Stanisław Hachorek
| |||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Stanisław Marian Hachorek | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1927 Czeladź | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 24 października 1988 Warszawa | ||||||||||||||||||||
Wzrost | 171 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | środkowy napastnik | ||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
|
Stanisław Marian Hachorek (ur. 21 stycznia 1927 w Czeladzi, zm. 24 października 1988 w Warszawie) – polski piłkarz, olimpijczyk, trener.
Kariera
Pierwszą bramkę w reprezentacji Polski zdobył 29 maja 1955 w debiutanckim meczu rozegranym w Bukareszcie z reprezentacją Rumunii (2:2).
Grając w pierwszoligowej Gwardii w latach 1953–1960 strzelił 86 bramek. W 1955 został królem strzelców ekstraklasy strzelając w sezonie 16 bramek. Po raz drugi zdobył tytuł króla strzelców w 1961, tym razem jednak II ligi (25 bramek).
Uczestnik igrzysk olimpijskich w Rzymie 1960. W trzech meczach rozegranych przez polską reprezentację zdobył jedną bramkę (wygrany mecz 6:1 z Tunezją).
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera HIV-3-27)[1].
Zobacz też
- Lista meczów reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn (1921–2000)
- Polscy olimpijczycy
- Strzelcy bramek dla reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Stanisława Hachorka na Powązkach Wojskowych