. 19 lutego 1927 w Krakowie) – Feldmarschalleutnant (generał dywizji) cesarskiej i królewskiej Armii, generał porucznik Wojska Polskiego.
Młodość, służba w austriackiej armii
Ukończył szkołę średnią i Akademię Wojskowo-Techniczną w Wiedniu (1875-79). Następnie ukończył Wyższy Kurs Inżynierii i został oficerem sztabowym. Od 1900 roku dowodził 12 batalionem pionierów. Od 1905 roku służył w 25 Pułku Piechoty. W 1908 roku został dowódcą 13 Pułku Piechoty. W 1912 roku zostaje dowódcą bazy morskiej Pola. Następnie, w latach 1913-17 dowódca Twierdzy Petrovaradin. 1 czerwca 1917 roku przeszedł na emeryturę, lecz reaktywowano go i mianowano przewodniczącym komisji zażaleń w Krakowie.
Służba w WP, późniejsze losy
W listopadzie 1918 roku, na rozkaz generała Roji pozostawał na stanowisku przewodniczącego krakowskiej komisji zażaleń. Po rozwiązaniu komisji od 1 marca 1919 roku ponownie na emeryturze. 11 września 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała porucznika i z zaliczeniem do Rezerwy armii[2]. W 1920 roku trzykrotnie składał podanie o przyjęcie do służby czynnej, rozpatrzone negatywnie ze względu na podeszły wiek generała i brak odpowiedniego etatowego stanowiska. Osiadł w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie.
Awanse
- porucznik - 1879
- nadporucznik - 1883
- kapitan II klasy - 1888
- kapitan I klasy - 1892
- major - 1900
- podpułkownik - 1 maja 1905
- pułkownik - 1909
- generał major - 1 listopada 1913
- generał dywizji - 1 maja 1916
Przypisy
- ↑ data urodzenia wg Muzeum Wojska Polskiego
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 91 z 2 października 1919 roku, poz. 3367.
Bibliografia
- Kryska-Karski Tadeusz, Żurakowski Stanisław, Generałowie Polski niepodległej, Londyn, Figaro Press, 1976.
- Stawecki Piotr, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1994.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Naramiennik generała dywizji Wojska Polskiego (1919-39).