Stanisław Gurbski
 Stanisław Gurbski gen. bryg. 1926 r. | |
 generał brygady | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | od 1899 (oficer rezerwy) |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small}   | |
Stanisław Gurbski (ur. 12 listopada 1871 w Płocku, zm. 1940 w Warszawie) – doktor medycyny, generał-major armii rosyjskiej, generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
Kształcił się w Płocku, gdzie uzyskał maturę. W 1902 ukończył studia w Dorpacie, gdzie uzyskał tytuł doktora nauk medycznych. Podczas studiów przyjęty do korporacji akademickiej Konwent Polonia[1]. Od 1899 oficer rezerwy rosyjskiej służby zdrowia. W 1904 powołany do czynnej służby wojskowej w armii rosyjskiej – pełnił służbę do 1906 w szpitalu wojskowym w Harbinie. Powrócił potem do praktyki cywilnej.
Z początkiem I wojny światowej zmobilizowany ponownie, naczelny lekarz szpitala frontowego we Froncie Kaukaskim. Generał – rzeczywisty radca stanu z 1916, odkomenderowany do I Korpusu Polskiego w Rosji (na Wschodzie), pełnił funkcje naczelnego chirurga i ostatnio naczelnego lekarza.
Od 1918 w Wojsku Polskim, naczelny lekarz Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie, potem członek Komisji Kwalifikacyjnej Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Z dniem 1 maja 1922 roku został przyjęty z byłego I Korpusu Wschodniego do Wojska Polskiego w stopniu generała brygady z zaliczeniem do Rezerwy Armii, bez powołania do służby czynnej[2]. W 1922 roku odznaczony Krzyżem Walecznych jako członek Sztabu byłego I Korpusu Polskiego w Rosji[3].
17 września 1925 podarował Centralnej Bibliotece Wojskowej w Warszawie obraz Jerzego Kossaka zatytułowany „Wizja Napoleona”[4].
W 1932 stanie spoczynku, zwolniony z obowiązku wojskowego. Osiadł w Warszawie. Był jednym z założycieli i wieloletnim pracownikiem znanej lecznicy „Omega”. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 80-5-22/23)[5].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ "Album Polonorum" - spis członków korporacji akademickiej Konwent Polonia, tom I, 1828-1940
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 25 z 5 sierpnia 1922 roku, s. 588.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych 1922, R.3 Nr 21, s. 506.
- ↑ Cenny dar gen. Gurbskiego dla Centralnej Biblioteki Wojskowej, „Polska Zbrojna” Nr 259 z 21 września 1925 roku, s. 2.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAN GURBSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-03-07].
- ↑ Ludwik Zembrzuski, Złota Księga Korpusu Sanitarnego Polskiego 1797-1918, Departament Sanitarny Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1927, s. 161.
Bibliografia
- T. Kryska Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej Wyd. Editions Spotkania, Warszawa 1991.
- Henryk P. Kosk, Generalicja polska, tom I, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001, ISBN 83-87103-81-0.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Ribbon for the World War I Victory Medal awarded by the Allies:
- w:World War I Victory Medal (United States) awarded by the w:United States Department of Defense
- w:Victory Medal (United Kingdom) also called the Inter-Allied Victory Medal
- w:Médaille Interalliée 1914–1918 (France)
- w:Inter-Allied Victory Medal (Greece)
- w:Allied Victory Medal (Italy)
- etc.
Naramiennik generała brygady Wojska Polskiego (1919-39).
Stanisław Gurbski (1871-1940), gen. bryg., dr med.
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Antoniego Rybarskiego na Cmentarzu Powązkowskim
Dekoracja zasłużonych żołnierzy Krzyżami Zasługi w Warszawie; marzec 1926. Fotografia grupowa odznaczonych Krzyżami Zasługi oficerów WP. Widoczni m.in.: odznaczeni Złotymi Krzyżami Zasługi ksiądz biskup polowy WP Stanisław Gall (w środku), gen. bryg. Stanisław Gurbski (siedzi drugi z prawej), płk dr Konrad Millak (siedzi, drugi z lewej), ppłk Teodor Furgalski (stoi 3. z lewej), ppłk Radwański, ppłk Korzon. Srebrne Krzyże otrzymali: kapitan Makatrowicz i kapitan Lemko, brązowe: plutonowy Koprowski oraz szeregowy Gercyk. Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-1016