Stanisław Honczarenko

Stanisław Honczarenko
Pełne imię i nazwiskoStanisław Ołeksandrowycz Honczarenko
Data i miejsce urodzenia1 listopada 1960
Kijów
Kariera juniorska
LataKlub
Spartak Kijów
Temp Kijów
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1979–1981Budiwelnyk Prypeć?(?)
1982Zirka Kirowohrad?(?)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1982–1985DFK Start Kijów (asystent)
1985–1986DJuSSz Zmina-Obołoń Kijów (asystent)
1986–1989DJuSSz CSKA Kijów (asystent)
1990Dynamo Biała Cerkiew (asystent)
1991–1992Roś Biała Cerkiew
1993Chimik Siewierodonieck
1993–1995Obołoń Kijów
1996–2007Interkas Kijów (futsal)
2000–2001Ukraina (asystent)
2008–2011Tajm Lwów (futsal)
2011–2012Enerhija Lwów (futsal)
2013–Politechnik Kijów (futsal)

Stanisław Ołeksandrowycz Honczarenko, ukr. Станіслав Олександрович Гончаренко, ros. Станислав Александрович Гончаренко, Stanisław Aleksandrowicz Gonczarienko (ur. 1 listopada 1960 w Kijowie) – ukraiński piłkarz i trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Wychowanek klubów Spartak Kijów i Temp Kijów. W 1979 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Budiwelnyk Prypeć. W 1982 przeszedł do Zirki Kirowohrad, w której otrzymał ciężką kontuzję i był zmuszony zakończyć karierę piłkarza.

Kariera trenerska

W 1982 rozpoczął karierę szkoleniowca. Najpierw szkolił dzieci w kijowskich Szkołach Sportowych Start, Zmina-Obołoń i CSKA. W 1990 pomagał trenować Dynamo Biała Cerkiew, a w 1991 stał na czele klubu z Białej Cerkwi, który zmienił nazwę na Roś Biała Cerkiew. W 1993 prowadził Chimik Siewierodonieck, a we wrześniu 1993 został mianowany na stanowisko głównego trenera Obołoni Kijów[1], którym kierował do października 1995. Potem specjalizował się w futsalu. Od 1996 do 2007 przez 11 sezonów trenował Interkas Kijów[2]. Przez ten czas klub ciągłe zdobywał medale różnego gatunku z wyjątkiem tylko jednego sezonu. Po rozformowaniu Interkasu zachorował i leczył się w szpitalu[3]. W tamtym czasie również pomagał trenować reprezentację Ukrainy w futsalu, która w 2001 został wicemistrzem Europy[4]. Od marca 2008 do 4 stycznia 2011 prowadził Tajm Lwów[5], a następnie po fuzji z innym lwowskim klubem Enerhiję Lwów. 29 listopada 2012 przez problemy rodzinne podał się do dymisji[6]. 10 października 2013 stał na czele Politechnika Kijów[7][8].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

Interkas Kijów
  • mistrz Ukrainy (3): 1999, 2000, 2003
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (3): 2000, 2001, 2005,
  • zdobywca Pucharu Wielkiego Dniepra w Zaporożu (2): 1997, 2001
  • zdobywca Pucharu Wyzwolenia w Charkowie (2): 1997, 2003
  • zwycięzca Turnieju Crystal Cup w Kopřivnice: 1997
Tajm Lwów
  • mistrz Ukrainy (2): 2009, 2010
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 2010
  • zdobywca Superpucharu Ukrainy: 2009
  • zwycięzca Turnieju Beskidy Futsal Cup w Bielsku-Białej: 2009
  • zwycięzca Turnieju Green Ball Cup w Teplice (Czechy): 2009
Enerhija Lwów
  • mistrz Ukrainy: 2012
  • zdobywca Pucharu Ukrainy (2): 2011, 2012
  • zwycięzca Turnieju Beskidy Futsal Cup w Bielsku-Białej (2): 2011, 2012
reprezentacja Ukrainy w futsalu
  • wicemistrz Europy: 2001

Sukcesy indywidualne

  • w trójce najlepszych trenerów Ukrainy sezonu 1999/2000
  • w trójce najlepszych trenerów Ukrainy sezonu 1998/1999 (2 місце)
  • najlepszy trener Ukrainy (2): 2010, 2012

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.